In zijn expo in Cultuurhuis De Scharbiellie in De Panne toont kunstenaar Patrick Leplae het resultaat van een halve eeuw ‘creatief bezig zijn’. Hij neemt je mee in zijn directe leefwereld en uit zijn indrukken in diverse stijlen en technieken. In al die jaren evolueerde zijn werk van figuratief naar abstract.
Tot vorig jaar had Patrick Leplae (70) nog nooit werk tentoongesteld. En dan te bedenken dat hij het tekenen en schilderen al als klein ventje in de vingers had.
“Toen ik een jaar of tien was, tekende ik om mijn moeder een plezier te doen communiezantjes af, van kindjes op een kerkstoel en zo. Voor mijn vader tekende ik de voetballers uit de krant over. Toen ik twaalf jaar werd, mocht ik naar de kunstacademie, in Ieper, Poperinge, Koksijde, en dat ben ik blijven doen. Ik ben ook heel blij dat ik van mijn passie mijn beroep heb kunnen maken, want ik ben mijn hele carrière leraar plastische opvoeding geweest in het kunstonderwijs.”
“In mijn werk zie je natuurlijk een evolutie, maar altijd zoek ik mijn inspiratie in mijn directe omgeving en spruiten mijn motivatie en mijn uitgangspunt voort uit mijn voorliefde en bewondering voor onze Vlaamse Meesters, van Van Eyck tot Magritte, Spilliaert en hedendaagse meesters zoals Borremans. Ik ben geëvolueerd van een vertellend kunstenaar naar iemand die zich uit in abstract werk.”
Inspiratie vind ik nog altijd in mijn directe omgeving
De eerste blikvanger in de zaal is het drieluik Fotofinish. “Dat is zo’n 45 jaar geleden. Het onderwerp zijn de volkse figuren op de koers, de ‘Acht van Reningelst’, die met starende ogen naar de finish kijken. Ik vond altijd genoeg inspiratie in mijn omgeving: volksfiguren die naar de koers gaan, die pinten drinken, het dorpsleven…”
Een andere triptiek situeert zich in Steenkerke, met een opmerkelijke betongrijze zuil, die verwijst naar Roger Raveel. In de kelderverdieping hangt een hele collectie werken, gemaakt met balpen. “Aan zo’n minutieus precisiewerk besteed ik toch een 70-tal uren”, zegt Patrick. Aan een andere muur hangen werken waarvoor Patrick zich liet inspireren door zijn kleindochters (7 en 9 jaar). “Ik heb hun kindertekeningen bewerkt, en ik wil nu dat ze er een opstel over maken. Ze zijn trots op deze werken in Oost-Indische inkt, want ze vertellen overal dat opa ze heeft gemaakt van hun tekeningen.”
Rust in de abdij
“Eigenlijk maak ik in mijn hoofd wel honderd schilderijen per dag”, lacht hij. “In mijn atelier, in de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren, kom ik tot rust. Dat merk je ook aan mijn recente werken. De act van het schilderen is voor mij belangrijk en heeft een mystieke werking in het kader van de abdij. Eén ding blijft: ik ben nog altijd even gepassioneerd als vijftig jaar geleden. Als je de passie verliest, is je huwelijk om zeep!”
Tot 14 mei in De Scharbiellie, Kasteelstraat 34, De Panne. Open van 14 tot 18 uur, behalve op maandag en feestdagen.
