Kamagurka tekent wekelijks voor onder meer De Groene Amsterdammer en Humo, maar een bundeling van zijn beeldcolumns in boekvorm? Da’s andere koek. “Het was al even geleden dat er nog eens een boek van mij op de markt kwam. Gelukkig weet m’n uitgeverij hoe ze mij warm moeten maken”, knipoogt de West-Vlaamse kunstenaar.
Op 22 april ging Kama nog uitgebreid signeren in de bekende Amsterdamse boekhandel Athenaeum. Om je een idee te geven: op 2 juni komt ook de Australische rockzanger Nick Cave er handtekeningen zetten in het boek Faith, Hope and Carnage. De naam van de boekhandel – hij was er enkele decennia geleden ook al te gast – hint dus al hoe de nieuwste Kama in Nederland wordt onthaald. En België zal ongetwijfeld volgen.
Tijdloze humor
Met Dat waren nog eens tijden brengt de geboren Nieuwpoortenaar een overzicht van tal van tekeningen. “Ik maak elke week tekeningen voor onder meer tijdschriften Humo en De Groene Amsterdammer, en de krant NRC. Nu brengen we dus een boek uit met een selectie werken van de afgelopen vijf tot tien jaar”, opent Kama. “Die beeldcolumns volgen de actualiteit. Niet het nieuws van de dag, maar wel de gebeurtenissen van de week of maand die vrijwel tijdloos zijn om mee te nemen. Onderwerpen die blijven hangen, maar niet gaan dateren. Nee, je zal er geen werken over de coronacrisis in terugvinden – da’s te gedateerd.”
“Ik pik de draad van boeken weer op, dat was al even geleden”
“Hoeveel tekeningen erin staan? (denkt na) Goh, wat jij nu vraagt… vijf tot zes stuks per pagina en het boek telt zo’n 120 bladzijden. Ga maar eens na. Toegegeven: ik ben niet vaak gefocust bezig met het uitbrengen van boeken. Het is mijn uitgeverij De Harmonie die een selectie maakte, dan naar mij kwam met een quasi afgewerkt project en voilà… (lacht) Ze weten na een samenwerking van zo’n veertig jaar intussen perfect hoe ze mij warm kunnen maken. Je moet weten dat ik dus élke dag kunst maak of teken voor kranten, én daarnaast nog eens optreed met Herr Seele. Dan rest er gewoonweg weinig tijd om de volle focus te richten op een boek. Ik ben hoe dan ook tevreden met de nieuwe uitgave”, zegt Kama.
De Rimpelclub
Met Dat waren nog eens tijden gaat de boekenteller van Kamagurka al richting de honderd publicaties. “Mijn eerste boek De Rimpelclub, dat zowat veertig jaar geleden óók al door het Nederlandse De Harmonie werd uitgegeven, rondde de kaap van 15.000 exemplaren. Een ongelooflijk succes. Ik heb eigenlijk nooit iets speciaals gedaan om zoveel boeken of zoveel exemplaren uit te brengen. Sterker nog, er was een periode dat ik gewoonweg geen boeken meer uitbracht. Ik was voortdurend aan het tekenen, zodanig zelfs dat ik het op den duur jammer vond dat er met die werken niks is gebeurd. Maar ik pik de draad nu dus weer op. Zo maak ik voor de Rotterdamse Christian Ouwens Galerie een boek in beperkte oplage met grote potloodtekeningen. Maar dat is een exclusief project. Nu, cartoons of beeldcolumns ervaar je in boekvorm anders dan in een magazine of krant. Je neemt het bewuster bij de hand en let meer op de details.”
“Ja, Nederland voelt als een tweede thuis aan”
Een Amsterdamse boekhandel, een Rotterdamse galerie, een Nederlandse uitgeverij, het geeft des te meer aan dat Kama méér dan zomaar een band met onze noorderburen heeft. “Ja, Nederland voelt als een tweede thuis aan”, bekent de kunstenaar. “Het begon toen ik in Gent een boekje vond van de Engelse tekenaar Glen Baxter. De uitgeverij? De Harmonie. Ik was toen bij Humo aan de slag – na mijn debuut bij De Zeewacht drie jaar ervoor – en het weekblad was toen net in Nederland verkrijgbaar. Ik schreef De Harmonie simpelweg een brief met de vraag voor hen te tekenen en de bal ging aan het rollen. Het zou me ook tot bij NRC leiden, de krant waar ik nu al bijna 43 jaar elke dag voor teken. Dus ja, dat schept een band. Tekenen voor Nederland is ietsje anders dan voor België. Iets directer, nog absurder.”
‘Dat waren nog eens tijden’ is uit bij De Harmonie en kost 22 euro.
