“Ik wil mensen samenbrengen”: Patrick Steen alias Pat Stone uit Leke maakt furore als assemblagekunstenaar

Pat Stone is het artistieke alter ego van Patrick Steen (63), die gehuwd is met Christel Desmyttere en in Diksmuide woont. Naast heel wat eigen tentoonstellingen en opdrachten voor steden en gemeenten, zag hij ook tal van zijn werken bekroond worden.

Pat Stone, een geboren Diksmuideling, staat als assemblagekunstenaar bekend om zijn innovatieve gebruik van materialen. Samen met zijn groot vakmanschap en zijn gedrevenheid om iets voor de gemeenschap te betekenen maakte het van hem de grote kunstenaar die hij nu is. “Ik was al van kleins af bezig met tekenen en schetsen. Toen ik een jaar of tien was schreef ik mij in voor een tekencursus, maar dat was niet naar de zin van mijn vader”, lacht Pat. “Het was een schriftelijke cursus die peperduur was en papa had meteen door dat het oplichterij was. Hij was landbouwer, maar zelf ook heel creatief.”

Regentaat

Pat volgde het lager onderwijs in Leke en deed het zesde leerjaar in het St. Aloysiuscollege (nu ’t Saam campus Aloysius, red.) in Diksmuide. “Daarna ging ik naar het VTI in Oostende waar ik industriële wetenschappen volgde. Ik was namelijk voorbestemd om ingenieur te worden, zoals mijn oudere broer. Omdat wiskunde en fysica mij wel lagen volgde ik nog 2,5 jaar regentaat in Torhout om dan in Brugge regentaat plastische kunst te volgen. Daar studeerde ik cum laude af. Een van de leerkrachten vond dat ik mijn talenten verder moest ontwikkelen en gaf mij de raad om in te schrijven bij de kunstacademie St. Lucas. Daar volgde ik de richting schilderen, tekenen en beeldhouwen. In 1982 studeerde ik af als regent plastische opvoeding. Gelukkig werd ik altijd door mijn ouders gesteund in mijn keuzes.”

Aan het begin van zijn carrière deed Pat tal van verschillende jobs. Zo ging hij strandcabines plaatsen, werkte hij bij de sportdienst van Middelkerke, was hij internaatopvoeder en zelfs dj. Uiteindelijk ging hij bij het KTA in Diksmuide aan de slag als studiemeester-opvoeder.

“Eigenlijk was ik voorbestemd om ingenieur te worden, zoals mijn oudere broer”

“In het regentaat werden drie leerlingen geselecteerd om een werk te maken. Ik maakte een metalen hoofd voor het Huidevettermuseum. Dat werd door onze koning bezocht en kon op heel wat positieve reacties rekenen, dat was de start van mijn bekendheid. In 1989 won ik de Nationale Beeldwedstrijd August Vermeylen, nadat ik al een keer de derde en tweede plaats behaald had. Intussen gaf ik les in wat later het Ensorinstituut werd in Oostende: plastische opvoeding, aan enorm veel talentvolle leerlingen. Het is prachtig om mijn hobby te kunnen doorgeven aan jongeren.”

Buitenland

De eerste tentoonstelling van Pat Stone ging door in het kasteel van Esen. “Inmiddels vind je mijn werken in zowat heel Vlaanderen, maar ook in het buitenland. Zo vindt men in Diksmuide Jette Vis, het oorlogsmonument aan de hoge brug, de ezel Bebert in Lombardsijde, de walvis in De Panne, het vredesmonument in Kortemark en nog heel wat andere, tot in Canada toe. Heel wat werken zijn naar particulieren gegaan”, aldus Pat.

Atelier

“Vroeger was mijn atelier op de ouderlijke hoeve, maar die staat nu te koop. Ik heb een nieuwe plek gevonden, op amper 50 meter van de hoeve, met ruime plaats voor mijn atelier. Nu ben ik met pensioen en ben ik aan het sorteren geslagen, want in 40 jaar tijd vergaart men nogal wat: landbouwwerktuigen, antiek, dingen waar ik nog een kunstwerk wil mee maken, enzovoort. Alles moet verhuisd worden naar naar de nieuwe plaats en hopelijk wordt dit dan mijn laatste stek. Ik noem mijn atelier trouwens het Arabisch atelier, omdat het 8x8x8 is. Spreek dat eens snel uit en het klinkt Arabisch”, lacht hij.

In de herfst van zijn leven wil Pat vooral nog assembleren en creatief bezig zijn. “Ik ben content met de opdrachten die ik krijg. Ik hoop ook verder mensen te kunnen samenbrengen, zoals onlangs met het optreden van Katrien Verfaillie in de tuin tussen mijn kunstwerken.”

Pat Stone neemt op zondag 22 september deel aan Petit déjeuner d’amitié, een brunch, aperitief en kunstveiling in Open Huis Staden ten voordele van Dogbo-Dogbo vzw. Hij neemt ook deel aan een veiling voor Oeganda ten voordele van de artsen.