Bruggeling Francis de Clercq trok twee jaar geleden van Brussel naar Oostende om op cultureel vlak kansen te krijgen. Hij kreeg de coronacrisis over zich heen, maar recht nu de rug. Grote kans dat je Francis de komende maanden tegenkomt in de Oostendse winkelstraten. “Het belooft een zomer te worden zonder al te veel coronamaatregelen.”
Francis is geboren in Brugge, maar groeide op in Knokke-Heist. Het is daar dat hij ooit voor het eerst kennismaakte met het mimespelen. Nadat hij zich er volledig ging in verdiepen, probeerde hij de kost te verdienen door als mimespeler rond te trekken door Frankrijk en Spanje. Francis kreeg echter heimwee naar zijn thuisland en besloot terug te keren. Brussel werd de nieuwe thuis van de Bruggeling.
“Ik ben ooit naar Brussel getrokken met heel veel dromen”, legt Francis uit. “Ik wou er echt iets van maken, maar dat verliep niet van een leien dakje. Zeker naar vergunningen toe werd ik vooral tegengewerkt. Ik merkte aan alles dat mijn tijd in Brussel er na vijftien jaar opzat. Ik had ook heel veel heimwee naar de kust. Ik ben van hier en de tijd leek rijp om terug te keren naar waar ik vandaan kom.”
Twee jaar geleden kwam Francis zo in Oostende aanspoelen. Een bewuste keuze als we hem mogen geloven. “Oostende straalt cultuur uit”, weet Francis.
“In dat opzicht is Oostende heel veel veranderd de voorbije jaren. Dat weten ze in het binnenland ook, want als er over cultuur gesproken wordt, dan wordt Oostende in een adem vernoemd. Net dat is wat me aantrok aan de kuststad: het culturele aspect. Ik hoopte vooral om hier kansen te krijgen in het mimespelen.”
Betere zomer
Maar vlak nadat Francis de verhuis maakte van Brussel naar Oostende, kwam het coronavirus opzetten. “Dat is voor mij een groot probleem geweest. Op cultureel vlak viel er in Oostende niets meer te beleven. Daarnaast kreeg ook het toerisme een flinke deuk. Winkels en horecazaken gingen dicht en toeristen bleven weg en daardoor was ook het mimespelen in de winkelstraten een maat voor niets.”
“Tijdens de coronaperiode ben ik dan beginnen sketches opnemen als mimespeler en dat draaide wel. Ik kreeg daar redelijk wat respons op. Even heb ik het allemaal wel wat somber ingezien. Maar er is eindelijk licht aan de tunnel, want de cijfers gaan de goede kant op en het belooft een zomer te worden zonder al te veel coronamaatregelen”, aldus Francis.
Francis is in november gestart met een opleiding via Starterslabo, een project als zelfstandige. “Ik ben nu richting zelfstandige aan het gaan”, legt Francis uit. “Als animator heb ik ondertussen heel wat spelen gemaakt voor rusthuizen en scholen. Maar de laatste twee maanden is er meer en meer interesse voor het mimespelen. Ik geef bijvoorbeeld workshops mime voor kinderen. Maar ik ben geregeld ook te vinden in de winkelstraten, nu mijn vergunning sinds augustus vorig jaar rond is.”
“Hoe je het mimespelen leert? Het moet vooral een passie zijn. Het is plezant om te doen. Als ik kinderen de illusie kan bezorgen dat ik een pop ben, dan is mijn dag gemaakt. Het geld speelt geen bepalende rol, het plezier staat voorop. Ik hoop om nog meer kansen te krijgen in Oostende en ik ben er zeker van dat die ook zullen komen. Wat mimespelen op straat opbrengt? Dat hangt er allemaal een beetje van af. De tijd en de periode zijn bepalend, maar ook het weer.”
(JR)
