Adelheid (41) krijgt overzichtsexpo in Ter Posterie in Roeselare: “Bouwbedrijf van mijn ouders was mijn speelgoedwinkel”

Zaterdag opent de expo Flagada met werk van de in Roeselare geboren Adelheid De Witte. In Ter Posterie wordt ouder werk gecombineerd met nieuwe schilderijen en installaties. “Het decor van het bouwbedrijf van mijn ouders waar ik opgroeide, speelt een grote rol.”

“Ik bracht hier in het familiebedrijf aan de kop van de vaart mijn jeugd door naast de bulldozer en tussen bakstenen en ander bouwmateriaal. Geen tuin, maar een stoffige en uitgeleefde opslagruimte vol oude spullen was voor mij de ideale maar wel aparte speeltuin. Het stond en staat er nog altijd vol met spullen die niet meer gebruikt worden, vaak nog van mijn groot- en overgrootouders”, vertelt Adelheid De Witte (41). Dat was Alberic Van Eeckhout die in 1927 het bedrijf begon. Grootvader Omer Van Eeckhout nam de zaak over. “De oude weegbrug bij het binnenrijden, de binnenkoer met machines, de tegeldisplays en de bascule, dat is thuis voor mij.”

“Spontaan maar vooral onbewust zijn er in mijn werk heel wat referenties te vinden naar die zaken waarmee ik hier vroeger speelde. Ik beschouw ze als een soort zelfportretten zonder dat ik zelf in beeld komt. Vooral in mijn installaties gebruik ik materialen die op het eerste zicht niet geschikt zijn om kunstwerken te maken, zoals oude stellingen of balken en toch maken ze het surrealistische decor uit van mijn jeugd.”

Schilderen doet Adelheid vooral in haar atelier in Gent. Daar maakt ze haar kenmerkende schilderijen, waarin ze abstracte en fictieve landschappen of kronkelende mist oproept.

Late roeping

“Ik ben daar toch al enkele jaren mee bezig, maar het heeft lang geduurd eer ik met mijn werk naar buiten kwam. Eerst waren er de studies. Ik studeerde moraalwetenschappen met specialisatie bio-ethiek. Er was een moment dat ik dacht om te gaan doctoreren, maar toen al zat het idee in mijn hoofd om kunstenaar te worden.”

“Maar eerst ben ik nog creatieve therapie gaan studeren en ging ik aan de slag als therapeut, waarbij ik vaak beeldende kunst inzette om mijn patiënten te helpen. Ondertussen bleef ik achter gesloten deuren aan de slag in mijn atelier. Het was onder andere Jan Hoet Jr. die me aanspoorde om voorzichtige passen te zetten richting tentoonstellingen. Dat resulteerde in 2020 in een eerste solotentoonstelling bij Barbé Gallery. Na deze late roeping ging het verrassend snel dankzij kunstbeurzen als Art Antwerp en exposities in binnen- en buitenland waarbij ik in het vizier kwam van verzamelaars.”

“Ik ben een harde werker, schilder heel veel maar één dag per week geef ik les aan de Artevelde Hogeschool in Gent.”

Neonverlichting

“Geleidelijk aan ben ik ook gaan experimenteren met andere kunstvormen. Ik teken veel, maak installaties en waag me aan de delicate techniek van neonverlichting. Er zal zo’n neoninstallatie te zien zijn in Ter Posterie met de tekst Een steen blijft een steen wat weeral verwijst naar het bedrijf van mijn ouders, maar voor mij vooral betekent dat alles heel relatief is. Ik hou van die paradoxen, ook in mijn schilderijen. Vaak gebruik ik oude roestige kleuren en combineer die met felle kleuren.”

“Deze expo in Roeselare geeft me de kans om eens alles op een rijtje te zetten”

“De tentoonstelling in Roeselare geeft me de kans om eens alles op een rijtje te zetten. Tijdens dat proces ben ik nog meer tot het besef gekomen dat de link met deze stad, deze plek aan de kop van de vaart, steeds duidelijker wordt in mijn werken. Zo’n overzichtstentoonstelling is belangrijk voor een kunstenaar want plots herontdek je eigen stukken die al jaren in een privécollectie zitten.”

“Het is een fijne opportuniteit om nog eens in Roeselare te zijn. Hier ligt toch het fundament van mijn carrière. Mijn passage als tiener in de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten was trouwens mijn enige echte opleiding. Alles wat daarna gebeurde heb ik zelf kunnen ontwikkelen. Dat maakt het parcours dat ik doorliep nog meer bijzonder”, aldus nog Adelheid De Witte.