Van 14 tot en met 30 oktober vindt in galerie B. E. E. N. in de Beenhouwersstraat in Brugge de expo ‘3x Slabbinck’ plaats. Voor het eerst in hun artistieke carrière exposeren vader Frank en zijn zonen Stan en Sammy samen: “Er is veel meer dan het bloed dat ons bindt. We zijn drie zoekende geesten.”
“De tachtigste verjaardag van onze pa is een aanleiding om hem eindelijk eens op een piëdestal te plaatsen. Want zijn geboortestad Brugge eert zijn talent onvoldoende”, fluistert collagekunstenaar Sammy Slabbinck (45), wanneer vader Frank even de ruimte verlaten heeft. De jongste telg van dit artistieke gezin gaf de aanzet tot deze groepsexpo, waarvoor de drie kunstenaars nieuw werk creëerden, waaronder een collage waaraan ze alle drie samen gearbeid hebben.
Tomorrowland
“Thuis werd er vaak over kunst gebabbeld, van jongs af speelden wij in het atelier van vader. Hij zei nochtans zo vaak tegen ons: word alstublieft geen kunstenaar, zoals ik. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. We zijn alle drie zoekende geesten, ook al zijn onze kunstdisciplines zo verschillend”, zegt graffitiartiest en decorbouwer Stan Slabbinck (49), die onder meer voor Tomorrowland en Disney decors bouwde.
Metafysisch schilder Frank Slabbinck (79) antwoordt: “Jullie mochten alle twee kiezen wat jullie wilden worden. Ik geef toe: ik had liever gezien dat jullie beenhouwer of vishandelaar werden. Want het leven van een kunstenaar is niet gemakkelijk. Zelf is het mij na enkele jaren wel gelukt, toen ik in een Knokse galerie mocht exposeren. Ik had nochtans voor binnenhuisarchitect gestudeerd, maar ik haatte die job!”
“Het feit dat de politie dertig keer aan de voordeur stond, omdat ik alweer ergens graffiti gespoten had, zal wel meegespeeld hebben”, lacht Stan Slabbinck. “Ik heb altijd een rebels kantje gehad en was op mijn veertiende naar Amsterdam getrokken, waar ik kennis maakte met die nieuwe kunstvorm. Al heb ik nooit huisgevels beklad met tags, ik verfraaide vooral lelijk spoorwegbruggen met grote tekeningen.”
“Ik ben een maatschappijkritische natuurmens, die met verwondering kijkt hoe de wereld verandert. Getuige daarvan is mijn recente reeks murals ‘Gods of nature’. Ik verwijs graag naar de tijd waarin de mens meer in evenwicht was met zijn omgeving en de natuur. Daarbij ga ik intuïtief te werk en probeer ik mezelf als kunstenaar om de vijf jaar heruit te vinden.”
“Stan en ik hebben nog samen de Katelijnebrug onder handen genomen voor Brugge 2002 Europese Culturele Hoofdstad”, herinnert Frank zich nog levendig. “En met Sammy heb ik ooit in een galerie in Luik geëxposeerd. Nu doen we het voor het eerst alle drie samen. Die expo heeft ons als gezin nauwer tot elkaar gebracht.”
Het ongrijpbare
Vader Frank Slabbinck ontwikkelde zich sinds de jaren 70 als schilder, tekenaar en beeldhouwer, met levendige en zeer kleurrijke composities, poppen, dieren en maskers, die een voorliefde voor etnische kunst doen vermoeden: “Ik probeer het ongrijpbare vast te leggen en creëer mijn eigen wereld met antropomorfe figuren. Hoe ouder ik word, hoe meer kleuren ik gebruik. Maar mijn vormen worden steeds meer uitgepuurd tot de essentie. Less is ook bij mij more...”, stelt Frank nog.
“Weet je wat ons nog bindt? We zijn alle drie Bruggelingen: Brugse Zotten, met een eigen karakter. Veel speelser dan de Gentenaren of de Antwerpenaren. En we trèten elkaar graag. Plagen is bij ons om liefde vragen”, knipoogt Stan. Broer Sammy vult aan: “En toch is er iets waarin we enorm verschillen. Ik kan tekenen noch schilderen! Papa stuurde mij naar de unief, omdat hij verkeerdelijk dacht dat ik de slimste van de bende was!”
Collages
“Ik heb hem zwaar moeten ontgoochelen, want pol & soc was een ramp voor mij”, vervolgt Sammy. “Ik ben dan maar vintage meubels beginnen verkopen en runde drie jaar een galerie in de Suvéestraat, tot ik het kunstwereldje kotsbeu was. Voor een winkel van een vriend probeerde ik eens om zelf postkaarten te ontwerpen. Zo ben ik beginnen knippen en plakken, kortom: collages maken, geïnspireerd op foto’s uit magazines van de jaren 50. Tien jaar geleden belde Humo mij op met de vraag of ik voor hen een rubriek wou verzorgen…”
Inmiddels geniet Sammy Slabbinck een internationale reputatie, hij mocht onder meer de hoezen van albums van Leonard Cohen en Intergalactic Lovers ontwerpen. Maar hij werkt ook voor Sotheby’s, Gucci en Nescafé. Tegenwoordig maakt hij zelfs video’s en streetart. Voor het groepswerk op de expo 3x Slabbinck gaf Sammy de aanzet met een collage van een vrouwenoog – hij is gefascineerd door de moderne vrouw – waarop Stan en Frank verder werkten. De tentoonstelling bevat uitsluitend nieuw werk van deze drie Brugse kunstenaars.
Info: www.beenart.info
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
