Hans Van Bockstael (64) is een man met twee passies: boogschieten en de plaatselijke folklore. Vooral de Heksenstoet neemt een bijzondere plaats bij hem in. Al 50 jaar werkt hij aan zijn uitgebreide archief over de stoet.
“Alles begon in 1975, toen ik op school een werkstukje moest maken met historische achtergrond”, begint Hans zijn verhaal. “Ik koos voor de Heksenstoet en kreeg een uitstekend cijfer. Dat eenvoudige schoolwerkje werd de start van wat vandaag mijn heksenarchief is. Eerst waren het een paar affiches, een programmaboekje en enkele foto’s, maar al snel breide het uit.”
Zijn band met de Heksenstoet is groot, nadat hij als kind jarenlang zelf had mee gestapt. In 1983 maakte hij zijn eerste reuzin. “Oswald Maes, die toen regisseur was, klopte bij me aan met de vraag of ik Meele Crotte een nieuw gezicht kon geven. Ik greep de kans met beide handen.” Later maakte Hans nog andere figuren voor de stoet, zoals de grote geitebok, Clette ’t Aendegat en Fitte Kwick.
Archief
Tijdens zijn zoektocht naar de geschiedenis van de schuttersgilde kwam Hans in contact met André Vandenameele, stichter van de stoet. “Dankzij hem kon ik documenten en materiaal uit de eerste vijf jaar van de stoet toevoegen aan mijn verzameling. Ook Oswald Maes, 25 jaar regisseur van de stoet, schonk me zijn persoonlijke verzameling. Zo kreeg mijn archief opnieuw een impuls.”
“Oswald Maes, 25 jaar regisseur van de stoet, schonk me zijn persoonlijke verzameling”
Vandaag, na 50 jaar verzamelen, omvat het levenswerk van Hans ongeveer 80 pagina’s heksenfolklore met foto’s, krantenknipsels, films, affiches, gadgets enzovoort. Hij noemde dit naslagwerk Wegwijs doorheen heksenstoet. Met het digitale tijdperk zijn de mogelijkheden om alles te bewaren en te delen bovendien aanzienlijk toegenomen.
“Iedereen kent intussen mijn passie en regelmatig komt er iemand langs met iets nieuws. Zo blijft mijn archief groeien, maar nog belangrijker: zo leeft de rijke folklore verder, generatie na generatie. Alles over de stoet is altijd welkom.”
Als bezige bij is Hans nu vanuit zijn archief de geschiedenis aan het schrijven van de Heksenstoet. Een ideaal werkje voor de winter”, besluit hij. (NVZ)
