Geboren en getogen Kortrijkzaan Karel Duyck (60) was 35 jaar lid van de Speciale Eenheden, doet al sinds zijn 15de aan fotografie, ontpopte zich tot videograaf en vertoont binnenkort zijn eerste langspeelfilm. “RU!S gaat over enkele zware thema’s zoals kindermisbruik, euthanasie en MS, met als hoofdboodschap: als je echt iets wil in het leven, dan kan je het verwezenlijken. Mijn inspiratiebron was Stefan Galon. Ondanks zijn multiple sclerose beklom hij in Nepal Island Peak.”
Van Speciale Eenheid naar regisseur
Karel Duyck woont al tien jaar in Heule. Hij studeerde aan het Hoger Instituut voor Grafisch Onderwijs in Gent, waar hij de smaak voor fotografie te pakken kreeg. “Na mijn studies begon ik met videografie en maakte ik zowel commerciële video’s voor bedrijven als muziekvideo’s. Ook een behind-the-scenes film waarbij ik destijds een dag mocht meelopen met Pamela Anderson voor de schoonheidsschool van Lesley-Ann Poppe staat op mijn repertoire”, vertelt Karel.
“Foto- en videografie deed ik als bijberoep, of moet ik zeggen therapie, voor mijn hardere job adjunct-teamchef Arrestatie bij de Speciale Eenheden. Er komen veel veiligheidsrisico’s bij kijken. De VRT-documentaire ‘Onder de radar’ is zeer representatief voor onze dienst.” De Speciale Eenheden worden af en toe gevraagd bij filmopnames. “Wij weten operationeel wat te doen en hebben de juiste outfit, dat is voor de productie interessanter dan figuranten in te huren. Zo deed ik mee aan Windkracht 10 en De zaak Alzheimer. Ik zei toen tegen mijn idool Erik Van Looy dat ik ooit een film zou maken. En dat is nu werkelijkheid aan het worden.”
Climbing to beat MS
Op een zaterdagavond in oktober 2021 kreeg Karel ineens telefoon van een oude vriend: Stefan Galon. Hij had hem al tien jaar niet meer gehoord. “Stef vertelde me dat hij in Nepal zat met een vergevorderd stadium van MS. Hij wou een bergpiek beklimmen. Het streven was het basiskamp van Island Peak. Stef had zichzelf leren wandelen en zei me hoe op grote hoogte zijn ziekte stagneerde en de pijn verminderde. ‘Ik heb een camera nodig, iemand die kan klimmen, met een goed fysiek, en die kan monteren. Ik ken enkel jou. Kom je af?’. Ik vroeg hem wanneer. Zijn antwoord was ‘ik wacht hier op jou’. Zes dagen later zat ik in Kathmandu.”
Na enkele dagen hoogtegewenning en klimmen, konden Karel en Stefan hun expeditie starten. “We zijn zelfs nog hoger gegaan dan het basiskamp. Dat heeft me zo aangegrepen hoe hij iedere dag bleef wandelen, ondanks zijn beperking. Iedere dag ging hij verder. Wat een karakter. Ik filmde zijn expeditie met mijn iPhone – mijn camera weigerde dienst bij bepaalde temperaturen – en zag een ongelooflijke volharding en een onwaarschijnlijke doorzetting. Iemand die zijn dromen niet wou opgeven. Diezelfde kenmerken liggen aan de basis van mijn film.”
Na de indrukwekkende expeditie in Nepal gaf Stef onder zijn artiestennaam Djules zijn laatste optreden als zanger. “Hij had graag een videoclip gehad met een danseres voor zijn prachtig lied ‘Buenos Aires’, als verrassing heb ik die toen gemaakt met professioneel danseres Helena De Graeve en acteur Kurt Velghe. De opnames gingen door in Transfo in Zwevegem. Toen ik de beelden zelf herbekeek, begon ik ze nog meer te appreciëren. Ik wou er meer mee doen, maar in welk scenario past een dansende vrouw en een geheimzinnige man? Opeens zag ik het! Dit was een toekomstbeeld van een meisje die altijd heeft gedanst en haar papa, intussen overleden aan MS, kijkt toe. Ik kon alles linken in één verhaal. Op die dag, zonder het te weten, had ik het einde van mijn film bedacht.”
No-budget langspeelfilm RU!S
Het hoofdpersonage Marie-Hélène wordt vertolkt door Naëlle Belhadi en Helena De Graeve. “Ze droomt slechts van één ding: professionele danseres worden. Haar vader (Kurt Velghe) is haar grote steun en toeverlaat, maar haar moeder (Tiny Sneyders), een te duchten advocate en zedenpleiter, heeft zo haar eigen redenen om tegen de wens van haar dochter in te gaan. In de film heeft haar vader multiple sclerose die spijtig genoeg, zoals bij miljoenen mensen, te laat werd gediagnosticeerd. Door het verleden van mams én de ziekte van paps krijgt ook het leven van Marie-Hélène een heel onverwachte wending”, legt Karel het plot uit.
“We hebben geen budget, maar iedereen doet mee uit enthousiasme en is enorm gedreven. Zo kunnen we bijvoorbeeld rekenen op de steun van Aesthetic Wolf en Patrizia Pepe voor de outfits, Toran Helicopters voor de heliscenes, Politiezone VLAS, fitnesscentrum De Kaai, Transfo in Zwevegem en residentie Budalys. Ze helpen allemaal de droom verwezenlijken. Daar word ik stil van. Ik voel me enorm gesteund om door te gaan. Volgens het thema van de film: ook al lijkt het onmogelijk, blijven gaan! Next up, Filmfestival Oostende in 2025.”
Voor meer info en updates over de langspeelfilm, volg de Facebookpagina RU!S.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
