De twintigste editie van De Gevleugelde Stad zit erop en ook voor uw reporter ter plaatse was het een feest om mee te maken. Het bleek een overdonderend succes! We hadden ook een mystery mister op toer. Hij trok drie dagen lang voor ons op pad om na afloop zijn evaluatie af te leveren: gewezen FC De Kampioenen-acteur Rik Schrauwen uit Schuiferskapelle.
Runa, de voorstelling van de in Barcelona wonende Syriër Amer Kabbani, een reconstructie van brokstukken, was iets te langdradig. Dat vond ook alvast Rik Schrauwen, die gepokt en gemazzeld is in het acteurswereldje: “Ik vermoed dat Amer niet gewerkt heeft met een regisseur, want anders was het stuk veel korter geweest. De ideeën zijn mooi, maar het kon zeker krachtiger neergezet worden.”
Straattheater
Ook al is het pas de derde keer dat Rik naar De Gevleugelde Stad komt toch fileert hij dit internationale circus- en straattheaterfestival als iemand die nog geen enkele van de twintig edities gemist heeft.
“Toen ik er de eerste keer kwam was het nog echt straattheater, nu zijn het volwaardiger acts geworden waarbij elke groep technisch heel sterk ondersteund wordt. Is het niet van eigen medewerkers, dan zijn er technici voorzien vanuit de organisatie.”
“De Gevleugelde Stad brengt ongelooflijk veel volk op de been en je voelt de warmte van het publiek die ongedwongen met elkaar een babbeltje slaan in afwachting dat een of andere act begint”, vervolgt Rik Schrauwen. “Zelf heb ik bijzonder genoten van This Maag, de act van de Zwitser, die ongelooflijk goed kon improviseren voor zijn show begon. Een kwartier voor de start was zijn plaats voor de lakenhallen al volgelopen en wat hij daar vooraf deed met het publiek is een bewijs van zijn klasse en kunde. Alleen jammer dat er op hetzelfde ogenblik op een paar meters afstand nog een andere act, The Funky Monkeys, startte. Laten we dat een schoonheidsfoutje in de programmatie noemen.”
Camper
Rik stond met zijn camper geparkeerd op de camping bij het Jeugdstadion: “Hierdoor konden we drie dagen ten volle genieten. We hadden wel onze fietsen mee, want te voet verlies je veel tijd als je van de ene locatie naar de andere wil gaan.”
Of hij inspiratie haalt uit hetgeen hij de afgelopen dagen gezien heeft? Rik: “Ja, eigenlijk wel, want ik ben bezig met een productie ‘Jan Zonder Trees’. Hier heb ik weer jonge acteurs gezien die geen angst kennen en die onbevangenheid geeft hen vleugels eenmaal ze op dreef zijn. “
“Ik herinner me dat ik ooit zelf straattheater deed in Brugge en Chinezen waren precies bang om actief deel te nemen. Dat hebben we hier alvast niet gezien. Hier was iedereen altijd heel enthousiast als ze werden uitgenodigd om deel uit te maken van de act.”
Oordeel
Of de organisatie nog iets kan verbeteren aan hun festival, willen we tot slot nog weten van Rik. “Ze moeten het vooral niet groter laten worden. Zoals ik het dit weekend gezien heb, barst het circus- en straattheaterfestival net niet uit zijn voegen. Het moet overzichtelijk blijven, zowel voor publiek, maar ook voor de organisatoren en deelnemers. Als ik de brochure nu bekijk, dan vergt het toch enige studie om er wijs uit te geraken. Sommige mensen haken hierop af en dat is jammer, want wat we de afgelopen drie dagen zagen was krachtig, prachtig en machtig!”, aldus Rik.
Tot zover het oordeel van de professioneel. Nu willen we nog onze persoonlijke top drie meegeven en afsluiten met een algemene conclusie van deze jubileumeditie:
Top drie
Op vrijdag waren de Vietnamezen met hun diabolo’s fantastisch. Dankzij het ‘slecht weer’-programma mochten ze binnen in de tent op het Zaalhof spelen en zo kwamen hun lichtgevende diabolo’s nog veel meer tot hun recht. Het enthousiasme waarmee zij hun Double V-show brachten gaf me energie voor deze driedaagse marathon.
Op zaterdag overtrof niemand nog de act waarmee ik de tweede festivaldag startte: Amoukana bracht met FA een nerveus, elegant, synchroon spektakel dat bol stond van de verwijzingen naar de Afrikaanse en westerse cultuur. De opeenvolging van menselijke constructies die ze voorschotelden grensde werkelijk aan het ongelooflijke. Al die routines onthouden: chapeau! Als Amoukana er niet gestaan had (en het scheelde weinig kon u vorige week al lezen), dan was Planeta Trampoli op zaterdag met de titel van origineelste act gaan lopen. Normaal is een trampolineact niet echt mijn ding, maar deze acteur tilt dit turntoestel naar een hoger niveau met zijn Back 2 Classics.
Op zondag genoten we het meest van Zen del Sur. Ondanks het mooi weer-programma hadden de organisatoren deze act gelukkig naar de stadsschouwburg verplaatst en dat was volledig terecht. Aan de dekenij was Orbit absoluut niet tot zijn recht gekomen. In de serene stilte van de schouwburg was dit wel het geval.”
Conclusie?
Onze algemene conclusie van deze twintigste editie? Proficiat aan alle 21 acts die ik voorgeschoteld kreeg. Het publiek was massaal aanwezig en de gemoedelijke sfeer zat er goed in. De meest gehoorde opmerking was toch wel dat de organisatoren misschien op zoek moeten gaan naar een minder ingewikkelde schematisering van de programmatie in de festivalfolder.
Of waarom niet een app ontwikkelen die online steeds weergeeft wat en waar er gespeeld wordt. Misschien zelfs met crowd control zodat je vooraf weet of het nog de moeite loont om langs te lopen, een beetje zoals men tijdens corona deed met de Vlaamse kust. Deze editie van De Gevleugelde Stad gaf heel veel keuze.
Misschien voor de editie 2024 strenger zijn in de selectie en de acts die niet veel meer met straattheater of circus te maken hebben gewoon opnemen in de programmatie van Cultuurcentrum Het Perron? Want alles wat we te zien kregen mag daar zeker een podium krijgen! We waren blij om erbij te zijn en hebben ten volle genoten. Bedankt aan iedereen!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
