Kinderen De Ooievaar brengen drie keer musical Het Droomschip: “Een echte teamprestatie”

Op de foto zien we alle kinderen op het podium tijdens de finale van de voorstelling. (Foto TOGH) © TOM GHEERAERT
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Na maandenlange voorbereidingen en repetities speelden de kinderen van VBS De Ooievaar afgelopen weekend de musical ‘Het Droomschip’. Daarmee vervulden ze de droom van de met pensioen vertrekkende juf Claudine Vlaeminck, die in 1994 de musical al eens regisseerde en zondag enkele hoofdrolspelers van toen verzamelde.

In ‘Het Droomschip’ hebben vier kinderen nood aan extra aandacht omdat hun ouders hebben het te druk hebben. Opa Mondharmonica en zijn hond Astor brengen hen met het Droomschip in ‘hun droomwereld’, waar ze allerlei avonturen beleven. In mei 1994 speelde de school van Poelkapelle de musical al eens. Bijna 30 jaar later pakte De Ooievaar uit met dezelfde musical, maar deze keer in een moderne setting met hedendaags audiovisueel materiaal.

Met pensioen

“Het was de eerste musical die we met onze school speelden. Ik was de regisseur. Nu is het mijn laatste schooljaar en ik had de wens om nog eens musical te kunnen spelen in mijn laatste schooljaar, in plaats van een schoolfeest”, zegt juf Claudine Vlaeminck, die in mei met pensioen gaat. “In september hebben we het voorgesteld aan de collega’s, en ze zeiden volmondig ja. We kozen voor de allereerste musical die we deden omdat het verhaal nog altijd even actueel is. Het is een samenwerking geworden met ons leerkrachtenteam, ouderraad die het hele weekend voor de catering zorgt, naaigroep, decorgroep… Allemaal met enthousiaste vrijwilligers. Iedereen ging er met volle kracht tegenaan, met een prachtig resultaat tot gevolg.”

Maanden voorbereiding

Deze keer was het de jonge leerkracht Maarten Kiebooms die de regie in handen nam. “Het was niet gemakkelijk want het was de eerste keer dat ik zoiets deed”, vertelt Maarten. “In het begin was het een beetje zoeken, maar ik kreeg heel veel hulp van de collega’s. Het was dus echt een teamprestatie waar ik heel trots op ben. De voorbereidingen begonnen al in september, maar de laatste maanden was het wel intensiever: na school blijven om decors te bouwen, oefenen met de kinderen, kledij ontwerpen… Er kroop veel tijd en energie in, maar het resultaat mag gezien worden.”

Reünie

De kinderen speelden drie voorstellingen van anderhalf uur. De voorstelling van zondagnamiddag werd zelfs bijgewoond door Hans Schmidt, de schrijver van de musical. Voor de voorstelling van zondagochtend trachtte juf Claudine enkele hoofdrolspelers en decorbouwers van toen te verzamelen. “Dertig jaar geleden hadden we geen projecties”, zegt oud-leerkracht Jan Crevits, die toen instond voor de decors. “Dat waren decors die we nog zelf schilderden en decorwissels. Nu werken ze met een ledscherm, waardoor je dat decor heel flexibel kan aanpassen. Ook het droomschip zelf is helemaal anders. Vroeger was dat een grote metalen bol die in het plafond omhoog getrokken werd.”

Op de foto zien we de hoofdrolspelers van 1994 met zittend v.l.n.r. huidig directeur Luc Vanbeselaere, oud-directeur Serge Verslype, Els Dael, Alexandra Latruwe en Jan Crevits. Rechtstaand zien we Dennis Vanelslander, Jonathan Matton, Claudine Vlaeminck, Maarten Kiebooms, Bram Vandewalle, Stijn Vandewalle, Maarten Van Neste en Evi Vandepitte. (Foto TOGH)
Op de foto zien we de hoofdrolspelers van 1994 met zittend v.l.n.r. huidig directeur Luc Vanbeselaere, oud-directeur Serge Verslype, Els Dael, Alexandra Latruwe en Jan Crevits. Rechtstaand zien we Dennis Vanelslander, Jonathan Matton, Claudine Vlaeminck, Maarten Kiebooms, Bram Vandewalle, Stijn Vandewalle, Maarten Van Neste en Evi Vandepitte. (Foto TOGH) © TOM GHEERAERT

“Het was heel tof om te zien dat mijn jongste dochter Babette dezelfde rol mocht spelen die ik destijds speelde”, zegt ook Alexandra Latruwe, die als kind een van de hoofdrollen speelde in de musical in 1994. “Meteen kwamen er een heleboel herinneringen van toen weer terug. Voor de kinderen is dat toch een unieke belevenis die ze nooit meer zullen vergeten.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier