Pausen in de 18de en 19de eeuw wisten dat ze in Vlaanderen moesten zijn voor prachtige kant. Dat is duidelijk te zien op de tentoonstelling Kant voor de pausen in het Kantcentrum in Brugge.
Al in de tweede helft van de 16de eeuw kende Vlaanderen een bloeiende kantproductie en werd er heel veel kantwerk naar het buitenland geëxporteerd. Daarbij bevond zich onder andere Mechelse kant met ijsgrond, wit vlassen passementen, guipure, Valenciennes, Binche en noem maar op.
Over die export was men tot nog toe vrij goed geïnformeerd dankzij de in Vlaanderen gekloste Spaense canten die via de Spaanse markt hun weg naar de overzeese koloniën vonden. Meestal betrof het echter minder fijne kant die gemakkelijk verhandelbaar was.
Weinig bekend
De kanten, eigenlijk zijn het kantstalen, die nu in het Kantcentrum worden getoond, zijn van een heel andere kwaliteit. Ze waren bedoeld voor de clerus, vaak uit de buurt van de paus. Geestelijken waren immers altijd al een belangrijke afnemer van kant en dat voor het afboorden van hun liturgische gewaden en het kerklinnen. Toch was er tot op heden weinig bekend over concrete kantaankopen, zeker niet wat betreft die door het Vaticaan.
De ontdekking en de studie van boekhoudkundige bundels in de Reverenda Camera Apostolica in het Romeinse Staatsarchief lichtten een tipje van de sluier op. Dankzij de gevonden rekeningen en de aangehechte kantstalen weet men nu over welke kantsoorten het gaat, wie ze bestelde, waarvoor ze dienden en hoeveel ze kostten.
Op de tentoonstelling, opgezet door Rudy De Nolf conservator van het Kantcentrum en vertegenwoordigers uit Rome, kan de bezoeker dit allemaal ontdekken. Zo zijn er kantstalen voor onder andere de sacristie van de paus, maar ook voor de barbier van de Heilige Vader en de pauselijke escorte te paard.
(CW)
De tentoonstelling in het Kantcentrum, Balstraat 16 in Brugge, is te zien tot 2 maart 2025. Er verscheen een kleine geïllustreerde tweetalige catalogus (54 blz., 5 euro). Info: www.kantcentrum.be.
