De afgelopen jaren waren niet meteen de beste voor Anaïs Jonckheere, maar nu geniet ze weer volop van het leven. Dat heeft ze te danken aan haar mama, die haar als verrassing inschreef voor de Miss België-verkiezing. “Dat heeft mij al goed geholpen om mezelf terug te vinden.”
Anaïs Jonckheere (18) groeide op in Slijpe, bij Middelkerke, maar woont nu met haar moeder, plusvader en twee halfzussen in Roksem. Ze is net begonnen aan haar specialisatiejaar publiciteit aan KTA Brugge. Daarna wil ze graag verder studeren, maar dan wel in een totaal andere richting. “Afgelopen zomervakantie gaf ik als jobstudente kampjes op manege Snippenhof in Leffinge. Daar merkte ik dat ik ook goed met kinderen overweg kan. Zo besefte ik dat ik later graag kinderen met een beperking wil helpen”, vertelt ze.
Negatieve spiraal
Haar passie voor paarden was er al eerder. “Ik rijd al sinds mijn elfde met mijn eigen paard. Vroeger danste ik ook, maar die hobby’s heb ik vier jaar lang moeten stopzetten door mijn rugproblemen. Ik ben namelijk geboren met een verschoven onderste ruggenwervel, waardoor mijn zenuwen daar gekneld zitten. Ondertussen heb ik ook een versleten tussenwervelschijf en heb ik twee afgebroken afsteeksels in mijn rug, door stress en te veel te sporten. Daarom moest ik mijn spieren dus lange tijd laten rusten, maar nu probeer ik die juist te versterken”, legt Anaïs uit.
Ze kreeg te kampen met verlammingsverschijnselen en uitstralingen tot in haar benen. En ook mentaal zat ze als tiener niet zo lekker in haar vel. “Doordat ik zo lang stil zat, kwamen er al gauw wat kilo’s bij. Bovendien trok ik op met verkeerde vrienden en belandde ik zo op het slechte pad. Het was precies alsof ik mezelf kwijt was en dat ik bleef vastzitten in die negatieve spiraal”, is ze openhartig.
Persoonlijke uitdaging
Daarom trok haar mama, Patricia Uyttersprot, aan de noodrem. En wel door haar dochter in te schrijven voor de Miss België-verkiezing, zonder dat Anaïs dit wist. “Het was even schrikken toen ik die mail kreeg, maar mama wou dat ik weer tijd in mezelf stak en dat ik mij opnieuw verzorgde. Zij zag hierin dus een uitdaging voor mezelf. Bovendien heb ik nu weer iets om mee bezig te zijn en naar uit te kijken. Ik leer immers nieuwe mensen kennen, trek met hen op pad tijdens de vele activiteiten en doe ook veel zaken buiten mijn comfortzone, zoals de fotoshoots en catwalktrainingen”, geeft Anaïs aan.
“Ik liep als kind wel eens rond in de hakschoenen van mijn mama en ik pas graag nieuwe kleedjes, maar ik had nooit durven dromen dat ik hieraan zou deelnemen”, glimlacht Anaïs. “Daar ben ik mijn mama dus heel dankbaar voor.”
“Ik ben mijn mama dankbaar dat ze mij deze uitdaging aanreikte”
Nu al een geslaagde deelname dus, al moet de eigenlijke verkiezing nog starten. Te beginnen met de provinciale finales, die op zaterdag 14 september plaatsvinden in het Plopsa Theater in De Panne. Dan komen we te weten wie Miss West-Vlaanderen wordt en welke andere Vlaamse finalistes ook kans maken op het kroontje van Miss België 2025.
“Uiteraard hoop ik dat ik zal doorstoten. Voorlopig ervaar ik niet echt een competitiegevoel onder de medekandidates. Het is en blijft natuurlijk een schoonheidswedstrijd, maar ik merk dat niet alles om het perfecte lichaam draait en dat je persoonlijkheid ook belangrijk is. Juist daardoor kan ik mijn eigen kansen niet goed inschatten”, zegt Anaïs.
Plantrekker
Vanuit haar ervaring kijkt ze vooral uit naar de dansjes. “Voor de catwalk heb ik dan weer wat schrik, bijvoorbeeld om mijn voet om te slaan. Meer dan bij het dansen, ja, omdat ik mij dan zekerder voel”, lacht ze. “Ik ben sociaal en een echte plantrekker, dus ik ben niet op mijn mondje gevallen. Maar de gedachte om alleen op dat grote podium te staan en het publiek toe te spreken, bezorgt mij nu al wat stress. Tegelijk verlang ik wel naar dit moment, want zo kan ik echt mijn grenzen verleggen”, klinkt het nog.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
