“Dank u, burgemeester, voor het Concertgebouw!” Telkens als Patrick Moenaert een concert bijwoont in Brugges muziektempel, krijgt hij een schouderklopje van Bruggelingen. De ereburgemeester betreurt dat er geen feest is voor twintig jaar Brugge Europese Culturele Hoofdstad in 2002, dé hefboom voor Brugge.
Door corona viert het Concertgebouw zijn twintigjarig bestaan in mineur. Het feestconcert van huisorkest Anima Eterna Brugge werd afgelast, omdat het onmogelijk was om tijdens de pandemie muzikanten uit tien verschillende landen naar Brugge te halen. Op 20 februari zal het precies twee decennia geleden zijn dat Brugges muziek- en danstempel met een concert van datzelfde ensemble ingehuldigd werd.
Mirakel
Dat Brugge in 2002 een eigen Concertgebouw kreeg, mag een half mirakel genoemd worden. De gedrevenheid van één persoon, ereburgemeester Patrick Moenaert, met cultuurschepen Yves Roose als compagnon de route, zorgde voor dit wonder. “Het was een jongensdroom, want ik ben een groot muziekliefhebber. Ik hou zowel van klassiek als van blues en rock”, vertelt Patrick Moenaert (73), die momenteel herstelt van een zware operatie. “Antwerpen had zijn Elisabethzaal, zelfs Deinze had zijn Brielpoort. Brugge had niks, behalve de kleinere MaZ.”
“We kregen veel tegenkanting, vooral van Gent, dat zelf zijn Muziekforum wou bouwen. Toenmalig minister Luc Vandenbossche verklaarde publiek dat Brugge geen Vlaamse steun zou krijgen voor een zaal van meer dan 800 toeschouwers! Ik had het lumineuze idee om Gerard Mortier, die door Gent zou aangesteld worden om het Muziekforum te leiden, te bombarderen tot voorzitter van de jury die moest oordelen over de ontwerpen voor ons Concertgebouw.”
“In feite was Brugge Europese Culturele Hoofdstad in 2002, met een fantastisch programma van intendant Hugo De Greef, de motor voor de realisatie van het Concertgebouw. Zonder Brugge 2002 had Brugge geen Concertgebouw. Die twee dossiers zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en zorgden ervoor dat Brugge een levendige stad met ook hedendaagse kunst werd. Voordien was Brugge louter een sfeerstad, vooral bekend voor zijn koetsen en bootjes. Een tweede, blijvende impact is dat sindsdien de Brugse cultuurhuizen samenwerken.”
Meerkost
“Nochtans was er in de aanloop naar 2002 veel onenigheid. Toen Geert Allaert met zijn organisatie Music Hall kandidaat was om het Concertgebouw uit te baten, brak er een revolte uit onder de Brugse culturo’s. Het verzet werd geleid door kunstencentrum De Werf. Gelukkig zijn nadien de plooien gladgestreken. Getuige hiervan is het feit dat De Werf een box met tien jazz-cd’s kon uitbrengen, met steun van Brugge 2002.”
Ik moest mij persoonlijk voor 400.000 euro borg stellen
“Tijdens de bouwwerken heb ik zwaar afgezien. Aanvankelijk was de bouwkost begroot op 25 miljoen euro, uiteindelijk heeft het Concertgebouw 37,5 miljoen euro gekost. De timing werd wel gerespecteerd, we konden op 20 februari 2002 ons openingsconcert houden. Maar ik moest mij wel persoonlijk voor 400.000 euro borg stellen, zodat de aannemer tijdig kon starten. Toen ik met die boodschap thuis kwam, was mijn vrouw woest. Het is één van de weinige keren dat we als echtpaar echt ruzie gemaakt hebben.”
Ambras
“Inmiddels is het Concertgebouw uitgegroeid tot de grootste organisator van klassieke concerten in Vlaanderen. In 2019 telde deze tempel 160.000 bezoekers. Naast elke euro overheidssubsidie kan het Concertgebouw meer dan een euro aan eigen inkomsten leggen. Dat is uniek. Zelf ben ik een trouw bezoeker. Mij favoriete artiesten? Jordi Savall, Collegium Vocale Gent, Vox Luminis en natuurlijk Jos van Immerseel.”
“Over de hedendaagse architectuur van Robbrecht & Daem is al veel gedebatteerd. Ik hou er oprecht van, het ontwerp is internationaal gelauwerd. De kritische Bruggelingen stellen alles in vraag. Maar als een buitenstaander nu kritiek heeft op het Concertgebouw, krijgt die ambras…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
