Dj Blvckprint: “Ik wil héél Roeselare op Tomorrowland zien!”

Een jongensdroom gaat in vervulling. Deze zomer prijkt de deejaay Tom Vansteeland, alias Blvckprint, voor het eerst in zijn carrière op de affiche van Tomorrowland. “Ik kan het zelf amper geloven”, glundert hij. “Hier werk ik al tien jaar naartoe. Het wordt sowieso de belangrijkste dag uit mijn leven.”

Als dj meet Tom Vansteeland zich graag een stoer imago aan. De haren netjes in een manbun, stevige outfit en de ogen vaak verscholen achter een zonnebril… Zo kent de festivalganger Blvckprint. Maar eens hij de decks heeft verlaten, ontpopt de volbloed Roeselarenaar zich tot een aimabele kerel.

Hoe is je dj-carrière destijds gestart?

“Erg toevallig, eigenlijk. Op mijn zestiende besloot ik mijn kans te wagen bij een dj-contest in jeugdhuis De Vlinder in Gits. Mijn allereerste keer met een publiek voor mijn neus, was dat. Ik ging niet met de eerste plaats naar huis, maar het vuur was er wel definitief aangewakkerd. Mijn papa kocht me niet veel later een eerste set-up om op mijn kamer de knepen van het vak te leren. Je kan niet geloven hoeveel uren ik aan die installatie gesleten heb. Ik ben toen ook al snel gestart met eigen nummers in elkaar te boksen. Met vallen en opstaan, maar dat was een erg goeie leerschool. Ik heb honderden instructievideo’s op YouTube bekeken, maar gaandeweg lukte het alleen maar beter. Op mijn achttiende ben ik ook écht beginnen producen.”

Had je meteen door dat je meer wilde dan enkel een leuke hobby?

“Toch wel. Ik wist ook onmiddellijk dat de combinatie tussen deejaayen en producen de perfecte keuze was. Mijn derde eigen nummer Memories raakte snel opgepikt en leverde me zelfs een contract op bij Armada, het label van Armin van Buuren. Ik was amper 21 jaar, maar kon al een zeer grote stap zetten. Al bleef ik daar als kleine West-Vlaming zelf erg bescheiden bij. Ik herinner me nog hoe ik, samen met mijn vader, naar het hoofdkwartier in Amsterdam ben gereden om alle papieren in orde te brengen… Man, wat was ik zenuwachtig.” (lacht)

Waar heb je de stiel geleerd?

“Op café. Mijn eerste vaste plekken waren De Vagant in Roeselare en het Vlaams Huis in Izegem. Ik durf gerust zeggen dat ik het dj-schap daar onder de knie heb gekregen. Ik kreeg er de kans om all nighters te doen van 20 uur ‘s avonds tot 7 uur ‘s ochtends. Daar leer je heel veel uit. Als dj een hele feestavond en -nacht vol draaien is en blijft een uitdaging.”

Waar ik de stiel heb geleerd? Op café. Nachten lang heb ik er muziek gedraaid. Dat is en blijft een hele uitdaging

“Na de cafés ging het organisch in stijgende lijn. De honderd man aan en rond de toog werden ingeruild voor vijfhonderd of duizend feestvierders op Chirofuiven. Dat vond ik op zich al een stevige evolutie. Ik ben die jeugdbewegingen van destijds nog altijd dankbaar dat ze me op hun affiche hebben geplaatst. Ik zal mijn roots nooit vergeten. Als het in mijn agenda past, probeer ik op die fuiven nog altijd te draaien. Ook in De Vagant en het Vlaams Huis passeer ik nog af en toe eens. Als ze me zelf vragen, uiteraard.” (knipoogt)

Wat maakt het zo leuk?

“Voor mij is het veel meer dan enkel muziek draaien. Ik bekommer me zelf om mijn boekingen, verzorg het logo en de look and feel van Blvckprint, ontwerp zelf affiches van de feestjes waar ik op de line-up prijk, ik onderhandel over de prijs… Die variatie houdt het ook interessant én ik blijf mijn eigen baas. Een manager heb ik voorlopig nog niet nodig. Ik weet graag zelf hoe de vork aan de steel zit.”

De meeste mensen zien alleen maar de feestende dj op het podium staan, maar er komt veel meer bij kijken dan enkel dat…

“Klopt. Het is héél hard werken. Het resultaat van die vele uren is wat iedereen ziet, maar ik laat er heel wat spreekwoordelijk zweet voor. Sommige weekends zijn de uurtjes slaap op één hand te tellen. Met vijf uurtjes rust moet ik vaak al genoegen nemen, maar dat neem ik er met plezier bij. Ik probeer zo gezond mogelijk te leven. Ik let op mijn voeding en drink enkel water. Geen alcohol, geen koffie en zelfs geen frisdrank. Binnenkort start ik ook bij een personal trainer om mijn conditie op te krikken. Zo’n dj-set is vaak pure topsport.”

Welke clichés krijg je vaak te horen?

“Oh, dat ik van het ene naar het andere feestje rijd en me dus wel overal moet rot amuseren, bijvoorbeeld. En dat het nachtleven bol staat van de drugs. Wel, ik ben ik al die jaren nog geen enkele keer met verdovende middelen in aanraking gekomen. En het wilde backstageleven bestaat ook al niet. Meestal vertrek ik al tien minuten na een set. Op weg naar een andere opdracht of naar huis. Om toch maar zoveel mogelijk slaap te kunnen meepikken. Ja, op dat vlak ben ik waarschijnlijk de pater onder de dj’s.” (schatert)

Je dj-carrière zit enorm in de lift, maar toch hou je er nog een bijna fulltime job op na. Is die combinatie niet loodzwaar?

“Het is niet te onderschatten. Soms rijd ik als dj op vrijdagavond van hot naar her en sta ik zaterdagochtend achter de balie van de dienst na verkoop van MediaMarkt. Maar ook dat werk doe ik verschrikkelijk graag. Bovendien levert het me wat zekerheid op. Een paar maanden geleden had ik een ongeval met mijn motorfiets en kon ik drie weken lang niet draaien. Dan ben ik blij dat ik op mijn vaste job kan terugvallen.”

Hoeveel uur per dag ben je met je muziek bezig?

“Laat ik het anders uitdrukken: elk vrij moment gaat naar mijn dj-carrière. Ik sta er zelfs vroeger voor op. Ik kruip vaak om 6 uur al uit de veren om eerst een tweetal uurtjes te kunnen producen, nummers te selecteren, mails te beantwoorden… Toewijding, zeker? Ik kan die knop ook niet afzetten. Het is mijn grote passie. Tot een paar jaar geleden stond ik zelfs midden in de nacht op om verder te werken. Er schoot plots een idee door mijn hoofd en dat moest ik dan meteen vorm geven. Dat ben ik gelukkig afgeleerd. Maar de weekends zijn zeer druk. Ik heb vrijwel altijd acht tot negen sets per weekend en zit nu al tot en met november volgeboekt. En ik werk niet enkel in regio Roeselare of West-Vlaanderen. Er zijn weekends waarop ik heel Vlaanderen doorkruis. Gelukkig kan ik op mijn vader rekenen om me overal naartoe te voeren. Mijn persoonlijke taxichauffeur en erg belangrijk voor mijn bestaan als dj. Onderweg slaap ik snel wat bij of hou ik me bezig met mijn sociale mediakanalen. Dat is goud waard.”

Vlaanderen kent Blvckprint al. Ben je klaar voor het buitenland?

“Die trein is al voorzichtig in gang gezet. Dit voorjaar draaide ik al in Turkije en in oktober trek ik naar Egypte. Dat had ik tien jaar geleden nooit durven dromen. Tijdens zo’n trips gaat mijn verloofde ook mee en koppelen we er wat vakantie aan. Altijd leuk meegenomen.”

Wil je de komende jaren de landsgrenzen steeds meer oversteken?

“Dat is een moeilijke. Ik wil er ook niet té ver in gaan. Letterlijk, dan. Ik kreeg onlangs de vraag om een minitournee doorheen India af te werken, maar dat aanbod heb ik naast me neergelegd. Dat zou me te hectisch geweest zijn. Vliegtuig uit, setje draaien, vliegtuig weer in… Maar ik sta open voor alle voorstellen. Ik zie wel wat er op me afkomt.”

Ik drink enkel water. Geen alcohol, geen koffie en zelfs geen frisdrank. Ik hou het zo gezond mogelijk

Straks komt dé hoogmis van de elektronische muziek op je af: Tomorrowland.

“Je kan niet geloven hoe content ik ben dat ik er eindelijk op de line-up sta. Het is een droom die in vervulling gaat. Ik kan het niet anders omschrijven. Tomorrowland, dat is het wereldkampioenschap voor dj’s, hé. Alleen de fine fleur is er straks aan het werk. Daar mogen bij horen is ronduit fantastisch. Ik sta op zaterdag 20 juli op de Ultra Modern Stage, een drijvend podium op een meer. Het wordt van de eerste tot de laatste seconde genieten, maar tegelijk een van de belangrijkste dagen van mijn leven. Dan mag er echt niks fout lopen. Ik probeer de poort van Tomorrowland al járen open te beuken. Nu het me eindelijk gelukt is, wil ik ze nog lang geopend houden.”

Trek je straks met enkele fanbussen naar Boom?

(lacht) “Het liefst zou ik héél Roeselare op Tomorrowland willen zien. Ik liet al een lading nieuwe Blvckprint-petjes maken en de eerste rijen zullen sowieso met bekende gezichten gevuld zijn. Maar het wordt ook een unieke kans om me aan de wereld te tonen. De helft van alle Tomorrowland-gangers komt uit alle hoeken van de wereld. Die wil ik zeker Blvckprint leren kennen.”

Wat brengt de toekomst voor Blvckprint?

“Ooit wil ik fulltime als dj aan de slag gaan. Daar maak ik geen geheim van. Maar tegelijk wil ik geen stappen overslaan. Ik zou er graag minstens nog een tiental jaar stabiel van kunnen leven. Een andere ambitie is om eens het Vat van Rodenbach tijdens de Batjes aan elkaar te mogen draaien. Daar mogen ze me altijd voor bellen. Ik sta nu op de affiche van Roeselbeats, maar het Vat lijkt me eveneens een fantastisch feestje om in vuur en vlam te zetten.”