Wereldgeschiedenis zag ik de afgelopen dagen voor mijn ogen passeren, niks meer of minder dan wéreldgeschiedenis. Tot twee keer toe. Och ja, daar horen accentjes bij : tot twéé keer toe. En een uitroepteken, hup ! En ja, ik overdrijf.
Het begon op zondagavond met het commissariaat Witse. Het is bon ton om de draak te steken met de best bekeken Vlaamse politieserie ooit, maar ik durf dat vrank en vrij en Yves Segers-gewijs van de daken schreeuwen : ik ben een fan. Of beter : als ik thuis ben, kijk ik. Jaja, zo nu en dan is het scenario aan de rammelende kant, en toegegeven, soms valt de moordenaar er wel heel snel uit te pikken, maar wie zag dít aankomen, zeg : Witse die erbij staat en ernaar kijkt, hoe de in zijn ogen schuldige(n) wegwandelen, vrij ?! Ik dacht nog met een vervolgverhaal te maken te hebben, maar niks van : in de trailer voor de volgende aflevering zat Witse alweer een andere nabestaande/getuige/verdachte toe te snauwen ! Dat de politici van dit land een zootje aan het maken zijn, ik ga het bijna normaal vinden, in tegenstelling tot die 34.000 zondag in Brussel. Maar Witse die faalt ? De brug te ver. Ik was zowaar een tikkeltje van mijn melk, en dat gezeten voor mijn tv-toestel. Lang geleden.
Maandag spoedde ik mij naar Antwerpen, of daartoe ondernam ik toch een poging (files, weet u wel). Daar werd Witses opvolger voorgesteld, en met veel aplomb. Al dat getoeter en gebel waren allerminst een verrassing. Achter de camera van de nieuwe fictieserie ‘De Ronde’ zat namelijk Jan Eelen (‘In de gloria’, ‘Het eiland’) en ervoor stond de complete cast van die programma’s, aangevuld met nog meer schoon acteervolk, tot Simonneke uit ‘Thuis’ toe. Aflevering één en drie kregen we op ons bord, en (slechts) een samenvatting van de tweede. En zeker dat het smaakte. Naar meer ook. Maar om nu al – zoals een dagblad het aandierf – over de „strafste fictiereeks van dit jaar” te spreken ? Het vel van de beer etcetera. Negen zondagen lang zal Vlaanderen bij de les moeten blijven, voor de négen verhaallijnen en de tegen de véértig personages. Bij de les blijven. Of had ik dat al gezegd ? Een straffe reeks die die klus geklaard zal krijgen. En de strafste ? ‘Wait and see’, collega’s. En intussen ga ik al een karton melk inslaan.
(Michael Cornette)
Televisie en radio
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier