‘De nieuwe garde’ : koksschoolverzuim

© VTM
Redactie KW

Van de zes die met mij afstudeerden aan de Journalistenschool, is er niet één in de journalistiek beland. Van sommige klasgenoten was dat maar goed ook. Eén medestudente maakte tot in haar laatste jaar nog evenveel dt-fouten als de Titanic water (na de aanvaring met de ijsschots, ja).

Maar of er een docusoap kon gedraaid worden van die Journalistenschool ? De ‘schoolreis’ naar Cuba (!), de vermeende relaties van studentes met docenten, de enige filmcamera van de school die bovengetekende liet vallen : interessant toch ? Voor de hoofdrolspelers wel. Of de grote massa er lang wakker van zou liggen, zoals wij iedere nacht in Havana (feestjeuh !) : no, no.

Chef-koks zoals Peter Goossens en Sergio Herman zijn hot. Dat is te danken aan de televisie. Of schrijf ik beter ‘te wijten aan’ ? En jawel, dat is een verschil (geleerd op de Journalistenschool). Want werkelijk om de oren worden we geslagen met kookprogramma’s de laatste jaren. Of programma’s waar koken als alibi wordt gebruikt om mensen te kijk te zetten. Natuurlijk dat dat zo nu en dan eens smaakt, maar ‘trop’ is ook hier al snel ‘te veel’. Dat ik Noah vanop zijn ark niet hoor klagen over die regen veertig dagen en nachten regen ! Deze stortvloed duurt al veel langer en er lijkt nog lang geen einde aan te komen…

Nog zo’n met koken gelinkt programma is ‘De nieuwe garde’, een docusoap die een schooljaar lang het doen en laten volgt van leraren en leerlingen aan de Hotelschool Spermalie. Ik heb er een kameraad gehad, aan die school, en twee zaken staan mij van hem nog bij : dat die opleiding zijn ouders handenvol geld kostte en dat hij ooit ‘s morgens voor een examen allerlei lepels, vorken en messen uit elkaar probeerde te houden. Mijn punten voor sfeer en gezelligheid tijdens het aanschouwen van de eerste aflevering : een 2 ! En dan nog uit medelijden voor Remy, van wie zelfs een blinde in de duisternis zag aankomen dat hij gepest zou worden (te welbespraakt en te veel fan van Michael Jackson voor zijn leeftijd).

‘De nieuwe garde’ smaakte zoals de mayonaise van eerstejaars Julie voor ze het peper- en zoutvat aangereikt kreeg : flauw. En als de mayonaise niet smaakt, dan grijp ik naar de ketchup. Of ze dat daar ook leren maken, h`óéf ik zelfs niet te weten te komen.