Charlotte Dewulf lijkt klaar voor haar eerste langspeelfilm

Hoe gaat het vandaag met de Belgische cinema en vooral waar gaat het naartoe? Een antwoord op deze vragen kunnen we vast en zeker vinden bij scenarist en regisseur Charlotte Dewulf (24) uit Menen. “Het ziet er eigenlijk heel positief uit. In tegenstelling tot wat velen denken worden er in België meer films gemaakt dan vroeger en die worden ook steeds beter”, zegt Charlotte. Een gesprek over haar voorbeelden, haar dromen en de zoektocht naar fondsen.

Als we de 24-jarige filmfanaat opzoeken hebben we geluk dat Charlotte net in Menen is op bezoek bij haar ouders en grootouders. “Ik blijf een echte Menenaar ook al woon ik nu al vier jaar in Gent. Het is er nu eenmaal makkelijker om in mijn branche te werken en om contacten te leggen gerelateerd met de cinema”, weet Charlotte.

De jonge vrouw is uitgedost in een prachtige kleurrijke outfi. Geen toeval zo blijkt meteen. “Eerlijk waar, ik kleed mij altijd zo. Ik draag enkel de kleuren rood, geel en blauw. Dat maakt het een pak makkelijker kiezen in de winkel. Zo kan ik alle andere kleuren links laten liggen en dat bespaart me heel wat tijd”, lacht ze.

Kleine vrouw, grote dromen

Charlotte raakte al heel jong bezeten van de magie van het witte doek. “In de Academie van Menen bouwde ik al filmdecors, mijn mama leerde mij kostuums naaien en ik schreef verschillende verhalen uit in de Stedelijke academie voor Beeld, Muziek en Woord. Tine Feys en Els van Steenberghe inspireerden mij daar in mijn jeugd enorm. Die laatste introduceerde mij ook tot het RITCS (Royal Institute for Theatre, Cinema and Sound, red.) waar ik, zodra ik 18 jaar werd, toelatingsexamen voor deed. Op het RITCS worden toekomstige filmmakers klaargestoomd voor de audiovisuele sector en het theater. Ondertussen ben ik al twee jaar afgestudeerd als regisseur.”

“Door altijd in rood, geel en blauw gekleed te lopen, spaar ik heel wat tijd uit”

Charlotte beschrijft zichzelf als ‘een klein mevrouwtje met grote dromen voor de kleinste mensjes’. “Het liefst schrijf en regisseer ik voor jongeren en kinderen. Hun fantasiewereld waar zowel volwassenen als kinderen even kunnen ontsnappen uit hun dagelijkse routine is ook mijn wereld. Ik hou dan ook het meest van films die hun fantasiewereld gebruiken om noodzakelijke thema’s aan te kaarten, zoals bijvoorbeeld de films van Pete Docter, Jaco Van Dormael, Jean-Pierre Jeunet en Tim Burton”, weet Charlotte. “Deze zomer had ik toevallig de kans om die laatste ontmoeten maar toen hij me een knuffel gaf was ik compleet startstruck en kwam er niet veel zinnigs meer uit, lacht Charlotte.

Drie projecten

Een van haar grote dromen is het schrijven en regisseren van haar eigen langspeelfilm, al lijkt die ambitie binnenkort werkelijkheid te worden. “Momenteel werk ik aan drie projecten: een webserie genaamd ‘No Filter’, een virtual reality film ‘Soul Guardians’ en mijn eerste langspeelfilm ‘Marit & De Maximarkt’. Ik doe daar zowel het scenario als de regie”, zegt Charlotte. Het spreekt vanzelf dat films maken heel veel geld kost en zonder de steun van de overheid zou dit alles niet mogelijk zijn. “Gelukkig kunnen wij filmmakers genieten van subsidies om onze dromen te kunnen waarmaken. Het Vlaams Audiovisueel Fonds ondersteunt onze sector daarbij”, legt Charlotte uit. Ook haar kinderfilm ‘Marit & De Maximarkt’ kreeg intussen al de nodige financiële steun voor het scenario. “Ik ben enorm vereerd dat ik de subsidie kreeg , want het wordt gezien als een kwaliteitslabel binnen de industrie. Het schrijven van dit scenario zal ongeveer in maart af zijn en daarna moet ik terug subsidies aanvragen voor het regisseren en het filmen zelf. Ik hoop dus op een gunstig vervolg”, lacht Charlotte.

Ons landje geniet dus jaar in, jaar uit van meer en betere cinema en Charlotte zal daar ongetwijfeld een mooie bijdrage aan leveren. Ondertussen richtte ze ook het collectief ‘Jacky’ op die alle audiovisuele creatieven met een hart voor kinderfilm verenigd. Ze is dus misschien wel een klein mevrouwtje maar met haar grote dromen gaat ze zeker en vast een stevige stempel op de Belgische cinemawereld drukken.

(NVM)