Psychotherapeut Yvette Desmet heeft met ‘Boksen boven je gewicht’ een boek geschreven over parentificatie als kind en het effect ervan op het latere leven. Op een voor iedereen bevattelijke manier doet zij het probleem uit de doeken en geeft manieren aan om een uitweg de vinden en hier een oplossing voor te vinden.
Yvette Desmet (65) richtte 15 jaar geleden de groepspraktijk ‘Dromen Over Hoop’ op en is er werkzaam als contextueel therapeut. Nadat ze onder de titel ‘Het kind van de rekening’ in 2010 al een eerste boek schreef, verscheen eind vorig jaar haar tweede boek ‘Boksen boven je gewicht’.
“In mijn eerste boek behandel ik de problemen van kinderen en jongeren in een kwetsbare gezinssituatie zoals armoede of alcoholisme, maar ik voelde dat hiermee het verhaal nog niet verteld was.”
Soort rolomkering
“Ik voelde een onweerstaanbare drang om hier verder op in te gaan en dan specifiek op de problematiek van parentificatie en hoe hiermee om te gaan. Vandaar ook de ondertitel van mijn boek: ‘Krachtige en kwetsbare uitwegen na parentificatie’.”
“Voor wie niet vertrouwd is met het woord, parentificatie is de term voor kinderen die langdurig voor hun ouders moeten zorgen in plaats van omgekeerd. Wanneer een kind tijdelijk de zorg binnen een gezin op zich moet nemen is er geen probleem. Het wordt pas problematisch van zodra het meer dan tijdelijk is en zonder erkenning. Er komt dan een soort van rolomkering, waarbij het kind zich als een ouder gaat gedragen en als het ware een gelijke wordt van de vader of moeder.”
Eenzaamheid en trauma
“De dochter is bijvoorbeeld vriendin van de moeder, of de toeverlaat van haar vader. Dan ga je figuurlijk boksen boven je gewichtsklasse, wat onvermijdelijk tot gekwetsten lijdt. Dit proces kan soms zo ver gaan dat incest om de hoek komt kijken en de jongere ook op seksueel vlak de plaats van de afwezige ouder inneemt. Dit alles resulteert later in eenzaamheid en zelfs trauma. Gelukkig zijn er hulpmiddelen om dit aan te pakken, die ik in mijn boek wil aanreiken. Ik doe dit niet enkel via tekst, maar ook door verwijzingen naar films en muziek, waardoor de lezer het boek letterlijk leest, ziet en voelt en het allemaal wat minder zwaar wordt. Doordat ook de anonieme getuigenissen van vier van mijn cliënten in het boek verwerkt zijn, wordt alles nog concreter.” (JG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
