In zijn tweede roman ‘Rook’, waarin de betere sigaar een prominente rol krijgt toebedeeld, zoomt Yves Bondue in op geluk en dan vooral de veelal klungelige zoektocht er naartoe. Een boek om deze zomer langzaam te savoureren, Cubaans muziekje op de achtergrond, mojito bij de hand.
Wat Yves Bondue zoal doet, is niet in twee woorden samen te vatten. Maar of hij nu muziek schrijft of theater, vertelwandelingen organiseert, zelf acteert of les geeft, het verhaal is nooit veraf. Dat bracht hem een paar jaar geleden ook tot het schrijven van een eerste roman, Nabeeld . Binnenkort ligt zijn tweede in de boekenwinkel: Rook . Daarin herontdekt de wereldvreemde en uitgebluste Dirk Vandoorne het geluk in de intimiteit van een sigarenrokersclub en bij de jonge journaliste Ines. Maar dat weerhoudt hem er niet van om, als zij voor een reportage naar Cuba reist, zijn eenzaamheid in te vullen met nog meer sigaren, fietsen, filosofie en overspel.
En net zoals hij een publiek op sleeptouw neemt op het podium, in een klas of in de natuur, leidt Yves Bondue de lezer in Rook mee doorheen de hoofden van zijn personages. Hij laat hen doen wat ze doen, zichzelf en hun wereld daarbij in vraag stellen, freewheelen door hun gedachten, in omstandig uitgetekende decors.
Wat doet schrijven met jou?
“Ik haal vooral voldoening uit het verzamelen van ideeën, die te laten rijpen, om vervolgens een verhaal uit te werken, er structuur in aan te brengen, personages te bedenken… – alsof er een soort sculptuur oprijst uit mijn gedachten – en dat resultaat dan te kunnen delen met anderen. Dat hoeven er niet eens veel te zijn. Als ik enkelen oprecht kan boeien, dan is dat voor mij de moeite waard.”
Hoe ontstond het verhaal voor ‘Rook’?
“Ik ben zelf een sigarenroker, niet fanatiek weliswaar, maar ik hou van de beleving eromheen: het proeven van de aroma’s, ervaren wat die met je doen… Het boek is dan ook geen pleidooi voor het roken, wel voor mogen genieten. Van daaruit ontstond het idee om tien prominente sigarenmerken en hoe mensen ze ervaren als een rode draad door een verhaal te weven. Een verhaal dat vertrekt vanuit de vraag waarom iemand lid zou worden van een sigarenclub in Roeselare en waartoe dat kan leiden.”
Het thema van ‘Rook’ omschrijf je zelf als: mensen op zoek naar geluk en, alle goede bedoelingen ten spijt, het onvermogen om elkaar dat te schenken.
“Mensen vinden geluk in de meest verschillende zaken, maar slagen er zelden in om het gevoel dat dat bij hen oproept door te geven. De pogingen die we niettemin blijven ondernemen om de ander toch gelukkig te maken – hoe melig dat ook klinkt – vormen de essentie van dit verhaal. Pogingen die we moeten blijven ondernemen, ook al laat het boek heel wat vragen open. Maar dat is precies wat ik graag doe: anderen prikkelen om verder door te denken.”
Komt er daarom ook af en toe een streep filosofie om de hoek kijken?
“Het hoofdpersonage doceert filosofie en wil dat op een bescheiden manier doorgeven aan zijn leerlingen. Maar hij geraakt verstrikt in zijn eigen leven en ontwikkelt een soort filosofie waarmee hij zijn gedrag, of wangedrag, probeert te verantwoorden.”
In hoeverre houdt die zoektocht ook jou bezig?
“Niet meer dan bij de meeste mensen. Wat is geluk tenslotte? In taal krijgen we het niet uitgedrukt. De een denkt zich gelukkig te voelen als er helemaal niets is wat hem óngelukkig maakt, een ander waant zich al gelukkig als hij wakker wordt en nog leeft. Een onderwerp als zoeken naar geluk geeft me vooral de kans om in de hoofden van mijn personages te kijken.”
Behalve je eigen streek is ook Cuba decor voor ‘Rook’. Geen toeval?
“Cuba is hét sigarenland bij uitstek natuurlijk, ook al hebben andere landen als Nicaragua en de VS minstens even goeie merken. Maar daarnaast intrigeert de speciale positie van het land, als een van de laatste communistische landen, me al lang. Ik ben er vorig jaar nog eens naartoe gereisd in functie van het boek en je kunt er alleen maar vaststellen dat het een heel vreemd land is. Voor velen lijkt Cuba nog altijd één van de leukere ontwikkelingslanden, maar dat beeld klopt niet. Cuba heeft zich wel degelijk ontwikkeld, maar op een manier die wij heel vreemd vinden. Door de isolatie, de erfenis van Castro… zijn de mensen er erg pragmatisch geworden. En tenslotte vond ik het gewoon ook leuk om de typisch Cubaanse muziek, de sfeer, de mojito’s… het verhaal te laten kleuren.”
‘Rook’ door Yves Bondue, Uitgeverij Houtekiet, 21,99 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
