Tessa Wullaert stelt boek Vrouwenvoetbal voor: “Hoop dat dit ogen kan openen”

Tessa Wullaert stelde woensdag haar boek ‘Vrouwenvoetbal’ voor, dat ze geschreven heeft met journalist Pieter-Jan Calcoen en dat verschenen is bij Uitgeverij Vrijdag. “Zeker in België is voetbal nog te weinig een sport voor meisjes”, weet de topschutter van Anderlecht.

Het boek heeft een dubbele insteek. Enerzijds komt de geschiedenis van het vrouwenvoetbal ter sprake, dat een behoorlijk hobbelig parcours kende: van speelsters met schuilnamen in de negentiende eeuw over een vijftigjarig verbod tussen 1921 en 1971 tot een eerste WK met matchen van tachtig in plaats van negentig minuten.

Gouden Schoen

Anderzijds is er de inbreng van Tessa Wullaert. De drievoudige Gouden Schoen, die zopas de landstitel won met Anderlecht, wil een inspiratiebron zijn voor meisjes die willen voetballen. In het boek vertelt ze over haar weg naar de top. En die ging niet altijd over rozen. Een voorbeeld: toen haar jeugdcoach naar Cercle Brugge verhuisde en zijn beste spelers meenam, was er voor Tessa geen plek. Niet omdat ze niet goed genoeg was, wel omdat ze een meisje was. Uiteindelijk wist ze toch haar droom te verwezenlijken.

Tessa Wullaert : “Zeker in België is voetbal nog te weinig een sport voor meisjes. Het is niet mogelijk om van het voetbal te leven, we verdienen een fractie van wat de mannen krijgen. Maar dat is niet het ergste. Er wordt nog te vaak neergekeken op het vrouwenvoetbal. Ik ken clubs waar meisjes plaats moeten ruimen voor de jongens als ze bijvoorbeeld in de fitnessruimte zitten. Zo geef je de boodschap: ‘Het zijn maar meisjes.’ Daar gruwel ik van. Een gelijke behandeling: dat is het absolute minimum, en daarom ook dit boek, waarmee ik hoop dat er ogen geopend worden. Ook wij verdienen onze plek in het voetbal, op dezélfde hoogte als de mannen.”

Geschiedenis

Auteur Pieter-Jan Calcoen : “Toen Tessa en ik het idee kregen om een boek over het vrouwenvoetbal te maken, hadden we ons nog niet verdiept in de geschiedenis van de sport. Toen we dat eenmaal deden, vielen we van de ene verbazing in de andere. Ik ben blij dat we nu het grote publiek kunnen laten kennismaken met die verhalen. Hopelijk kan dit boek de sport een boost geven, want de speelsters verdienen net zo goed dezelfde behandeling, aandacht en erkenning als de mannen.”