Op de Mercator met Saeed Ajaib: “Schrijven maakte me tot de beste versie van mezelf”

Saeed Ajaib (34) heeft zijn tweede boek uit, ‘Ontketend’, tevens het tweede deel van wat volgend jaar moet uitmonden in een trilogie. De jonge Oostendse auteur schrijft fictie, maar put wel veel inspiratie uit zijn persoonlijk leven. Net als het hoofdpersonage kampte hij met een depressie en een verslavingsproblematiek. Maar daar is hij nu van verlost. “Door te sporten en te schrijven ben ik de beste versie van mezelf geworden.”

Het is geleden van de klassieke schooluitstap in zijn jeugd dat Saeed nog op de Mercator was. De zoon van een Pakistaanse vader en een Vlaamse moeder werd in de Stad aan Zee geboren en woont er al zijn hele leven. Lezen en schrijven interesseert hem al sinds zijn jeugd. Die schrijfdrang resulteerde in februari in een eerste psychologische detectiveroman, ‘Ontspoord’. Recent kwam daar ‘Ontketend’ bij en rond de zomer 2023 moet een derde deel van het drieluik het licht zien.

Waarover gaat het verhaal?

“Het hoofdpersonage Reza Khan is een privédetective die in zijn persoonlijk leven een groot verlies leed en oplossingen zoekt in de fles. In het eerste boek krijgt hij een zaak op zijn bord die een persoonlijke snaar raakt en gelinkt is met het verlies dat hij leed. Het tweede boek is het vervolg. Reza Khan raakt uit de negatieve spiraal, maar niet zonder moeite. De centrale vraag in dit boek is hoe ver je kan gaan voor een geliefde. In het derde boek zal ik alle uitgegooide lijntjes oprapen en ze naar een ontknoping leiden.”

Jij putte veel inspiratie uit je eigen leven.

“Ik heb zelf ook geworsteld met een alcoholverslaving. Het begon met iets drinken in het weekend, om de stress te verlichten en je even goed te voelen, maar dat had een sneeuwbaleffect. Op een bepaald moment woog ik maar 30 kg meer, omdat ik ook heel slecht at. De pandemie kwam voor mij op een goed moment. Ik werk bij TUI en de reissector is zwaar getroffen door de coronacrisis. Daardoor moest ik een hele periode maar halftijds meer werken. Dat gaf me de tijd om gezond te eten, elke dag te wandelen, heel veel te lezen – sinds 2020 wel 150 boeken – en me aan het schrijven te zetten. Die zee aan tijd plaatste me voor de keuze: ofwel helemaal de dieperik ingaan, ofwel kiezen voor iets positiefs. Dat is ook de boodschap die ik wil brengen aan andere mensen die met een verslaving worstelen: ook al val je, je kan telkens weer opstaan.”

Het verhaal is toch fictief?

“Het is fictie, maar wie mij kent, zal wel zaken lezen die een belletje doen rinkelen. En dat is confronterend. Voor wie mijn strijd niet kent, is het gewoon een goed verhaal. Al zijn de emoties voelbaar. Het verhaal speelt zich af in een fictieve stad, maar die is gebaseerd op Oostende. De wijk ‘De Kloof’, waar Reza Khan woont, is geïnspireerd op de Nieuwe Stad, waar ik zelf opgroeide.”

Welke problemen hebben bij jou tot een verslaving geleid?

“Geen extreem grote problemen, maar ik zei altijd ja, waardoor ik vermoeid en overwerkt raakte. Je kan niet slapen en denkt dat een glaasje zal helpen, maar daardoor slaap je juist nog slechter. Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht. De buitenwereld dacht dat alles goed ging, maar mijn vrouw zag wat er aan de hand was. Ik heb zo wel een jaar of twee, drie gesukkeld, maar dat ging op en neer. Eens zes maanden niet drinken, dan weer hervallen… Maar ik wist dat ik eruit moest raken, want de volgende bestemming was misschien de laatste… Nu ben ik al 16 maanden oké en raak ik geen druppel meer aan.”

Hoe ben je eruit geraakt?

“Ik had er genoeg van om moe en ziek te zijn en zocht professionele hulp bij een psycholoog. Ik werd ook één keer opgenomen, maar dat volstond niet. De laatste keer heb ik het zelf gedaan. Ook dankzij een goede kring van familie en vrienden, zonder wie het nooit zou gelukt zijn. Ik deed het ook voor mijn vrouw en mijn dochter van zes, voor wie ik me verantwoordelijk voel. Die strijd om van de verslaving af te raken, beschrijf ik in mijn tweede boek. Alcohol is een emotionele kruk, maar je moet leren lopen zonder. Zo heeft elk van de drie boeken een persoonlijk thema. Het derde boek zal gaan over de acceptie en de gevolgen. Want ook al ben ik nu al meer dan een jaar gestopt met drinken, ik mag niet arrogant worden. Het is een strijd die ik elke dag opnieuw moet aangaan.”

Maar je voelt je goed?

“Ik moest veel zaken opgeven, zoals mijn sociale kring. Of mensen nu verdriet hebben of iets vieren, er wordt vaak gedronken. Als je tegen een verslaving vecht, kan je dat beter vermijden. Je moet de kat niet bij de melk zetten. Mijn vrienden hebben me altijd gesteund, maar ik zie ze nu toch wat minder. De pandemie speelde daar ook wel een rol in. Gelukkig wist ik mijn dagen te vullen met lezen en schrijven. Want verveling kan een vijand zijn.”

Wil je blijven schrijven als de trilogie klaar is?

“Dit was het verhaal dat ik moest schrijven, omdat ik de problematiek bespreekbaar wil maken en een taboe wil doorbreken. Je kan geen problemen oplossen zonder erover te praten. Het is ook zo dat ik in de problemen ben geraakt: door er niet over te praten. Maar later wil ik nog andere boeken schrijven, in verschillende genres. Ik ben al bezig aan een volgende boek: een urban fantasy-verhaal, met veel magie en geheime locaties, dat zich afspeelt in Oostende. Ik krijg veel positieve reacties van lezers en die verwachten misschien wel dat ik mij toeleg op het genre waarmee ik nu bezig ben. Maar het moet leuk blijven voor mezelf. Verandering van genre houdt het interessant.”

Hoe combineer je het schrijven met je job?

“Ik ben een ochtendmens. Elke ochtend sta ik vroeg op om een half uurtje te sporten, fitness en wandelen. In mijn hoofd ben ik dan al bezig met mijn verhaal. En dan neem ik drie kwartier om te schrijven voor ik naar het werk ga. ‘s Avonds ga ik dan nog wat door. Dan organiseer ik al mijn gedachten van overdag.”

www.saeedajaib.com