Nieuw collageboek van Marcel Vanslembrouck combineert 25 ‘prozagedichten’

Met de regelmaat van een klok – lees: elk jaar weer – lanceert Marcel Vanslembrouck met zijn eigen uitgeverij Pi een nieuwe publicatie. Dit keer is het een boekje met 25 collages, voorzien van evenveel poëtische teksten, die hij zelf prozagedichten noemt. De bundel Heimelijke vreemdheden telt 60 bladzijden en is in kleur uitgegeven. De collages en teksten zijn traditioneel van de hand van Marcel, de onberispelijke lay-out werd verzorgd door Mieke Dekoninck.

Nazaat van dadaïst Max Ernst

“Ik heb voor mijn derde collageboek een selectie van 25 geknipte en gelijmde taferelen gekozen”, zegt Marcel (75), die in de Weidestraat op de wijk Driekoningen woont. “Ik heb aan de collages vreemde titels gekoppeld, plus 25 verhalen van een zekere Herr Jupp Ernst junior, een fictieve persoon die verdacht goed lijkt op een nazaat van de bekende dadaïst-surrealist Max Ernst, van wie ik grote fan ben. Ik schets het leven en denken van Herr Jupp Ernst junior op een poëtische wijze in wat ik prozagedichten noem.”

“De verhalen zijn op de eerste plaats proza, maar doorspekt met poëzie, slagzinnen, versregels, slogans, fantasieën, zegswijzen, motto’s en noem maar op. Het is een mengelmoes van historische gebeurtenissen, citaten en biografische weetjes. De verhalen hebben lak aan een logische lijn. Ze zigzaggen tussen mogelijke en onmogelijke wendingen.”

“Dit is al mijn zevende publicatie in evenveel jaar. Ik blijf dapper aan mijn eigen weg timmeren. Het is niet evident om bundels als deze uit te geven in de tijd waarin we leven. Poëzie heeft het moeilijk, hoe waardevol ook. De teksten uit het nieuwe boekje dateren van de periode tussen halfweg 2021 en halfweg dit jaar. De collages stammen uit het jaar 2019.”

Uit oude boeken geknipt

Als je de bundel doorbladert, vallen de 25 collages in kleur uiteraard meteen op. Marcel knipte en plakte ze bijeen op basis van illustraties uit oude boeken en tijdschriften. “Niet de getoonde voorwerpen en figuren zijn vreemd, maar wel het samenbrengen ervan tot één geheel”, zegt hij. “Zo probeer ik een niet-alledaags gevoel te creëren. De achtergrond is meestal een stuk landschap. Via de knipsels zoek ik naar het wonderbaarlijke van de dingen.”