Op 86-jarige leeftijd een boek uitbrengen, het is weinigen gegeven. Maar Nelly Claes presteerde het. Het verhaal, geschreven in dagboekstijl, van een gewezen kleuterjuf en haar lichamelijke onmacht, prikkelt meteen de nieuwsgierigheid.
“Ik heb me altijd graag uitgedrukt op papier, zo rustig bij mijzelf”, zegt Nelly Claeys die even boeiend vertelt als ze schrijft. “Ik heb veel geschreven. In het kleuterblad Bim Bam, columns en artikelen in de onderwijskrant en heel wat protestbrieven over alle soorten vergrijpen tegen dieren, tegen het water, tegen de medemens…”, aldus de geboren Oost-Vlaamse die na 25 jaar kleuterjuf te zijn geweest in Ronsele, door heupproblemen haar beroep niet meer kon uitoefenen.
“Ik werd geboren met een bilaterale heupdysplasie, een aangeboren afwijking van de heup waarbij de heupkom te steil of te ondiep is. Als kind verbleef ik 14 maanden in het ziekenhuis. Wat constante pijn doet met het lichaam van een mens? De pijn, de onmacht, de beperking dringt zich op. En van daaruit beleven we de dingen, de omgang met mensen en wat ons overkomt.”
Nieuwe inzichten
“Zie nu naar de coronatoestanden…We zijn niet bezig met het geluk dat drinkwater uit de kraan komt, dat we geen honger hebben…Nee, de voorlopige beknotting van onze vrijheid beleven we het sterkst”, weet de kunstenares-schrijfster voor wie Friedrich Nietzsche haar grote voorbeeld is.
“Met Nietzsche is mijn innerlijke levensavontuur begonnen. Hij liet me ademen in zijn gezond makende berglucht. Zijn boeken geschreven in aforismen zijn stuk voor stuk parels. Daardoor kreeg ik veel nieuwe inzichten om mee te dragen in mijn leven”, aldus Nelly die op haar 43ste naar Ramskapelle verhuisde.
“Bert, de wijze man die sinds mijn 26ste mij altijd zo nabij was geweest, werd getroffen door bipolaire stoornissen. Ik wilde voor hem zorgen in een huisje bij de zee. Het werd voor ons allebei een onvoorspelbaar avontuur tot Bert overleed door ziekte.”
“In 1983 begon ik dagboeken te schrijven, dikke classeurs vol! Over mijn tijd in Congo, over God, over de Vlaamse ontvoogdingsstrijd, over kiezen… Zou kiesplicht niet beter veranderen in kiesrecht? Dan zouden de blinden en de verblinden daarvan ontslagen zijn… Maar vooral als rode draad het samen zijn met ons gissen en missen, veel begrijpen en evenveel ‘niet weten’.”
Manke Mobe
“Ik vroeg aan Johan Anthierens of hij zijn mening over mijn schrijfsels wou geven. Hij zei me dat ik moest verder schrijven. Vandaar dat ik er stukken uithaalde en ze in eigen beheer liet drukken voor vrienden en kennissen zonder verdere ambities. Het boek heette Manke Mobe . Het werd goed onthaald, maar daar bleef het bij. Nu, jaren later, voel ik een gedrevenheid in mij om die teksten aan een uitgeverij voor te leggen. Een uitgeverij voor nieuwe auteurs in Amsterdam. En zie, hier is het resultaat”, lacht Nelly.
‘Ik weet het niet’ is uitgegeven bij Novum, telt 274 pagina’s en kost 18,90 euro.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
