Kinderverzorgster Lieve (65) schrijft handleiding voor opvoeden baby’s en peuters: “Wat je kind wil zeggen, zegt alles”

Lieve Seys (65) uit Oostende werkte meer dan 40 jaar als kinderverzorgster en hield tijdens haar loopbaan in diverse crèches losse notities bij van situaties die ze onderweg tegenkwam. Zaken rond moeilijke eters, kleine kindjes die niet op het potje wilden, gedragsproblemen… Gaandeweg kwam het idee om al die ervaringen neer te schrijven in een boek. Ze noemt het zelf een leerproces, maar is best trots op het eindresultaat en krijgt lovende kritieken.

Lieve Seys wilde als klein meisje later ‘iets met kinderen doen’. Voor haar geen Barbies maar levensgrote poppen die ze koesterde en waarmee ze in een klassieke poppenwagen met grote wielen op stap ging. Ze moest dan ook niet lang nadenken welke richting ze wou doen na haar derde jaar secundair onderwijs. Ze ging op internaat bij Don Bosco in Heverlee. Tijdens de weekends kwam ze terug naar zee. In tegenstelling tot het huidige lessenpakket bestond haar opleiding toen naast theorie rond onder meer kennismaking met de kinderziektes, EHBO, plichtenleer en hoe opvoeden, uit vele uren stage die ze deed in een peutertuin in Groot-Bijgaarden.

“Ik wil optreden als ‘de advocaat’ van de jonge kinderen”

Lieve kon meteen na haar studies aan de slag bij een tandartsenpraktijk en naast het onthaal zorgde ze ook voor de kinderen. Toen er een plaatsje vrijkwam bij het kinderdagverblijf Wiegelied, nam ze enthousiast deel aan het examen en kon ze starten bij de peuters. Daarna ging ze aan de slag in Panukkel, waar ze als verzorgster kon meegroeien met de kinderen tot ze naar school gingen. Ze werkte ook kort met kwetsbare kinderen bij CKG Kapoentje.

Daarna keerde ze terug naar Panukkel en tot slot was ze meer dan tien jaar actief binnen het kinderdagverblijf Babaloe vooraleer ze met pensioen ging. “Ik mis het werken met kinderen en hun ouders nog steeds en heb altijd een blij gevoel als ik nog eens op bezoek ga in de crèche. Maar gelukkig heb ik nog mijn eigen kinderen en kleinkinderen. Zo blijf ik voeling hebben met opvoedingssituaties. Op termijn zou ik opvoedingsbegeleiding willen geven, maar ik ben nog volop aan het uitzoeken hoe dit het beste kan”, vertelt ze.

Eerste boek

“Het geeft een goed gevoel om mijn eerste boek af te hebben. De centrale gedachte die ik wil meegeven met dit naslagwerk is stilstaan bij wat jouw kind wil zeggen, welke signalen het uitstuurt. Als een kind weent, dan is daar een reden voor. Als het gooit met speelgoed, dan schuilt daar agressie in en dat wijst op onmacht. Je moet dan proberen te achterhalen mits observatie waar het kind geen blijf mee weet.”

“Communiceren met elkaar is de boodschap. Niet alleen ouders maar ook kinderen moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun gedrag. De beste resultaten verkrijg je door kordaat en consequent op te treden en ook het goede voorbeeld te geven. Het boek is thematisch opgevat: je vindt er tips terug rond onder meer zindelijkheid, kinderen die niet willen eten, en slaap- en gedragsproblemen. Het naslagwerk is bestemd voor (groot)ouders, personeel werkzaam in kinderdagverblijven, kleuteronderwijs, noem maar op.”

Helpende handen

“Heel wat mensen hebben mij geholpen bij de realisatie van dit boek. Ik noem er hier maar enkele. De illustraties werden verzorgd door Gilles Piceu. Voor hem was het ook de eerste keer dat hij dergelijke opdracht kreeg en het was voor ons beiden zoeken wat we wilden. Aanvankelijk tekende Gilles figuurtjes te veel in detail, waardoor de mimiek niet echt af te lezen viel van de gezichten. Maar gaandeweg kregen ze de juiste gezichtsuitdrukking. Ook mijn kinderen en Sabine Dendooven hebben me uren bijgestaan, want mijn computerskills zijn eerder beperkt. Ik ben hen dan ook zeer dankbaar”, besluit Lieve. Lieve herinnert zich nog de plaats en de dag waarop ze te horen kreeg dat uitgeverij Boekscout haar boek wilde uitgeven. Haar script werd omschreven als leerrijk, onderbouwd en vlot geschreven.