Oud-Heverlee mag dan wel het nieuwe thuis zijn van auteur en loopatlete Hanna Vandenbussche (34), toch blijft de band met haar West-Vlaamse en Diksmuidse roots heel sterk. In Veurne stelde ze haar boek ‘Het lot van Atalanta’ voor. Daarin koppelt ze het verhaal van de mythische heldin Atalanta aan anekdotes uit haar sportieve en academische carrière, die ze afwisselt met filosofische thema’s als verbeelding, emoties, vrijheid…
Het mag duidelijk zijn dat Hanna voor zichzelf de lat altijd bijzonder hoog legt. Ze liep zichzelf vijf keer in de kijker als Belgisch kampioen op de lange afstand, presteerde knap in marathons en halve marathons wereldwijd en werd in 2019 Belgisch kampioen veldlopen. Datzelfde jaar behaalde ze ook haar doctoraat filosofie aan de KU Leuven. Dat leidde tot haar boek, waarbij het verhaal zich ontspint rond de Griekse prinses Atalanta. Deze heldin liep sneller dan haar schaduw en versloeg elke man in loopwedstrijden. Alleen de strijd voor het behoud van haar vrijheid kon ze niet winnen.
Overpeinzingen
De vraag stelt zich of Atalanta vandaag looprecords zou breken op vederlichte carbonschoenen of dat een hoogtestage of ketogeen dieet haar prestaties zouden verbeteren. Tijdens een fictieve wedstrijddag laat Hanna zich inspireren door denkers zoals Sartre, Pascal en Descartes. Ze staat stil bij thema’s die nauw verbonden zijn met het leven van een atleet: grenzen verleggen, verliezen en opgeven, vrijheid, de harmonie tussen lichaam en ziel… “Waar ligt anno 2022 de grens voor een topatleet?” vraagt Hanna zich af. “Filosofie heeft mij vooral geholpen om topsport anders, ruimer en kritischer te bekijken”, zegt ze. “Die overpeinzingen wil ik delen met andere atleten. Is het echt nodig dat topsporters continu worden begeleid door experten, zoals een kinesitherapeut, sportpsycholoog, voedingsdeskundige, krachttrainer… die er al dan niet voor zorgen dat ze hun grenzen mentaal en fysiek kunnen verleggen? Moet je minutieus op je dieet en je gewicht letten, trainen in een hoogtekamer…? Persoonlijk hecht ik veel belang aan individuele beleving en aan je eigen kracht en doorzettingsvermogen, waarmee ik niet wil zeggen dat het sportwetenschappelijke aspect en de technologie niet belangrijk zijn. Zelf houd ik het vooral bij mijn trainer en kine en mijn trainingsschema, maar daarmee lijk ik eerder een uitzondering op de regel.”
Vrijheid
“Toch vind ik dat je als topsporter de vrijheid moet hebben om zelf te bepalen welke middelen je inzet om topprestaties te bereiken”, gaat Hanna verder. “En daar knelt tegenwoordig net het schoentje: als je je niet laat omringen door een team van experts word je soms niet eens aanvaard als topsporter! Het typeert een atleet dat hij nooit tevreden is, maar mij helpt de filosofie om alles in perspectief te plaatsen en toch dankbaar en tevreden te zijn voor alle mooie prestaties die ik al heb geleverd.” (Myriam Van den Putte)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
