Twee jaar geleden sloeg het noodlot tragisch toe bij het gezin van Mieke Goethals uit Roeselare. De 50-jarige grafisch ontwerpster en interieurarchitecte kreeg eind november 2021 onverhoeds te horen dat ze terminaal ziek was. Slechts elf dagen later moesten haar man Daan en de drie kinderen afscheid van haar nemen. De creatieve duizendpoot en allemansvriend droomde er na haar debuut van om voltijds kinderboeken te schrijven. Die droom leeft verder, want verschillende werken worden vertaald en herdrukt in binnen- en buitenland. “Die blijvende interesse doet heel veel deugd”, reageert haar echtgenoot Daan Deman.
De 50-jarige Mieke Goethals voelde zich in de herfst van 2021 erg vermoeid. Op 26 november trok ze met een vriendin op weekend naar Nederland, maar ’s avonds geraakte ze geen stap meer vooruit. In het ziekenhuis dacht men eerst aan een coronabesmetting, of mogelijk een longembolie. Maar een dag later brachten de artsen een bikkelharde diagnose. Bij Mieke werd kanker in een vergevorderd stadium vastgesteld, met uitzaaiingen in meerdere organen. Ze kreeg te horen dat het snel kon gaan. Amper elf dagen later, op 7 december 2021, overleed ze thuis omringd door haar gezin.
Ondanks het vreselijke nieuws nam ook toen haar buitengewone karakter de bovenhand. Ze maakte meteen de klik om haar laatste dagen op een mooie manier met haar familie en dichtste vrienden door te brengen. “Het is nu eenmaal zo. Maar we gaan er het beste van maken”, zei ze, ondanks de verdomd harde realiteit. Dat ze een eeuwig positief ingesteld persoon was, bleek uit de duizenden steunbetuigingen. Mieke Goethals was in de regio ook gekend als interieurarchitecte en als zaakvoerder van grafisch ontwerpbureau Creamanie in Roeselare.
Golven
“Het is bijna twee jaar geleden nu, de tijd gaat snel”, reageert echtgenoot Daan Deman. “Onze jongste dochter Anaëlle (18) startte dit academiejaar in het hoger onderwijs en zit op kot in Gent, weer een nieuwe stap. Manon (22) zit in haar masteropleiding en Charles (24) baat een bedrijf uit in Barcelona, dat hij kort voor Mieke haar dood had opgericht. Ze zou erg trots geweest zijn op alle drie haar kinderen.”
“Onlangs beluisterde ik ‘Na de rouwstoet’, een podcast van Nona Van Braeckel (Studio Brussel) waarin ze vertelt hoe ze omging met het verlies van haar papa toen zij 16 jaar was. Dat vond ik een heel aangrijpende podcast, en erg herkenbaar voor onze situatie. Het verdriet zal nooit verdwijnen en komt in golven, dat voelen wij ook zo. Na jaren komt een fase van acceptatie. De golven komen minder, maar ze blijven terugkeren.”
Goethals kreeg na haar overlijden thuis een warm plekje. “De as van Mieke zit in een heel mooie pot. Het is moeilijk te omschrijven, en we staan er niet echt elke dag bij stil, maar we weten dat ze er is”, vertelt Daan.
Nabijheid
Binnen enkele weken zal het twee jaar geleden zijn dat Mieke overleed. “De dood herdenken is intiem. Vorig jaar hebben we Mieke in familiale kring herdacht. Charles keerde terug uit Barcelona, Manon en Anaëlle bleven thuis en ik nam verlof zodat we de dag samen konden doorbrengen.”
“Mieke had een speciale band met water. Met beekjes, een rivier, meren, de zee, dat was belangrijk voor haar. Ons tweede verblijf aan de kust was in opbouw toen ze stierf. Het geeft een bijzonder gevoel om daar naartoe te trekken, vooral op 7 december. Het schept een gevoel van nabijheid.”
Internationaal succes
In november vorig jaar verscheen het kinderboek ‘Wolle leert Engels – Zoek je mee in huis?’ postuum. Afgelopen zomer werd het laatste boek van Mieke Goethals uitgebracht, getiteld ‘Wolle leert Engels – zoek je mee op school?’. De auteur had voor ze stierf reeds internationaal succes, en ook haar laatste boeken blijven scoren.
“De twee Wolle’s zijn in het Engels-Spaans vertaald voor lezers in de Verenigde Staten, en in het Engels-Chinees voor de Chinese markt. Die verschijnen in het voorjaar van 2024. Van ‘De kerstman op cadeautjestocht’ en ‘Schattige diefjes’ komt er in de VS binnenkort een derde en tweede druk. Dat betekent dat men echt in de boeken gelooft. We zijn enorm trots op die blijvende interesse, het doet heel veel deugd.”
“Mieke wou niet echt wereldberoemd worden, maar hoopte toch dat haar boeken veel families zouden bereiken. Ze droomde ervan om voltijds kinderboeken te schrijven. Als je nu ziet wat er allemaal beweegt, dan zou ze haar droom zeker hebben waargemaakt.”
Boek met boodschap
Goethals stak subtiel maar bewust een boodschap in haar verhalen. Zo hebben de personages verschillende huidskleuren, om af te stappen van de typische beelden. “Op die manier leren de lezertjes wat normaal is. Ik ben ervan overtuigd dat het belangrijk is om educatieve aspecten aan te brengen in een boek”, zei ze daarover in augustus 2021. Ook kunst en cultuur komen vaak aan bod op de kleurrijke pagina’s.
“We krijgen regelmatig foto’s van vrienden die een van Mieke haar boeken bij andere ouders thuis zien liggen. Of die laten weten dat ze een boek als cadeau geschonken hebben aan jonge families. Dat is heel tof”, getuigt Daan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
