De Nederlandse hoofdstad Amsterdam viert de komende maanden met allerlei festiviteiten zijn 750ste verjaardag. Voor oud-Wijnendalenaar Manu Adriaens is dat de aanleiding voor een nieuw boek. In het vuistdikke De wijsheid van Amsterdam belijdt hij zijn tomeloze liefde voor zijn ‘tweede thuis’.
Manu (65) komt al bijna 40 jaar op regelmatige basis in Amsterdam. De eerste keer was in 1986. Hij herinnert het zich nog goed. “Meteen overviel mij het merkwaardige gevoel: dit is mijn stad. Ik heb er geen verklaring voor. Ken je het fenomeen regressietherapie? Dan wordt een persoon onder hypnose gebracht en ziet hij beelden terug uit een vorig leven. Misschien moet ik me ook maar eens onderwerpen aan zo’n sessie. Dan zou kunnen blijken dat ik in een ver verleden een Amsterdammer ben geweest.” (lacht)
Er ei zo na gewoond
Manu vertelt een anekdote die illustreert hoe lang zijn liefde voor Amsterdam al bestaat. ‘Toen ik als twintiger nog in Wijnendale woonde, liep ik elke vrijdag even langs in de toenmalige krantenzaak Willemyns nabij de Torhoutse Markt. Daar hielden ze een exemplaar van het weekblad Vrij Nederland voor mij opzij. Daarin stonden prachtige interviews met Amsterdamse figuren.”
“Het heeft trouwens niet veel gescheeld of ik was verhuisd naar Nederland. In Amsterdam heb je het Vlaamse cultuurcentrum De Brakke Grond. Begin jaren negentig leerde ik daar directeur Guido Vereecke kennen. Er ontstond een vriendschapsband tussen ons en hij bood me de job van communicatieverantwoordelijke aan. Ik heb even geaarzeld, maar uiteindelijk toch niet toegehapt. De reden: in die periode was ik aan de slag als freelance journalist voor het weekblad Humo. Dat deed ik ontzettend graag en daar wou ik mee doorgaan. Toen heb ik de twee liefdes maar gecombineerd: van hoofdredacteur Guy Mortier mocht ik vaak naar Amsterdam reizen om er bekende Nederlanders te interviewen.”
Veel van die ontmoetingen met bekende figuren zitten trouwens verwerkt in De wijsheid van Amsterdam. Vanwaar die titel?
“Veel van mijn boeken gaan over levenskunst. Dat is ook nu weer het geval. Ik beschouw dit boek als een soort literair testament dat van mijn grote liefde voor deze wonderlijke stad moet getuigen.”
Pluskleinzoon Robbe
“Mijn pluskleinzoon Robbe zegt weleens: dat is geen liefde, maar een gekte van je. Kan zijn, hoor, maar hij ondertussen maar aan mijn oren zagen om ook eens mee te mogen naar ginds (lacht) Hij heeft me inmiddels al twee keer vergezeld. In ruil daarvoor heeft hij me wel iets moeten beloven. Als ik sterf, moet hij mijn as op Amsterdamse grond gaan uitstrooien. En dat zeg ik zonder enige ironie, ik méén het.” (JS)
De wijsheid van Amsterdam, Manu Adriaens, uitgeverij Best In Books, 311 blz., 25 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
