De familie Slosse overhandigde het oorlogsdagboek van hun grootvader Gaston Slosse. Een belangrijke aanwinst voor het archief, zeker met oog op het bewaren van informatie omtrent de Tweede Wereldoorlog.
Gaston Slosse (° 1899) was al van jongs af actief in het verenigingsleven van Zonnebeke. Zo was hij een gewaardeerd acteur in de toneelkring Die Speelghellen. Hij was gehuwd met Zélie-Marie Masschelein en vader van André, Georgette en Roger. Het gezin woonde op de hoek van de Astridstraat en de Roeselarestraat. Beroepshalve was hij behanger.
Op 12 mei 1940 kreeg hij het bevel om als burgerlijk opgeëiste dienst te doen, eerst in België als chauffeur en vervolgens ook in Noord-Frankrijk. In Frankrijk begon hij notities te maken met gegevens die hij later, vanaf 8 april 1942, in zijn dagboek gebruikte.
“Daniël Vannieuwenhuyse had het prachtige idee om het dagboek te ‘hertalen’ met zorg en respect voor de oorspronkelijke inhoud”
Na de bevrijding hervatte Gaston zijn rol in de gemeentepolitiek van Zonnebeke, waar hij eerste schepen en een tijdlang waarnemend burgemeester was. Ook zijn bedrijvigheid als zelfstandig schilder-behanger-decorateur nam een herstart. Eerst alleen en later samen met zijn jongste zoon Roger.
In 1954 ontving Gaston Slosse de Zilveren Palm van de Kroonorde en in 1959 het Burgerlijk Ereteken eerste klasse. In 1964 ging hij met rustpensioen. Hij overleed in Ieper op 7 december 1978 en zijn vrouw Zelie in 1985. Beiden liggen begraven op de gemeentelijke begraafplaats van Zonnebeke
Schoolschriftjes
“Na het overlijden van mijn vader”, vertelt kleindochter Lydia Slosse, “werden enkele handgeschreven schoolschriftjes teruggevonden. Tot onze verbazing bleken het dagboekaantekeningen te zijn van mijn grootvader, opgetekend tijdens zijn verplichte tewerkstelling in Noord-Frankrijk.”
“De schriftjes werden doorgegeven aan nicht Kathleen. Haar echtgenoot Daniël Vannieuwenhuyse, met een grote passie voor geschiedenis, had het prachtige idee om het dagboek te hertalen met zorg en respect voor de oorspronkelijke inhoud, zodat dit waardevolle familie-erfgoed niet verloren zou gaan en voor een breder publiek toegankelijk werd.”
De dagboeken omvatten zo’n 17 schoolschriftjes, goed voor 1.050 bladzijden. De familie vond dat deze boeken thuishoorden in het Zonnebeeks archief. (NVZ)
