Vuurde William per ongeluk een kogel af of bekocht Isabelle haar geflirt met de dood?

Het hof van assisen buigt zich komende week over de moord op Isabelle Deschodt (39) in Diksmuide. Haar geflirt met ene Johny in het voorjaar van 2017 deden bij haar drankverslaafde partner William De Bondt (53) de stoppen doorslaan. Zijn leugens en het knoeiwerk van de wetsdokter zijn de sleutelelementen in het dossier.

“Goeiedag mevrouw, euhm, mijn naam is William De Bondt. Mijn vrouw is hier thuisgekomen met een schotwonde in de buik. Ze is nogal kwaad. Allez, ja, wa wilde.” Dat telefoontje loopt op 18 juli 2017 om 19 uur bij de noodcentrale binnen. Het MUG-team, die dag toevallig uitgerust met bodycams voor een aflevering van het tv-programma Helden Van Hier, haast zich naar de Stationsstraat 18A in het centrum van Diksmuide. Op de derde verdieping staat een dronken man hen op te wachten, de inkomhal en het appartement hangen vol bloed. In de zetel ligt het levenloze lichaam van Isabelle Deschodt. De spoedarts vindt een klein gaatje in haar borst maar kan niet meteen uitmaken of het om een steek- of een schotwonde gaat. Isabelle Deschodt wordt gereanimeerd en met de MUG-heli naar het ziekenhuis in Brugge overgebracht, waar ze een paar uren later overlijdt.

Rode vlek

In zijn eerste verhoor wast de half nuchtere William De Bondt zijn handen in onschuld. “Ik zat in mijn zetel naar de Tour de France te kijken en was in slaap gevallen. Ik werd wakker door Isabelle die thuis kwam. Ze plofte in de zetel en zei dat ik de 100 moest bellen. Ik zag een rode vlek op haar trui die steeds maar groter werd. Isabelle reageerde niet meer.” In de flat vindt de politie, naast hopen lege en halflege flessen wijn en blikken Kaiser-pils, ook een mes en een oude revolver. “Gestorven door verbloeding, oorzakelijk is het steekletsel, compatibel met het in beslag genomen mes”, mailt wetsdokter Jan Bolt. “Mijn eerste verklaring was niet helemaal juist”, gaf William De Bondt schoorvoetend toe. Maar van een mes is er geen sprake. “Ik heb een oud revolvertje in huis. Isabelle wilde dat eens zien. Ik stak er een paar patronen in en legde het op tafel. Terwijl ik op het toilet zat, hoorde ik plots pang. Ik riep nog Isa, Isa!, maar ze reageerde niet meer.”

Om klaarheid te verschaffen, wordt er een radioloog bij gehaald. Die ontdekt een kogel tussen de elfde en twaalfde rib van het slachtoffer. Dokter Bolt haalt – wellicht met het schaamrood op de wangen – het projectiel uit het lichaam. Het is inderdaad afkomstig van het oud revolvertje, een Lincoln-Bossu type Velodog. Maar dat wapen kan onmogelijk per ongeluk afgaan, stelt wapendeskundige Eric De Durpel. “Je moet hard aan de trekker trekken en je moet het wapen vooraf laden door een patroon in de trommel te plaatsen en de veiligheid af te zetten. Bovendien werd het slachtoffer neergeschoten vanop een afstand van wellicht meer dan twee meter.”

Daarmee geconfronteerd wijzigt De Bondt weeral van versie. “Het was een ongeluk. Ik zat in de zetel tegenover Isabelle. Ik wou de kogels eruit halen, maar mijn vingernagels waren te kort. Toen ik wat druk zette op de trekker, ging het per ongeluk af. Nu heb ik de waarheid toch gezegd, hé?” Neen, zo blijkt, want uit de reconstructie blijkt dat zijn versie niet kán kloppen. De kogel drong het lichaam van boven naar onderen binnen, en dus niet horizontaal zoals De Bondt verklaart. Hij wordt aan een leugendetectortest onderworpen en faalt: drie keer antwoordt hij leugenachtig op de vraag: hebt u opzettelijk de trekker overgehaald?

Het motief voor de moord zoeken de speurders in de relationele en financiële sfeer. De drankverslaafde William De Bondt had voor meer dan 3.000 euro schulden bij het slachtoffer, op wiens kosten hij grotendeels leefde. Maar er was ook dat gedoe met ene Johny. Een cafévriend van De Yserpoort op de Grote Markt, waar ze dagelijks gingen aperitieven. Bijna vierhonderd sms’jes wisselde Isabelle met die Johny uit in de twee maanden voor haar dood. Het hing William De Bondt zodanig de keel uit dat hij twee weken voor de moord Johny met de vuist te lijf ging. Onder druk van De Bondt maakte Isabelle Deschodt komaf met het geflirt met Johny. “Vergeet uw dromen, ik blijf bij William”, sms’t ze. Johny hield er een bloedlip en een gebroken hart aan over. Drie dagen voor de moord liet hij Isabelle nog per sms weten dat hij boos was en alle contact zou verbreken.

Onderstreepte passage

Tot op vandaag blijft William De Bondt ontkennen dat hij Isabelle Deschodt moedwillig doodde. In zijn cel vond de politie bij een huiszoeking nochtans het boek Moordenaars en hun motieven van strafpleiter Jef Vermassen. Eén onderstreepte passage wekt hun aandacht: een vuurwapen blokkeert een menselijke remreflex, een kogel afvuren duurt niet eens een seconde. “Ik vond dat een speciale passage, maar dat is niet op mij van toepassing”, houdt De Bondt vol. “Ik ben een boek aan het schrijven over alles wat ik meegemaakt heb en gebruik Vermassens boek als inspiratie”, klinkt het. “Beschouwt u zichzelf als een moordenaar?”, vragen de speurders hem. “Als ge iemand doodt, dan zijde een moordenaar”, klinkt het antwoord van De Bondt. Eind volgende week weten we welk antwoord de jury van het assisenhof zelf geeft op die vraag.