Bijna zes jaar na een vechtpartij aan jeugdcentrum TSAS in Harelbeke moest een 27-jarige jongeman uit Harelbeke zich voor de rechter verantwoorden. Het 30-jarige slachtoffer wees hem als dader aan en wou een schadevergoeding van zo’n 9.000 euro. “Een slechte film”, zo omschreef advocaat Thomas Vandemeulebroucke het verloop van het onderzoek. Maar wat besliste de rechter?
Op 18 mei 2019 zat het toen 24-jarige slachtoffer aan TSAS rond 4.30 uur op een bankje met een meisje. Binnen was een fuif bezig. “Plots zag hij een schim opduiken en kreeg hij drie rake vuistslagen op zijn neus”, aldus advocaat Wim Vandenbussche. “Zomaar, zonder aanleiding, of het zou moeten zijn dat het was omdat hij even voordien ‘hey homootjes, heb je geen sigaret voor mij?’ had geroepen. Hij viel na de klappen achterover, de struiken in, en hield er een gebroken neus aan over. De dader vluchtte weg. Hij wist niet wie hem had aangevallen maar een omstaander noemde meteen de naam van K.B. (toen 21 jaar, red.) en liet hem een foto zien.” Het meisje op het bankje herkende hem later ook op een foto bij de politie.
Na het onderzoek door de politie seponeerde het parket de zaak, maar daar wou het slachtoffer het niet bij laten. Er werd een rechtstreekse dagvaarding uitgestuurd waardoor K.B. zich vooralsnog toch voor de correctionele rechtbank moest verantwoorden voor slagen en verwondingen. De openbare aanklager veranderde ook het geweer van schouder en vroeg een celstraf van vijf maanden en een boete van 400 euro op te leggen. Maar K.B. bleef ontkennen.
“Wat een slechte film”, vond advocaat Thomas Vandemeulebroucke. “Er is geen enkel objectief bewijs. Wie is die omstaander die de naam en foto van K.B. lanceerde? De fotovoorlegging gebeurde pas een jaar later, ondertussen zijn we zes jaar later. Hij wordt achtervolgd door fictie. Dit is pure horror.”
Vrijspraak
Hij vroeg de rechter de vrijspraak of het verval van de strafvordering omdat ze redelijke termijn ondertussen is overschreden. Het slachtoffer eist ruim 9.000 euro schadevergoeding. “Het was superlaf”, aldus het slachtoffer. “Ik zie zijn gezicht nog altijd in mijn slaap opduiken. Ik ben er zeker van dat hij het was.” “Ik was op die fuif aanwezig, zag een schermutseling maar was er niet bij betrokken”, hield K.B. zijn onschuld staande. “Ik wil alles zo snel mogelijk achter de rug hebben.”
De rechter sprak K.B. vrij. Ze achtte het niet bewezen dat hij de klap uitdeelde of bleef twijfelen. Onder meer het feit dat de omstaander niet opgespoord of verhoord werd om na te gaan of hij de slag zelf had gezien of het via iemand anders had vernomen en het feit dat er tussen de vechtpartij en de fotovoorlegging meer dan een jaar zat, waren elementen die een rol speelden in haar beoordeling. Wellicht zal de verantwoordelijke voor de klap nooit gevonden worden en moet het slachtoffer nu ook nog eens opdraaien voor alle gemaakte (gerechts-)kosten. Al kan er natuurlijk nog altijd beroep aangetekend worden. (LSi)
