Een 44-jarige verpleger uit Ieper riskeert een celstraf van vier jaar voor “verschrikkelijke en uiterst verwerpelijke feiten”: de verkrachting en aanranding van jonge en kwetsbare patiëntes in het Jan Yperman Ziekenhuis in Ieper en woon-zorgcentrum Triamant in Geluwe.
Niet alle slachtoffers kunnen het nog navertellen. “Daarom ben ik hier nu, zoals mijn dochter zou gewild hebben”, zegt de mama van Isaura (29), die uit het leven stapte. Net als de andere slachtoffers blijft ze achter met een prangende vraag. “Hoe kan deze man na verschillende feiten en ontslagen nog steeds in de zorg werken en slachtoffers maken?”
Zware rugzak
“Ze was een mooie vrouw, hé.” Francine Six toont een foto van dochter Isaura Lermyte, die een paar jaar geleden uit het leven stapte. Ze werd 29.
“Isaura droeg al een zware rugzak en zijn handtastelijkheden waren de druppel. Tijdens het gerechtelijk onderzoek vielen alle puzzelstukjes in elkaar en weet ik waarom ze het gedaan heeft”, aldus haar mama, die donderdag in de Ieperse rechtbank in tranen uitbarstte achter de rug van G. H.
Verzwarende omstandigheden
De verpleger stond terecht voor de verkrachting en aanranding van de eerbaarheid met geweld of bedreiging. In totaal kwamen vijf vrouwen naar voren: vier voormalige patiëntes van het Jan Yperman Ziekenhuis in Ieper en één bewoonster van woon-zorgcentrum Triamant in Geluwe.
De rechtbank houdt rekening met verschillende verzwarende omstandigheden: sommige slachtoffers waren minderjarig en kwetsbaar op het moment van de feiten, die telkens zouden gepleegd zijn door de man in zijn functie als zorgkundige.
“In de veilige en professionele setting van een ziekenhuis zijn verschikkelijke feiten gepleegd”, aldus de openbare aanklager, die ze in detail opsomde: het uittrekken van kledij, betasten van borsten en geslachtsdelen, en anale penetratie met thermometers.
“Er was eenzelfde modus operandi, ook in zijn uitspraken: de vrouwen waren stout geweest en verdienden poepeklets”, vervolgde de openbare aanklager.
“Bij een kwetsbare vrouw, die kampte met automutilatie, trok hij de pleisters van de snijwonden op haar billen. Hij vroeg of ze het leuk vond geslagen te worden, en of ze kickte op pijn. Tweemaal trok hij haar slip naar beneden en probeerde haar T-shirt uit te trekken, wat ze nog deels kon verhinderen.”
Ongewenste opmerkingen
“Het slachtoffer vroeg zijn naam, maar die weigerde hij te zeggen. Zijn ID-badge hing omgekeerd, maar sindsdien worden namen op beide kanten van de badge vermeld in het ziekenhuis, dat hem betrapte op het bekijken van porno tijdens zijn nachtdienst en ongewenste opmerkingen aan vrouwelijke collega’s.”
“Hij dacht dat hij ermee weg kon komen, maar dat is buiten de federale politie gerekend, die begon te graven in zijn werkverleden”, aldus de openbare aanklager.
“Hij maakte misbruik van de kwetsbaarheid van de slachtoffers. Ik vorder vier jaar cel, waarvan de helft effectief. De straf is een vergelding voor zijn daden en heeft een afschrikkend effect om de maatschappij te beschermen. Naast deze slachtoffers, die de gevolgen levenslang meedragen, zijn er mogelijk nog andere slachtoffers, al hopen we van niet.”
Vertrouwensproblemen
“Isaura had epilepsie en werd meermaals slachtoffer bij hem. Ze raakte zelfs hysterisch van angst wanneer ze naar de spoedafdeling moest”, getuigt mama Francine uit Heuvelland.
“Een kliniek moet een plek van vertrouwen zijn, en uitgerekend daar kwam mijn dochter – die vertrouwensproblemen had door haar verleden – in aanraking met die man. Ik ben haar nu kwijt. Ze kan niet meer getuigen, maar ze zou gewild hebben dat ik het nu in haar plaats deed, zodat er geen andere slachtoffers meer vallen. Ik hoop dat deze man nooit hetzelfde moet meemaken met zijn eigen kinderen.”
Pathologische leugenaar
De zaak leidde tot een echtscheiding. “Zijn ex omschrijft hem als een pathologische leugenaar, die geen schuldbesef kent. Hij is nu uit op wraak op mijn cliënt”, aldus de advocaat van Lynn De Pelsmaeker, die de zaak aan het licht bracht.
De 35-jarige vrouw lijdt aan een bindweefselziekte, waarvoor ze euthanasie aanvroeg en intussen goedkeuring kreeg. Door acute pijnopstoten verblijft ze in woon-zorgcentrum Triamant in Geluwe. Bij zo’n pijnopstoot op 18 januari 2020 schoot H. haar ‘te hulp’, maar hij zou haar borsten een tweetal minuten betast hebben terwijl ze crepeerde van de pijn.
Verwerpelijke feiten
H. betwistte enkele tenlasteleggingen. “Maar hij neemt verantwoordelijkheid voor de daden, die wél gebeurd zijn”, aldus zijn advocate, die zelf sprak over “uiterst verwerpelijke feiten” en aangaf voor de rechtbank te staan “met en klein hartje”.
“Niet elke penetratie is verkrachting”, vervolgde ze. “In deze zaak was de thermometer géén seksattribuut. Mijn cliënt verklaarde altijd dat hij zo de meest accurate metingen verkreeg. Ik pleit voor een verderzetting van de psychologische begeleiding, die hij intussen heeft opgestart voor zijn seksuele stoornis.”
Home Vrijzicht
H. nam ook zelf het woord. “Ik schaam me enorm en wens me te verontschuldigingen bij de slachtoffers”, zei H., die de rechter beloofde nieuw werk te zoeken buiten de zorg.
Maar groot was de verbazing toen hij aangaf te werken bij een ander woon-zorgcentrum: Home Vrijzicht in de Ieperse deelgemeente Elverdinge, na de respectievelijke ontslagen in Jan Yperman en Triamant. “Hoe kan deze man nog steeds in de zorg werken en slachtoffers maken”, opperden de slachtoffers na de zitting.
Volgens het ziekenhuis kreeg de ombudsdienst in 2016 klachten van enkele patiënten omtrent grensoverschrijdend gedrag. “Tijdens een gesprek met de toenmalige directie en de ombudsdienst gaf betrokkene een en ander toe, waarna hij op staande voet werd ontslagen”, klinkt het formeel bij Jan Yperman.
Aangepast beleid
“De directie raadde de betrokkene met aandrang aan om zich te laten behandelen. De ombudsdienst deelde de toenmalige directie mee dat de slachtoffers absoluut geen klacht wilden indienen tegen de betrokkene, wat ervoor zorgde dat het ziekenhuis toen geen verdere stappen heeft gezet.”
“Het Jan Yperman Ziekenhuis stelt vast dat er, na het ontslag, door de betrokken verpleegkundige in een andere zorgvoorziening opnieuw grensoverschrijdende feiten gepleegd zijn. Het ziekenhuis betreurt dat er toen, uit respect voor de keuze van de slachtoffers, vanuit het ziekenhuis geen klacht ingediend is.”
“Gezien het belang dat onze instelling hecht aan de veiligheid en integriteit van patiënten en medewerkers werden het beleid en de procedure rond de aanpak van grensoverschrijdend gedrag grondig onder de loep genomen”, klinkt het verder. “Vanuit de ombudsdienst werd, samen met de juridische dienst een aangepast beleid uitgewerkt en voorgelegd aan het directiecomité. Deze aangepaste, sluitende procedure is intussen geruime tijd in voege.”
Veiligheid en gezondheid
“In het Jan Yperman Ziekenhuis wordt grensoverschrijdend gedrag, seksueel en ander, absoluut niet getolereerd. Klachten nemen we dan ook bijzonder ernstig. De veiligheid en gezondheid van onze patiënten en medewerkers is onze eerste bekommernis.”
“Wij waren niet op de hoogte dat deze zaak vandaag op de rechtbank zou worden behandeld”, verklaart Kristien Vandenberghe, communicatieverantwoordelijke bij Triamant.
“De betrokkene heeft inderdaad een tijd in onze woon- en leefbuurt in Geluwe gewerkt. Bij de start en tijdens zijn loopbaan bij Triamant Geluwe waren wij niet bekend met beschuldigingen rond feiten die zich bij zijn vorige werkgever zouden hebben voorgedaan. Bij Triamant werd de samenwerking met hem om andere redenen beëindigd.”
“Pas na zijn uitdiensttreding legde mevrouw De Pelsmaeker een klacht neer over grensoverschrijdend gedrag. Tot dan was de plaatselijke leiding niet op de hoogte. Omdat wij de situatie ten zeerste betreur(d)en, hebben we haar psychologische bijstand aangeboden in de aanloop naar en voorbereiding voor het proces.”
In ziekteverlof
In Home Vrijzicht bevestigt algemeen directeur Stefan Devlieger dat H. sinds eind juni 2020 werkt voor zijn woon-zorgcentrum. “Maar de eerste klacht was er pas nadat hij bij ons in dienst trad”, zegt hij.
“Dat was voor ons ook een verrassing. Intussen is hij al een tijdje in ziekteverlof en dus niet actief aan de slag. In ons woonzorgcentrum zijn er voorlopig geen klachten. Bij zijn aanwerving had hij een bewijs van goed gedrag en zeden en als werkgever moeten we uitgaan van zijn onschuld tot het tegendeel bewezen is.”
Het vonnis wordt uitgesproken op 16 maart. (TP)
Wie vragen heeft over zelfdoding kan terecht op het gratis nummer 1813 of op www.zelfmoordlijn1813.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
