Een 34-jarige moeder en haar 32-jarige ex-partner vragen in beroep de vrijspraak voor de mishandeling van hun driejarige dochtertje. Het meisje belandde met een dijbeenbreuk in het ziekenhuis.
Op 10 januari 2018 bracht vader L.V. het meisje naar de spoed van het AZ Sint-Lucas in Brugge met een complexe dijbeenbreuk. Volgens de ouders was het kindje ongelukkig uit haar bed gevallen of met haar beentje tussen de spijltjes van haar bedje terecht gekomen. Maar tegen twee verpleegsters biechtte het kindje op dat het de mama, S.V., was die haar had geslagen.
“Mama niet lief. Mama beentje pijn. Mama slaan”, zou het meisje hebben gezegd. De ouders werden vervolgd en de mama werd veroordeeld tot 30 maanden cel. De vader werd vrijgesproken. Het parket ging in beroep, maar is nu akkoord met de vrijspraak van de vader. Wel vindt de procureur-generaal de straf van 30 maanden heel erg mild.
Ongeluk uitgesloten
“Dat het een ongeluk was, is uitgesloten. De deskundigen zijn het er over eens dat de breuk is veroorzaakt door een kracht die groter moet zijn geweest dan het gewicht van het kind.” Hij verwees ook naar de grote agressie die S.V. die avond had. “Zelfs toen de papa met het kindje naar het ziekenhuis vertrok, gooide je zelfs nog een X-box naar zijn hoofd!” Hij vindt dat de moeder haar verantwoordelijkheid moet opnemen en bekennen. “Een verhaal verzinnen omtrent de spijltjes en de schuld leggen bij een kind van drie jaar, je moet maar durven! Een moeder kan soms haar geduld verliezen en overkoken en dat maakt u geen onmens of een slechte moeder, maar men mag niet koppig zijn. Soms moet men het hoofd buigen en ridderlijk toegeven dat er een fout is gemaakt.” Ook de voogd van het meisje is ervan overtuigd dat het meisje die avond lastig was en de moeder haar het zwijgen wou opleggen.
Diefstal met geweld
De vrouw heeft ook een strafblad met vooral verkeersinbreuken, maar ook onder meer een diefstal met geweld en weerspannigheid tegenover de politie. Ze weigerde ook de test aan de leugendetector. Volgens haar advocaat volgde ze de raad op van een vriend, maar wil nu alsnog – als het hof van beroep dat wenst – de test ondergaan. Haar advocaat sluit ook de these van een ongeval niet uit. “Het meisje had ADHD en een hoge pijngrens. Dat er geen blauwe plekken zijn vastgesteld, is een bewijs dat er geen derde in is betrokken.” Hij wijst er ook op dat de agressie die avond naar haar partner ging, en niet naar de kinderen. “Er zijn in het verleden ook nooit problemen van geweld naar de kinderen geweest.”
Ook de vader blijft erbij dat het om een ongeluk ging. “Onderzoek wees uit dat het bedje maar bescherming biedt tot de leeftijd van 2,5 en zij was op enkele dagen na drie jaar.” Na het voorval bleven de twee nog vechten voor hun relatie, maar inmiddels zijn ze toch uit elkaar en is het meisje geplaatst.
Moeder S.V. kon enkel huilend uitbrengen dat ze onschuldig is. “Ik blijf erbij dat ik er niets mee te maken heb.” Uitspraak op 26 mei. (OSM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier