Twee Brugse broers riskeren drie en zeven jaar cel voor poging tot moord op een taxichauffeur. Tijdens een aanslepend conflict in het taximilieu schoot de oudste een kogel in de kaak van Mohammad Mogharrab. De 50-jarige Bruggeling ontsnapte als bij wonder aan de dood. “Mocht de kogel vijf millimeter dieper hebben gezeten, dan stonden we nu voor het hof van assisen”.
In de nacht van 14 op 15 september 2018 werd Brugge opgeschrikt door een schietpartij in de binnenstad. Na een schermutseling aan het station werd het taxibusje van Mohammad Mogharrab kort voor middernacht door drie wagens klemgereden in de Vlamingstraat. Getuigen zagen hoe Karen S. (37) uit een van de wagens stapte en met een getrokken pistool op de taxi van Mohammad afstapte. Toen die achteruitrijdend probeerde te ontkomen, ging het wapen af en boorde een kogel zich door het taxiraampje in zijn nek. Als bij wonder bleef het projectiel steken in zijn kaakbeen, vlakbij de binnenste halsslagader. “Vijf millimeter dieper en we stonden nu voor het hof van assisen”, stelde procureur Yves Segaert-Vandenbussche maandag tijdens het proces.
Het incident was het trieste hoogtepunt in een aanslepend conflict onder taxichauffeurs aan het Brugse station. De Armeense broers Sisak (32) en Edgar (34) S. namen het niet zou nauw met de regels rond het inschuiven op de voorbehouden plaatsen en Mohammad, die al tien jaar als taxichauffeur in Brugge werkt, pikte dit niet langer. Toen hij die avond aan het station eens te meer in een discussie verwikkeld raakte met Sisak kwam het tot een schermutseling waarbij die laatste klappen zou hebben gekregen. Toen Edgar dit vernam verwittigde hij oudere broer en ex-taxichauffeur Karen, die een pistool uit zijn nachtkastje nam en in ware maffiastijl een klopjacht opMohammad organiseerde.
Geen moordplan
Sisak, die meteen na de feiten geklist werd in de omgeving van de Markt, nam de schuld aanvankelijk op zich. “Hij beweerde dat hij het wapen aan de Ezelpoort in het water gooide, maar we hebben het niet meer teruggevonden”, ging de procureur verder. “Zijn broer gaf zich daags nadien aan bij de politie en bekende dat hij geschoten had. Het staat vast dat hij het slachtoffer wilde ombrengen. Uit wraak voor het incident aan het station en omdat het slachtoffer de situatie twee weken eerder had durven aankaarten bij het stadsbestuur.”
De procureur vroeg zeven jaar cel voor Karen wegens poging tot moord. Voor Sisak, die tijdens het schietincident achter Karen stond maar niet ingreep, riskeert drie jaar cel als mededader. Edgar werd niet vervolgd omdat hij zelf niet aanwezig was bij het incident.
Volgens Mélanie Sevenant, de advocate van Karen S., was er van moordpoging geen sprake. “Mijn cliënt had van Edgard vernomen dat Sisak was gepakt”, pleitte ze. “Hij dacht aanvankelijk het ergste en nam dat wapen mee omdat hij gehoord had dat het slachtoffer gewapend was. Dus niet omdat hij een moordplan had. Toen hij het slachtoffer in zijn taxi naar rechts zag leunen dacht hij dat hij dit wapen nam. Hij haalde de trekker over maar wou hem zeker niet doden. Anders zou hij blijven schieten zijn. Hij heeft niet gericht om te doden en omdat het slachtoffer achteruit wegreed dacht hij zelfs dat hij hem niet geraakt had.”
Duw- en trekwerk
Sisak S. vroeg de vrijspraak. “Hij heeft nooit opdracht gegeven aan Karen om het slachtoffer iets aan te doen”, pleitte meester Kris Vincke. “Hij wist zelfs niet dat hij een pistool had.” Volgens Vincke was er bovendien sprake van uitlokking. “Men probeert deze broers hier af te schilderen als de maffia, maar wat er die avond aan het station is gebeurd, valt niet te vergoelijken. Mijn cliënt werd door het slachtoffer geschopt en geslagen.
Mohammad, die een voorlopige schadevergoeding van 10.000 euro eist, herinnert zich de schietpartij nog alsof het gisteren was. “Ik denk er nog elke seconde van de dag aan”, zucht hij. “Ik hoorde een doffe knal en voelde plots een warme gloed in mijn nek. Ik dacht eerst dat er een glasscherf in gevlogen was. Ik ben achteruit beginnen rijden tot op de Markt omdat ik besefte dat de hulpdiensten daar meer konden manoeuvreren.”
Dat hij Sisak zou geslagen hebben, ontkent Mohammad met klem. “Het was hooguit wat duw- en trekwerk”, zegt hij. “Ik was na de feiten zeven maanden buiten strijd, maar hervatte toen mijn job als taxichauffeur. Sinds die broers hun licentie kwijtspeelden is de rust onder de taxichauffeurs gelukkig teruggekeerd. Maar ik blijf geplaagd door nachtmerries en ik passeer nog bijna dagelijks aan de plaats van de feiten.”
De uitspraak volgt op 14 februari. (AFr)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
