Zoon Yaron van wijkinspecteur Joeri maakt intrede in zelfde politiekorps: “’t Zit bij ons in de genen”

De twee nieuwe politie-inspecteurs in het gemeentehuis van Jabbeke, met de leden van het politiecollege van de zone Kouter. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

“Wees neutraal, elk verhaal heeft twee kanten. En vooral: blijf vriendelijk. Behandel de mensen met respect, zoals je zelf wil behandeld worden.” Die raad geeft wijkinspecteur Joeri Landuyt mee aan zijn zoon Yaron, die maandag bij de Jabbeekse burgemeester Frank Casteleyn de eed aflegde als inspecteur bij de politiezone Kouter.

Het 108 agenten tellend politiekorps Kouter, dat zich uitstrekt over de gemeenten Gistel, Ichtegem, Jabbeke, Oudenburg en Torhout, telt twee kersverse inspecteurs: Laura Van Hecke (25) uit Zedelgem, die haar job als juridisch medewerkster inruilde voor een job bij de politie, en Yaron Landuyt (20) uit Lichtervelde, onlangs afgestudeerd in de politieschool, worden ingelijfd bij het interventieteam. Laatstgenoemde maakt nu deel uit van hetzelfde politiekorps als zijn vader Joeri, die sedert de politiehervorming van 2001 wijkinspecteur is.

Geen druk

“Of ik ook politieman zou geworden zijn, indien mijn vader geen inspecteur was? De kans was wellicht wat kleiner, want ‘s avonds aan tafel hebben we vaak urenlang over die job gepaat, tot ergernis van mijn zuster Yente (14). Haar zie ik nooit naar de politieschool trekken”, glimlacht Yaron Landuyt. “Maar mijn vader heeft mij nooit onder druk gezet om politieman te worden. Het was, sinds ik in het vijfde middelbaar van het Sint-Jozefscollege in Torhout zat, mijn droom om naar de politieschool te gaan.”

“De kans dat wij samen op patrouille gaan, is onbestaande. Dat zou ook niet echt kies zijn” – Vader Joeri Landuyt

“Wat mij aantrekt aan die job? De werkzekerheid en het feit dat je de mensen echt kunt helpen, op de juiste manier. Niet met zomaar een boete aan te smeren. De psychologe, die polste naar mijn motivatie, heeft mij echt niet kunnen van gedacht doen veranderen. Ze probeerde het wel, door te zeggen dat ik maar bij de brandweer moest solliciteren, als ik mensen wou helpen.”

Op televisie

Vader Joeri Landuyt (44) beaamt: “Ik heb Yaron meerdere keren gevraagd: ben je wel zeker van je keuze? Voor mij moest hij het niet doen. Ik heb hem er ook op gewezen dat echt politiewerk zeer verschillend is van wat je op televisie ziet. Het is meer redactie dan actie. Van alles wat je doet, moet je nadien een geschreven verslag opmaken. Wat niet op papier staat, bestaat niet. Dat is zeer belangrijk voor de strafvervolging, anders gaan daders vrijuit wegens procedurefouten.”

Vader Joeri en zoon Yaron Landuyt in het gezelschap van tweede nieuwkomer Laura Van Hecke bij de lokale politiezone Kouter.
Vader Joeri en zoon Yaron Landuyt in het gezelschap van tweede nieuwkomer Laura Van Hecke bij de lokale politiezone Kouter. © SVK

“Het is niet dat mijn zoon al van kindsaf met miniatuur politiewagentjes aan het spelen was. Maar ‘t moet bij ons toch in de genen zitten. Mijn opa was politieagent in Oedelem, maar ik heb hem nooit gekend. En toch was het voor mij nog altijd een verrassing, toen Yaron een beslissing nam over zijn toekomst en zei dat hij een opleiding in de politieschool wou volgen. De kans dat wij samen op patrouille gaan is onbestaande. Het zou ook niet echt kies zijn. Yaron komt samen met Laura Van Hecke in de interventieploeg van de politiezone Kouter terecht, ik ben wijkinspecteur in Torhout.”

Kritischer

Joeri Landuyt, die de voorbije jaren voor de politiezone Kouter projecten rond verkeersveiligheid mocht uitwerken, stelt vast dat de samenleving enorm veranderd is in de 22 jaar dat hij actief is als politie-inspecteur: “Toen ik begon, aanvaardden de mensen nog het argument dat de wet diende nageleefd te worden. Ik woonde toen nog in Torhout, waardoor sommige buurtbewoners mij na de diensturen thuis kwamen lastig vallen. Of als ze mij op een terras een pintje zagen drinken in mijn vrije tijd, kreeg ik opmerkingen als: mag de politie ook drinken? Zou je niet beter het verkeer gaan regelen? Daarom ben ik naar Lichtervelde verhuisd, waar ik in alle anonimiteit kan wonen.”

“Politieman zijn is een edel beroep. Als je de juiste attitude hebt, kun je voor veel mensen het verschil echt maken” – Zoon Yaron Landuyt

“De samenleving is kritischer geworden. Terecht. Het argument ‘omdat ik het zeg’ is niet meer aan de orde. Je moet je handelswijze motiveren. Maar ik blijf de wijze raad van mijn moeder indachtig en geef die door aan Yaron: doe je best en wees altijd beleefd. Als je de mensen met respect behandelt, krijg je respect terug. Het is fout om als politieman arrogant op iemand toe te stappen. Toen ik een jonge agent was, maakte ik de fout dat ik ervan uit ging dat wie kwam klagen gelijk had. Elk verhaal heeft twee kanten, je moet beide partijen hun versie laten vertellen. Zwart en wit wordt dan meestal grijs.”

Yaron Landuyt knikt: “Ik luister altijd naar mijn vader. Bijna altijd! (lacht) Politieman zijn is een edel beroep. Als je de juiste attitude hebt, kun je voor veel mensen het verschil echt maken. Ik zal iedereen behandelen, zoals ik wens dat ik zelf behandeld word!”