Wissel van de wacht bij de hondenbrigade van de Oostendse politie: Mechelse herders Patch (8) en Thor (9) gaan op rust. Hun begeleiders maken namelijk als pas gepromoveerde hoofdinspecteurs de overstap naar de interventiepolitie. Het is maar de vraag of de honden zelf het einde van hun eigen carrière betreuren, want zij mogen hun oude dag slijten bij de baasjes thuis.
Birgen Lins (41) en Christoph Kooreman (43) hebben al flink wat politiejaren op de teller: respectievelijk vijftien en 22 jaar. Sinds 2012 en 2015 zijn ze bij Politie Oostende actief. Beide heren zijn ook al jaren actief binnen de vermaarde hondenbrigade van de zone en konden destijds zelf hun hond kiezen om op te leiden. Finaal slaagden Patch, de hond van Birgen, en Christophs Thor met brio voor hun proeven als patrouillehond. “Oostende is één van de politiezones waar je als hondenbegeleider je dier mee naar huis mag nemen. Dat is niet overal in ons land het geval. Er zijn zones of politiediensten waar de hond in de kennel moet blijven. In Oostende koos de korpsleiding ervoor om de honden mee naar huis te laten gaan, vooral om de band met de begeleider te versterken”, vertellen Birgen en Christoph.
“In Oostende koos de korpsleiding ervoor om de honden mee naar huis te laten gaan, vooral om de band met de begeleider te versterken”
“Het klopt dat we het grote publiek sensibiliseren om nooit zomaar een politiehond te benaderen en te aaien – we kunnen die boodschap niet genoeg herhalen. De dieren kunnen echter wel het onderscheid maken tussen de werkcontext en thuissituatie. Zo zien ze andere gezinsleden als een deel van hun roedel en zijn ze in hun bijzijn rustig, al hangt dat ook af van hond tot hond. Bijvoorbeeld, Thor liet zich aanvankelijk niet graag aaien of strelen, en dan moet je dat ook respecteren”, benadrukt Christoph.
Leven gered
Doorheen de jaren hebben hond en baasje heel wat meegemaakt. Om er toch maar één anekdote uit te pikken? “Na een nachtelijke oproep over verdachte gedragingen, moest ik met Thor de werf van een nieuwbouw sweepen. Ik had m’n zaklamp bij, terwijl Thor zijn instinct volgde”, vertelt Christoph. “Toen we op de vierde verdieping kwamen, ging m’n hond plots voor me staan in plaats van naast me, zoals anders het geval. Ondanks m’n vraag om uit de kant te gaan, bleef Thor gewoon voor me staan. Wat bleek: vlak voor me was een groot mangat waar ik in geen honderd jaar had op gelet. Als Thor niet voor me was komen staan, zou ik pardoes naar beneden zijn gevallen. Hij heeft m’n leven gered.”
“Als de hond kamer per kamer begint te onderzoeken, geven verdachten zich al snel over”
Birgen pikt in: “Ik herinner me een tussenkomst waarbij we op de dakverdieping van een gebouw op zoek waren naar verdachten. Patch bleef maar naar het dakgebinte kijken, terwijl ik helemaal niks kon zien. Ongelooflijk maar waar: de verdachten lieten zich aan de dakrand hangen! Wij konden dat onmogelijk zien, maar Patch vóélde dat er toch iets aan de hand was. Wat ook opvalt, is dat als wij tijdens huiszoekingen verdachten vragen om tevoorschijn te komen, we soms geen gehoor krijgen. Tot de hond kamer per kamer begint te doorzoeken: dan geven verdachten zich al snel over. Trouwens, je mag een hond nooit zomaar op iets of iemand af sturen. Ze redeneren niet, maar reageren instinctief en op commando. Als begeleider moet je ook nadenken in hun plaats om geen nodeloze risico’s te nemen.”
Respectabele leeftijd
Nu mogen Patch en Thor op pensioen. “We slaagden voor ons promotie-examen van inspecteur naar hoofdinspecteur, en vervoegen als chefs de reguliere interventieteams. Daardoor kunnen we niet meer met onze honden op pad. Anderzijds hebben de dieren een respectabele leeftijd bereikt, aan alles komt een eind. Op papier zouden ze zeker nog diensten kunnen draaien, want ze slaagden altijd voor hun halfjaarlijkse proeven. Maar de dieren zijn steeds gekoppeld aan hun baasje en kunnen niet zomaar aan een andere begeleider gelinkt worden”, leggen Birgen en Christoph uit. “Ze blijven dus in hun vertrouwde habitat en bij de voor hen bekende gezichten. (lachen) Ja, het is voor hen wat wennen, zeker in het begin. Telkens we ons uniform aantrokken, zetten ze zich schrap om mee op pad te gaan. Nu begint het ze te dagen dat hun luilekkerleventje is begonnen: wandelen, spelen, slapen…”
Het afscheid van Thor en Patch is al opgevangen. Politie Oostende heeft op vandaag elf politiehonden, waarvan een patrouillehond in opleiding en drie pups die patrouillehond kunnen worden. Verder beschikt de zone over vier al actieve patrouillehonden, één patrouille- en drughond en twee drughonden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier