Duivenmelker Patrick Haghedooren zag met lede ogen aan hoe een jager zijn munitie op zijn prijsduiven richtte. “We vonden één duif dood terug, vijf andere prijsbeesten zijn opgeschrikt en keren niet meer terug.” Patrick Haghedooren liet een pv opmaken bij de politie en zegt de identiteit van de dader ondertussen ook te kennen. “Hij stelt zich ongelofelijk arrogant op, terwijl hij duidelijk in de fout is gegaan.”
De feiten dateren ondertussen van net geen drie maanden geleden. Toch komt Patrick Haghedooren pas nu op de proppen met zijn verhaal. “Het duurt me allemaal wat te lang. Ik ben meteen naar de politie gestapt, maar het heeft twee maanden geduurd vooraleer ik daar een pv van kreeg.”
Op zondag 12 september bevond Patrick Haghedooren zich in zijn huis langs de Provinciebaan in Ledegem toen hij er samen met José Debo, die samen met hem de duiven verzorgt, een schot hoorde. “Het was vlakbij, dus gingen we een kijkje nemen. En al snel hoorden we een tweede schot.”
Een pv opmaken duurde twee maanden
Het duo spotte meteen twee jagers. “Mijn duiven vlogen in de lucht, maar ze stoven uiteraard uiteen door de schoten. Wij riepen die gasten na dat zoiets toch niet kon, een jager moet toch een prijsduif van een bosduif kunnen onderscheiden? Maar meteen kregen we letterlijk de middelvinger. Omdat we wisten dat ze ergens langs de baan geparkeerd moesten staan, zijn we naar voor gelopen. Daar troffen we een oude brandweerjeep aan met Engels kenteken. De schutter werd er aangesproken, maar die verklaarde dat ‘die duiven hem geen kloten konden schelen’ (sic). En dat we gerust de politie mochten bellen.”
Bemiddelingspoging
En dat advies nam Patrick Haghedooren dan ook ter harte. “Ik belde 112, een half uurtje later stonden ze hier zelfs met twee combi’s en vier politieagenten. Ze aanhoorden ons verhaal. In de namiddag vonden we één duif levenloos terug. Vijf andere van mijn 24 duiven die op dat moment aan het vliegen waren, heb ik nog niet teruggezien. Ze zijn opgeschrikt. En daar zitten heel wat prijsbeesten in”, zegt hij terwijl hij hun uitslagen toont.
Patrick Haghedooren, die de duivenmicrobe van zijn vader wijlen Roger erfde, speelt nog onder zijn naam, meestal in het lokaal in Beselare. “Ik dacht dat de agenten die dag zelf een pv gemaakt hadden, maar toen ik daar naar informeerde bij de zone Grensleie, bleek dat nog niet gebeurd. Ik ben nochtans ter plaatse ook nog eens mijn verhaal gaan doen. Uiteindelijk duurde het tot 12 november voor ik dat pv, van feiten die dus exact twee maanden eerder waren gebeurd, kreeg.”
Ondertussen kent Patrick de identiteit van de dader. “Hij woont hier ook niet ver vandaan en behoort tot een jagersgroep. Hun voorman is zich hier al komen excuseren. Ik wilde de zaak blauw-blauw laten, mocht hij bij wijze van geste de transportkost van een container hulpgoederen naar de Filipijnen (Patrick Haghedooren zet zich daarvoor al jarenlang in, red.) op zich nemen. Maar dat werd afgewimpeld. Mij niet gelaten, maar dan zetten wij ook door. De man moet zijn fout erkennen. Had hij zich meteen verontschuldigd, dan was dat allemaal niet gebeurd. Zijn kompaan was rustig en gooide ons geen verwijten naar het hoofd. Maar door de arrogante houding van de schutter laten we het hier niet bij.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
