Alain Cuvelier, eerste inspecteur bij PZ Westkust, neemt op zijn 59ste afscheid van zijn collega’s en gaat met pensioen. Nooit heeft hij spijt gehad van zijn keuze voor een politiecarrière, want “mijn job is mijn hobby”, zegt hij vol overtuiging. Maar nu kiest hij voor quality time met zijn familie en de zorg voor zijn bejaarde ouders en schoonouders.
Toch was het niet de cliché-jongetjesdroom om politieagent te worden die Alain bij de politie deed belanden. “Mijn loopbaan startte dan ook heel anders: eerst heb ik de minigolf in Koksijde uitgebaat en daarna deed ik de administratie bij garage Prinsier in Adinkerke”, vertelt Alain. “Uiteindelijk vond ik dat toch te saai om de rest van mijn leven te blijven doen. Toen ging het onverwacht snel! Op 31 mei 1985 was ik nog administratief medewerker in de privésector, op 1 juni startte ik bij de politie. ’s Morgens kreeg ik een rondleiding, volgde de afgifte van het dienstwapen en ’s namiddags moest ik al mee als tweede man op patrouille. Zo gaat het er vandaag uiteraard niet meer aan toe.”
Er is veel miserie door alcoholmisbruik, veel meer dan door drugs
Messengevechten
“In september begon ik aan het eerste jaar in de politieschool. Het systeem bestond toen uit twee dagen theorie, een dag praktijk en twee dagen gewone dienst. Ik ben aan mijn tweede jaar politieschool begonnen, maar halfweg gestopt. Ik ben geen blokker, ik werkte liever! In mijn beginjaren heb ik in De Panne het drukke nachtleven meegemaakt, toen er rond de Sloepenlaan nog twaalf dancings en nachtcafés waren. Daar moesten we vaak tussenkomen in grote vechtpartijen, messengevechten, er waren veel dronken mensen… We hebben dikwijls geluk gehad, want we waren altijd op pad met één patrouille en als we bijstand nodig hadden moest die komen van de rijkswachtploeg van District Veurne. We hebben memorabele toestanden meegemaakt, zoals het onderscheppen van een molotovgooier met zijn voertuig of een wilde achtervolging in Frankrijk nadat een geseinde persoon op de vlucht was geslagen. In de zomer was er elk weekend verkeerschaos en was het kruispunt in het dorp volledig geblokkeerd richting Veurne én Adinkerke. Er zijn ook slechte herinneringen bijgebleven, zoals zelfmoorden, natuurlijke overlijdens die lange tijd onopgemerkt bleven… Er was en er is nog altijd veel miserie door alcoholmisbruik, veel meer dan door drugs. Prachtige herinneringen heb ik bewaard aan de Britse weken met de grote parades. Eind jaren 1990
Passie voor voetbal
Alain startte ook de minivoetbalploeg bij politie De Panne, die deelnam aan politietornooien in het hele land. Zijn voetbalpassie droeg hij over op zijn zoontje, en zo werd hij trainer en later voorzitter van KRC De Panne. Daar steekt hij zowel de handen uit de mouwen op het veld als in de kantine. Nu hij met pensioen is, zal Alain zich toeleggen op de zorg voor zijn ouders en schoonouders, maar wil hij graag ook af en toe op reis, mountainbiken en sport op tv kijken. (MVQ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier