De moord op Roger D. (73) uit de Molenweg in Izegem lijkt opgelost. Een 53-jarige man uit Roeselare legde bekentenissen af. Roger had blijkbaar onderdak gegeven aan de dakloze ‘vriendin’ van de dader, toen hij bij Roger spullen kwam ophalen liep het verkeerd. Bij de zoektocht naar de dader had de politie bruikbaar beeldmateriaal, hij stond herkenbaar op de beelden. “Dat Roger een vrouw onderdak had geboden, is me niet opgevallen”, zegt buur Vanessa Vanhuyse. “We hadden nochtans vaak contact.”
Roger D. was een eerder teruggetrokken persoon die weinig contact had met de buurt. Maar met Vanessa Vanhuyse kon hij het goed vinden. “Er zit nog één woning tussen die van hem en die van mij. Ik woon hier al bijna 30 jaar, hij nog langer.”
Boodschappen met de rollator
Zijn vrouw overleed in mei 2022. Roger was een tijdje beroepsmilitair geweest, later reed hij met de bromfiets ook met kranten rond. “En samen met zijn vrouw hebben ze nog een tijdje gestikt, toen zaten ze recht over elkaar te naaien”, herinnert Vanessa zich nog.
Het koppel had twee kinderen en vier kleinkinderen. Sinds Roger weduwnaar was kreeg hij ook wat extra hulp in huis, maar hij mocht ook altijd rekenen op zijn buurvrouw. “Hij liep met een rollator, maar kon nog zijn boodschappen zelf doen. Maar als hij er mee thuis kwam, dan hielp ik soms om ze binnen te brengen.”
“Ik had Roger nog gewaarschuwd voor de gevaren van het internet”
De vriend van een dakloze vrouw die ooit onderdak zou gekregen hebben bij Roger zou de dader zijn. “Dat heb ik ook vernomen, maar eerlijk: ik heb daar nooit een vrouw gezien. Roger was wel vaak bezig op het internet. Ik heb hem nog gewaarschuwd dat hij niet alles mocht geloven wat hij daar te zien kreeg. Als alleenstaande man was hij natuurlijk een makkelijk slachtoffer.”
De moord dateert al van woensdag 10 december, maandag 15 december werden huiszoekingen verricht bij de de vermoedelijke dader, die later ook tot bekentenissen over ging. “Wat is er daar verkeerd kunnen lopen, een man die niemand kwaad deed. En die zich ook nauwelijks kon verzetten.”
Samen in de tuin
Vanessa zal zeker haar buurman missen. “Als ik te voet passeerde, dan tikte hij eens op het raam of kwam naar de deur voor een babbeltje. In de zomer zaten we ook vaak buiten in de tuin achteraan. Ik kreeg van hem ook nog altijd fruit en bessen die hij kweekte, die kon ik dan in confituur verwerken. Spijtig dat hij op zo’n manier het leven moest laten.”