Kelly D. en Bruno C. zijn in beroep veroordeeld tot twee jaar cel met uitstel. Zij hielpen op 7 december 2017 het lichaam van de vermoorde Mihaël Parrent (37) verbergen, maar werden betrapt met het lichaam in de koffer.
Vast staat dat Brusselaars Kelly D. (26) en Bruno C. (46) niet deelnamen aan de moord. Alain Deltrude, Julien Butera en Romuald Verburgh werden door het assisenhof eerder dit jaar veroordeeld tot 27, 27 en 23 jaar cel. Zij hadden het slachtoffer een paar uur voor de aankomst van D. en C. in een caravan op camping Marva III in Middelkerke in elkaar geslagen omdat hij hen bestolen had. Uit schrik dat hij naar de politie zou stappen beslisten, ze om hem daarna de keel over te snijden. Ze probeerden bovendien ook nog om hem in de caravan ernaast in brand te steken.
Romuald Verburgh belde daarna naar zijn goede vriendin Kelly D. die op dat moment in Namen op een kerstmarkt stond samen met haar toenmalige vriend Bruno C. Volgens het openbaar ministerie waren ze “vastberaden om mee te helpen deze waanzinnige gruwel te verdoezelen.” Maar de Seat Ibiza van Kelly D. zwalpte die nacht over de Spermalieweg en ter hoogte van de Slijpebrug werd hij opgemerkt door een politiepatrouille. Kelly D. en Bruno C. werden in eerste aanleg veroordeeld voor lijkverberging tot een werkstraf van 120 uur voor D. en tot 15 maanden cel met uitstel voor C. Te lichte straffen voor het parket dat in beroep ging.
Rechtenstudies
“Dit was een Tarantino-scenario, een script voor de betere horrorfilm, de meest weerzinwekkende en vernederende moord uit mijn carrière. Mihaël Parrent werd op beestachtige wijze afgeslacht en zelfs bijna onthoofd!” De procureur-generaal begreep niet dat Kelly D. gewillig meewerkte, terwijl ze wist wat er gebeurd was. Ze maakte intussen haar studies rechten af, volgde een bijkomende opleiding notariaat en werkt nu op een notariskantoor. “Als intellectueel heeft ze niemand een strobreed in de weg gelegd. Ze parkeerde zelfs haar wagen dichter bij de caravan zodat het lichaam gemakkelijker in haar koffer kon gelegd worden.”
Toen de politie haar tegenhield, moesten ze drie maal vragen haar koffer te openen. Bovendien veranderde stelselmatig haar verklaring. “Ze toont zich als een onbetrouwbaar sujet dat de waarheid niet vertelt. Ze wilde Mihaël Parrent dumpen als een vuilniszak en tot hiertoe heb ik nog geen berouw bespeurt.” Hij vorderde twee jaar cel, de maximumstraf voor beiden. Hij had bovendien spijt dat de wet slechts twee jaar voorziet. “Toen de wetgever dit artikel maakte, had het dit verhaal zeker niet in gedachten. Twee jaar is dan ook een passende straf en voor beide een signaal dat men niet zo onmenselijk omgaat, maar eerbied heeft voor de doden.”
Paniek
De advocaat van D. hoopte daarentegen dat het hof de werkstraf uit eerste aanleg bevestigde. “Als zij een strafblad heeft, is haar werk op het notariaat afgelopen.” Volgens haar advocaat was zij in paniek en handelde zij ook knullig. “Het was ook hierdoor dat de politie haar opmerkte.”Hij vroeg begrip van het hof. “Zij was amper 21 jaar toen en heeft intussen haar studies afgemaakt. De voorhechtenis heeft haar gekraakt, maar haar leven opnieuw opgepikt.”
Ook Bruno C. vroeg de bevestiging van de 15 maanden cel met uitstel die in Brugge werd uitgesproken. “De impact is enorm”, pleitte zijn advocate “Hij heeft zich onmiddellijk na de reconstructie laten opnemen in de psychiatrie. En zeggen dat hij geen respect heeft voor de doden, is niet waar. Hij heeft bij een begrafenisondernemer gewerkt, waar hij onder meer hielp de overledenen afleggen en wassen.”
Toch vond het hof het noodzakelijk om de straffen te verzwaren. Beiden krijgen twee jaar cel, maar het hof sprak de straffen wel uit met uitstel, behalve het deel dat ze al in de gevangenis hebben gezeten. (OSM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
