De (bijna) perfecte moord (3): ‘Little John’ leidde perfect dubbelleven, maar vergat zijn pasfoto aan te passen

Doodkalm bekeek hij met zijn ouders de beelden in het journaal waarin de mysterieuze moord die hij zelf gepleegd had aan bod kwam. John Vandoolaeghe uit Zonnebeke dacht 22 maanden lang dat hij weg zou komen met de gruwelijke moord op zijn Vietnamese minnares Thi Xuan Nguyen maar zag één detail over het hoofd. Twee weken voor hij in het huwelijksbootje zou stappen, pakte de politie hem op.

Op de laatste dag van 2016 belt een man naar de politie in Wervik. “Ik heb iets raars zien liggen in een doodlopend straatje langs de Beselarestraat in Geluwe. Ik dacht eerst dat het een dood dier was, maar nu ik erover nadenk, kan het misschien ook een dode mens geweest zijn”, meldt de getuige. Zijn vermoeden klopt. In de gracht vindt de politie de verbrande resten van een menselijk lichaam.

Het lijk is in verregaande staat van ontbinding en aangevreten door ratten. Toch zien de speurders al snel dat het om een vrouwenlichaam gaat. De teennagels zijn gelakt en ze vinden een halsketting en een polshorloge. De struiken rond het lijk vertonen brandsporen en de speurders vinden ook snippers van een Metro-krantje, daterend van 21 november 2016.

Verre Oosten

In de lijst met verdwijningsdossiers vinden de speurders niet meteen een link. Ze breken zich het hoofd over wie de vrouw kan zijn. Uit het onderzoek van enkele stukjes textiel op de plaats delict blijkt dat ze het in het Verre Oosten moeten zoeken. Een bruin stukje stof blijkt een restant van een T-shirt van het merk Masiqinuo te zijn, een Aziatisch kledingmerk. Analyse van het polshorloge levert op dat het een uurwerk is van het merk Citizen, waarvan er slechts 1.300 verkocht zijn en dit alleen in Japan.

(lees verder onder de foto)

Een tandarts bevestigt de Aziatische link, een forensisch antropologe schat het slachtoffer tussen de 18 en de 23 jaar. Onderzoek van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC) op de larven die rond het lichaam werden aangetroffen, leert dat het slachtoffer wellicht op 22 november overleden is. Maar de vraag blijft: wie is dit?

Massagesalon

De speurders trekken alle registers open. Ze onderzoeken een mogelijke link met de verdwijning van een 21-jarige Japanse studente in het Franse Besançon. De ambassades van alle Aziatische landen, de dienst Vreemdelingenzaken en alle opvangcentra voor vluchtelingen krijgen de vraag of ze dossiers hebben over onrustwekkende verdwijningen. Ook het grote publiek wordt ingeschakeld, via opsporingsberichten en twee afleveringen van het opsporingsprogramma Faroek op VTM.

(lees verder onder de foto)

Dat levert tal van tips op. Zo is er een uitbaatster van een massagesalon die plots verdwenen bleek te zijn. Of een dame uit Nepal die kortstondig getrouwd was met een man uit Menen en al even niet meer gezien is. Er is ook een man uit de buurt van de Beselarestraat die een tijdlang samen was met een Thais meisje. Alle sporen worden met de fijne kam nageplozen maar niets levert een definitieve hit op. Met 3D-technologie wordt zelfs een gezichtsreconstructie gedaan maar ook dat brengt geen soelaas.

‘The tour will sit on it’

Pas op 13 augustus 2018 krijgt de Ieperse onderzoeksrechter Kristof Vulsteke de gouden tip. Bij de politie in Brussel is door de Vietnamese ambassade aangifte gedaan van de verdwijning van Thi Xuan Nguyen. De 28-jarige dochter van Vietnamese rijstboeren studeerde in Nagoya, Japan, en was er op 21 november 2016 vertrokken. Volgens haar beste vriendin ging ze haar Belgische vriend Little John opzoeken die ze had leren kennen toen die voor zijn werk in Japan was. De speurders krijgen ook de visumaanvraag van Thi Xuan te zien.

Daar zit ook het Belgische paspoort bij van haar vriend – ene John Rosiers – maar de speurders zien meteen dat er geknoeid is met het document. De familienaam is met het computerprogramma Paint nogal amateuristisch vervalst. In de aanvraag zit ook de uitnodigingsbrief van John Rosiers waarin die in letterlijk vertaald Nederlands-Engels schrijft dat hij een toeristische toer zou doen met Thi Xuan tot op een bepaalde datum. Then the tour will sit on it, staat er in de brief, wat een letterlijke maar bijzonder knullige vertaling is van dan zal de tour erop zitten.

Tickets betaald

Het DNA van het in Geluwe aangetroffen lichaam wordt meteen vergeleken met dat van de ouders van de vermiste Thi Xuan Nguyen. Bingo. Het lijk heeft eindelijk een naam gekregen. En er is nog meer: de vader van Thi Xuan toont de speurders screenshots van zijn sms-conversatie met John Rosiers. “Laat je dochter naar België komen, de tickets zijn al betaald. Ik zal goed voor haar zorgen, het zou zonde van het geld zijn”, schrijft die. De speurders achterhalen al snel dat het telefoonnummer van John Rosiers toebehoort aan een firma uit Menen.

In het personeelsbestand is echter geen enkele Rosiers te vinden. Wel een John. Wanneer de speurders de fiche van personeelslid John Vandoolaeghe openklikken, valt hun mond open van verbazing. De man die ze op het scherm zien, is exact dezelfde als degene op het vervalste paspoort van John Rosiers. Elke moordenaar, hoe berekend hij of zij ook te werk gaat, maakt altijd dat ene foutje en de speurders hebben dat foutje in dit dossier eindelijk gevonden.

Dubbelleven

Probleem: John Vandoolaeghe blijkt in het buitenland te verblijven. De man geeft opleidingen aan buitenlandse bedrijven over hoe ze de machines die in Menen gebouwd worden moeten onderhouden. Deze keer zit hij in Italië, ervoor zat hij ook al in, jawel: Japan. Vandoolaeghe woont in Zonnebeke, met zijn vriendin S. en hun zoontje L. Het jongetje is geboren op 27 oktober 2016, drie weken voor Thi Xuan Nguyen naar België kwam en er vermoord werd. John Vandoolaeghe en S. hebben bovendien trouwplannen: eind november zouden ze in het huwelijksbootje stappen.

Zover komt het niet. Op 8 november rijden de speurders ’s morgens vroeg de auto van John Vandoolaeghe klem. Vrijwel tegelijk bellen agenten aan bij een stomverbaasde S. De wereld van de jonge vrouw, die daags voordien nog haar trouwkleed was gaan passen, stort in elkaar. Zeker wanneer een van de agenten tijdens de huiszoeking komt vertellen dat haar verloofde John Vandoolaeghe zopas de moord op Thi Xuan Nguyen bekend heeft. Liefst 22 maanden lang leidde John Vandoolaeghe een dubbelleven.

Voor de seks, meneer

In januari 2021 verschijnt John Vandoolaeghe voor het hof van assisen. S. heeft op dat moment al lang gebroken met hem, al moet ze met hun zoontje L. wel om de zoveel weken verplicht op bezoek in de gevangenis. “Ik ben eigenlijk een lieve jongen”, zegt Vandoolaeghe bij het begin van zijn ondervraging. De ervaren en bijwijlen beenharde assisenvoorzitter Antoon Boyen pakt Vandoolaeghe meteen aan. “Waarom heeft u die vrouw eigenlijk naar België laten komen? U zette daarmee toch alles op het spel?”, vroeg hij.

(lees verder onder de foto)

“Ik wou haar helpen. Ze wou Brugge, Gent, Brussel en de Westhoek bezoeken en ik zou haar rondleiden”, antwoordde Vandoolaeghe nietsvermoedend. “Dus u zet uw huwelijk op het spel om iemand Manneken Pis te tonen, is dat het? Meneer, het is tijd om de waarheid te zeggen. Was het voor de toeristische bezienswaardigheden of voor de seks?”, wierp hij hem voor de voeten. “Voor de seks, meneer”, gaf Vandoolaeghe ten langen leste toe.

Gefrituurde kip

Uit het onderzoek bleek dat Thi Xuan Nguyen zelf het geld voor de reis naar België bijeen had gespaard, terwijl Vandoolaeghe haar terugreis zou betalen. Een ticket had hij echter nooit gekocht. Op 21 november landde Nguyen in Brussel en nam vervolgens de trein tot in Kortrijk. Daar pikte Vandoolaeghe haar op en graaide een Metro-krantje mee. In de auto gaf hij de jonge vrouw rake klappen, omdat Thi Xuan Nguyen te weten was gekomen dat Vandoolaeghe een gezin had waarna ze dreigde zijn vriendin de waarheid te vertellen.

Amper 22 minuten nadat hij haar oppikte, was Thi Xuan Nguyen al dood. Geslagen en gewurgd, met zijn grote handen als van Permeke, zo getuigde wetsdokter Geert Van Parys op het proces. Vandoolaeghe plakte de neus en de mond van het slachtoffer dicht met ducttape en reed naar zijn huis, waar S. met de drie weken oude L. lag te slapen. In het tuinhuis haalde hij een ton, white spirit en een aansteker en reed met het lichaam naar het verlaten stukje weg aan de Beselarestraat. Daar stak hij het lichaam in brand in de ton, reed naar huis en kroop in bed bij S.

Nog weken later zou hij lachen met S. toen die opmerkte dat de auto een beetje naar gefrituurde kip rook wanneer ze de zetelverwarming opzette. Vandoolaeghe zette zijn leven voort, speelde de perfecte vader en gaf geen krimp toen hij op een avond, bij zijn ouders in de zetel, op het journaal de beelden zag van het lichaam dat in Geluwe gevonden werd. Op zijn volgende werkreizen probeerde hij bovendien opnieuw contact te leggen met andere vrouwen.

Perfecte moord

Het hof van assisen veroordeelt hem uiteindelijk tot 27 jaar cel, één jaar minder dan wat procureur Johan Lescrauwaet gevraagd had. In het arrest hielden hof en jury rekening met de morbide ingesteldheid van de beschuldigde die punctueel alle maatregelen trof om identificatie van het slachtoffer onmogelijk te maken en met de beheerstheid waarmee hij er twee jaar lang in geslaagd is om te doen alsof er niets aan de hand was.

John Vandoolaeghe aanhoorde emotieloos zijn straf. In 2027 komt hij voor het eerst in aanmerking voor vervroegde invrijheidsstelling. Al had het volgens een van de speurders op het proces helemaal anders kunnen aflopen. “Had hij niet zijn eigen nummer gebruikt om te sms’en naar de vader van Thi Xuan, maar een pre-paidnummer, dan was dit wellicht de perfecte moord geweest”, klonk het. Net niet.