Op oudejaarsnacht zakten duizenden feestvierders af naar Sombreffe, een kleine gemeente bij Namen. Daar staat een grote loods, eigendom van ondernemer Tom Eeckhout uit Wielsbeke, die zou gedurende een raveparty van 20 uur dienst doen als hun feestlocatie. De ravage die ze hebben achtergelaten is enorm: “Ik kon er met mijn verstand echt niet bij”, klinkt het ontredderd.
Negen jaar geleden nam Tom samen met zijn vrouw het bedrijf Van Thuyne in Wielsbeke over. Ze produceren prefab betonplaten, een activiteit die heel wat ruimte vergt. “Onze leverradius is ongeveer 100 km, dus we zochten een nieuwe locatie om te kunnen uitbreiden en andere delen van het land op een zo ecologisch mogelijke manier te kunnen bedienen. Daarom hebben we zeven maanden geleden het gebouw in Sombreffe aangekocht”, vertelt Tom.
Gecontroleerd uitdoven
Tom telde samen met zijn vrouw thuis af naar 2023, zonder te weten dat zijn eigendom in Wallonië op dat zelfde moment werd afgebroken. Op Nieuwjaar zelf was hij op bezoek bij familie toen hij om 16 uur telefoon kreeg van de Waalse politie.
“De politie kreeg de boel niet onder controle, dus lieten ze het feest tot zondagavond doorgaan”
“Ze vertelden mij dat er zaterdag om 23.15 uur ongeveer 5.000 jongeren zijn aangekomen in mijn loods om de overgang van oud naar nieuw te vieren. Volgens de verklaringen kwamen de illegale fuifgangers uit alle hoeken van Europa: Italië, Frankrijk, Duitsland… en zelfs Litouwen”, aldus de ondernemer.
Geen nieuwjaarscadeau
De politie liet weten dat ze niet waren opgewassen tegen de rave, en dus de boel maar gecontroleerd hebben laten uitdoven. “Werden er mensen geïdentificeerd, opgepakt…? Geen idee, ze vertellen mij niets. Ze hebben het feest laten doorgaan tot zondagavond.” Omdat zijn woede de overhand zou nemen besloot Tom om zondag thuis te blijven, op maandag zakte hij samen met zijn advocaat af naar Sombreffe
“Het was precies een oorlogsgebied, ik kon er met mijn verstand echt niet bij. De schade die ze hebben aangericht in 20 uur tijd, dat is niet te vatten. Plafonds ingestort, glazen wanden vernield, wasbakken afgebroken, uitwerpselen op de grond, overal graffiti… Intussen ben ik met de gerechtsdeurwaarder langs geweest om alles te laten optekenen zodat ik klacht kan indienen. Ik schat dat ik met 1 miljoen euro niet zal toekomen voor de herstellingswerken.” Tom is vooral teleurgesteld in het gebrek aan hulp die hij krijgt van de overheid: “Het is een privédomein, dus ik moet het allemaal maar zelf oplossen. Maar kon dit niet voorkomen worden? Als er plots duizenden jongeren afstappen in een klein Waals station, dan moet er toch een belletje beginnen rinkelen bij de NMBS? Maar goed, we kunnen enkel afwachten. We zijn geen opgevers, maar dit is allesbehalve een leuke manier om het nieuwe jaar te starten.
Leegstand
De bedoeling is dat er op de site van ruim twee hectare een fabriek komt, gelijkaardig aan die in Wielsbeke. De bouwaanvragen werden meteen ingediend, maar de werken kunnen pas starten na het bouwverlof. Daarom stond de loods al een hele tijd leeg, niet zonder gevolgen.
“We kregen al tweemaal te maken met zigeuners. De rechter besloot in kort geding dat alle woonwagens 48 uur de tijd hadden om te vertrekken, en dat ze daarna door de politie geëvacueerd zouden worden. Maar de politie had zogezegd te weinig personeel om dit te verwezenlijken, waardoor ze er nog 10 dagen hebben gestaan. Ook de dwangsom werd niet betaald. Tja, dan stuur je een fout signaal uit hé, dat alles zomaar kan.”
“Hoe meer ik beveilig, hoe meer schade ik heb. Waar stopt het dan?”
Het gebouw verkopen en een andere locatie zoeken is geen optie, in Vlaanderen is er volgens Tom gewoon te weinig plaats. Hoe het nu verder moet, weet hij niet. Veiligheidsmaatregelen lijken echter geen nut te hebben. “Na het eerste zigeunerbezoek hebben we betonblokken van 2.000 kilo voor alle toegangspoorten gezet, die werden door de tweede groep ongewenste bezoekers gewoon weggesleept. Daarna bouwde ik een muur, en nu werd de omheining er rond volledig gesloopt door de jongeren. Hoe meer ik beveilig, hoe meer schade ik heb. Waar stopt het?”
