Op het assisenproces van Alexandru Caliniuc (27), die beschuldigd wordt van de moord op Sofie Muylle (27) uit Roeselare, hebben de broer en vader van het slachtoffer getuigd. “Ik neem geen enkele telefoon meer op. Het zal toch nooit meer Sofie zijn aan de andere kant van de lijn”, getuigde vader Daniël.
De 64-jarige Daniël Muylle kwam samen getuigen met zijn partner Katelijn Vanbiervliet. “Sofie was zes jaar toen haar mama overleden is. Ze was toen al drie jaar ziek. Dat waren de drie moeilijkste jaren in mijn leven. Sofie heeft in die periode veel bij ons vertoefd, sliep ’s nachts zelfs tussen ons in. Ik wist waar het zou eindigen, maar ik bleef hoop hebben dat het zou goed komen. Mijn vrouw heeft heel veel behandelingen gehad, maar plots kwam de dokter zeggen dat het niet lang meer zou duren. Mijn vrouw heeft dan van de drie kinderen afscheid genomen. Met Moedertjesdag heeft ze nog afscheid genomen van iedereen, twee weken later is ze overleden”, vertelde de man geëmotioneerd.
Levenswerk
Later leerde hij Katelijn kennen. “Ik was 36 jaar oud. Er was de zaak van mijn schoonouders (tuincentrum Mirando in Roeselare, LK) en ik had drie kinderen. Ik zag het niet zitten om de zaak verder te zetten, maar deed het uiteindelijk toch. Het was het levenswerk van mijn schoonouders. Zij hebben dan veel voor mijn kinderen gezorgd. Op een gespreksavond voor weduwen heb ik Katelijn leren kennen. Dat is dan zo verder gegroeid”, vertelde Daniël Muylle. “Alle drie mijn kinderen hebben enorm afgezien van het overlijden van mijn echtgenote. Ik was er altijd voor hen, maar ik was geen mama. Ik stel me nog altijd de vraag of het allemaal zo zou gelopen zijn mocht mama nog geleefd hebben”, zei hij.
Moederrol
Op een bepaald moment kwam Sofie Muylle onder voorlopige bewindvoering te staan. “Sofie vertrouwde iedereen. Maar je kan zodanig goed zijn dat je niet meer bestaat. Sofie zou iedereen helpen maar ze was nogal slordig met haar administratie. En ze is veel ontgoocheld geweest in haar leven. Sofie beschikte over veel geld door de verkoop van de zaak. Maar ze betaalde de schulden van anderen die in haar leven kwamen en uiteindelijk heb ik dan beslist om meester Jasper Bolle aan te stellen als bewindvoerder”, klonk het. “Sofie was een enthousiast, vrolijk, zeer actief kind toen ik haar leerde kennen”, vertelde Katelijn Vanbiervliet. “Onze twee gezinnen waren getroffen door een verlies. Ik was toen al vier jaar weduwe. Toen onze gezinnen samen kwamen, kwam mijn oudste zoon goed overeen met Sofie. Dat was precies een koppeltje. Het is niet zo dat ik de moederrol overnam, een moeder kan je niet vervangen”, vertelde de dame.
Kerkhof
Op 30 april 2014 zette Daniël Muylle de Mirando stop. “Ik wou mij van dan af volledig wijden aan mijn kinderen. Ik zag het niet zitten om Sofie de zaak te laten overnemen. Ik denk niet dat ze het had aangekund. Ze was wel geïnteresseerd in de planten maar leiding nemen was niets voor haar”, vertelde Daniël Muylle. Advocaat Filip De Reuse, advocaat van Stan Muylle, wou weten hoe de relatie was tussen Stan en Sofie Muylle. “Goed, maar Sofie miste enorm haar broer Lowie (die in 2009 overleed, LK). Sofie heeft heel veel moeten missen. Eerst haar moeder toen ze zes was, daarna haar grootmoeder bij wie ze veel ging. Ik ga ze nog elke week gaan bezoeken op het kerkhof. De helft van mijn leven is kerkhof hé. Ze liggen er allemaal samen. Als ik er vijf minuten sta, zie ik heel dat leven voor mij. Ik heb nog één zoon over. Ik ben een vechter, maar in stilte. Ik zou graag nog in wat mij nog van het leven rest wat rust vinden”, vertelde Daniël Muylle.
Laatste telefoontje
“Sofie was een heel mooi meisje. Ik was er preus van. Het was ook een heel lief meisje. Een zonnetje in huis, als ze vrolijk was. Ze zag altijd het positieve in mensen, net als ik”, vertelde Daniël. Op de avond van de feiten kreeg hij zijn dochter nog aan de lijn. “Ze wist nog niet wat ze die avond zou doen. Dat was ons laatste gesprek. Het is enorm zwaar om dan op de beelden te zien wat er met haar gebeurd is. Had ik die beelden niet gezien, ik zou het nooit geloofd hebben. Het is als ouder verschrikkelijk om zulke beelden te zien”, zei Daniël Muylle. Daarop nam Charlotte Verhaeghe, de advocaat van Daniël Muylle. “We kennen elkaar al lang. Ik weet dat ik je moet sms’en, maar niet bellen. Waarom niet?”, vroeg ze. “Bij elke telefoon die ik krijg, heb ik hetzelfde gevoel. Het zal nooit meer Sofie zijn aan de andere kant. Ik neem niet op, ik bel terug. Ik kan het niet. Ik heb een foto van Sofie in mijn portefeuille, ik heb ze altijd bij mij. Ik hou me recht. Voor mijn zoon die ik nog over heb. Voor mijn vrienden. Dankzij al die mensen zit ik hier nog. Anders was ik een wrak geweest. Het leven gaat voort”, zei Daniël Muylle in tranen.
Na hem was het de beurt aan zijn zoon Stan. “Sofie en ik schelen vijf jaar met elkaar. Ik was altijd bezorgd om haar. Ik heb ze van dag één doodgraag gezien. We hebben een mooie kindertijd gehad”, vertelde hij. “Later in haar leven bleken sommigen van haar vriendjes te profiteren van haar. Sofie heeft veel gegeven, weinig gekregen. Het was moeilijk om een evenwicht te vinden tussen haar beschermen en haar laten doen. Dat ze onder voorlopige bewindvoering werd geplaatst, vond ik een goed idee. Sofie was op zoek naar warmte, genegenheid, liefde maar sommige van haar vriendjes zogen haar leeg”, getuigde Stan Muylle. “Men plakte stempels als ADHD of borderline op haar, maar voor mij was dat gewoon mijn zus. Een babbelgat, druk. Achteraf besefte ik ook dat haar druggebruik daarin kaderde, om zich kalm te houden”, klonk het.
Ongelijke strijd
“Ik zou graag iedereen bedanken die zijn bijdrage geleverd heeft aan het onderzoek en tijdens deze zitting. Behalve de ‘man met de blauwe jas’. Ik ben blij dat ik het hele proces nauwgezet gevolgd heb, dat ik een beeld heb gekregen van die bewuste nacht. Er was daar heel veel onduidelijkheid over. We hebben lang gezocht naar antwoord, maar er is voor mij heel veel duidelijk geworden. Voor mij wijst alles in de richting van één man. Die filmpjes zijn door merg en been gegaan. Mijn bloed kookte. Mijn hart en ziel werden eruit gerukt. Het werd zwart voor mijn ogen. Ik was buiten zinnen. Kapot. Gebroken. Ik weet niet hoe ik daar voor de rest van mijn dagen mee moet omgaan. Maar het was nodig om dat gezien te hebben. Ik heb de stem van mijn zus duidelijk herkend. Het stemgeluid vertelde mij duidelijk stop hiermee .”
Psychopaat
De broer van Sofie Muylle ging verder. “Toen ik op dat strand was, voelde ik dat ze gelopen heeft voor haar leven. Een ongelijke strijd. Zij, met hakken op het strand, werd belaagd. Het beeld dat ik heb van die man met de blauwe jas is dat hij een gevaarlijke zot is, kenmerken heeft van een psychopaat, een recidivist en een sadist. Mijn vader en ik moeten daar nu mee leven. Wij hebben levenslang gekregen Meer zelfs. Ik ga nooit meer dezelfde mens kunnen zijn. Ik ga proberen maar dat zal moeilijk zijn”, klonk het. Stan Muylle sloot met verheven stem af. “Ik leer mijn kinderen dat ze respect moeten hebben voor anderen. Maar nu leren ze dat er dergelijke zotten rondlopen in de maatschappij, die mensen kapot maken en daar plezier in scheppen!”.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
