Op het assisenproces tegen John Vandoolaeghe (31) uit Zonnebeke, die donderdagavond schuldig verklaard werd aan de moord op zijn Vietnamese minnares Nguyen Thi Xuan (28), heeft de verdediging aan de jury gevraagd om verzachtende omstandigheden in rekening te brengen bij het bepalen van de straf. “Geef me een tweede kans”, smeekte John Vandoolaeghe de jury.
“Wij bagatelliseren de feiten niet. Het is heel erg wat er gebeurd is. Er zijn terecht strenge straffen op het misdrijf moord gezet door de wetgever”, stelde advocaat Hans Beerlandt bij het begin van zijn pleidooi voor John Vandoolaeghe. “Er bestaan veel ergere zaken dan hetgeen hier nu voorligt. Roofmoord of lustmoorden bijvoorbeeld. Dat is hier niet het geval. Hopelijk bent u het met ons eens dat hij in se geen slecht mens is. Hij heeft Xuan niet beroofd, haar horloge had ze nog aan. Hij heeft Xuan niet seksueel misbruikt, hij heeft haar ook niet lang laten afzien. Xuan was op enkele minuten dood. Daarmee keuren we het misdrijf niet goed, integendeel. Maar zoals gezegd: er bestaan ergere dingen”, klonk het.
“Het stoort mij ongelooflijk dat de procureur het allemaal zever vindt wat heel wat mensen hier zijn komen vertellen over zijn persoonlijkheid. Een harde werker, een teddybeer, behulpzaam. De procureur breekt dat allemaal af. Stuitend vind ik dat”, pleitte meester Beerlandt. Hij somde de verzachtende omstandigheden op die volgens hem mee moeten spelen in het bepalen van de straf. “Zijn zoontje L. waar hij een goede vader voor was. Die jongen is nu vier jaar. Hoe langer zijn vader in de cel zit, hoe langer die jongen zijn vader moet missen. Zijn werk, zowel bij Valvan als zijn bijverdienste bij Herbalife, deed hij tot in de puntjes goed. Dat is vrij uitzonderlijk voor iemand die voor assisen komt. Door John langer dan nodig in de gevangenis te laten, wordt hem de kans ontnomen om te gaan werken en de familie van Nguyen te vergoeden. Zijn blanco strafblad, daar kan je niet onderuit. Ook dat is uitzonderlijk voor iemand die voor assisen moet verschijnen”, klonk het.
Modelgevangene
Hij ging door. “Een vierde verzachtende omstandigheid: de psychiaters schatten de kans op recidive laag in. Hoe langer John in de cel blijft, hoe slechter voor de maatschappij. De frustratie blijft groeien, de kans op een goeie reclassering daalt met de jaren dat je er zit. Een vijfde: zijn gedrag in de gevangenis. Hij werkt, om het onderhoudsgeld voor L. te betalen en de slachtoffers zo goed als hij kan te vergoeden. Hij gedraagt zich ook als een modelgevangene, er is geen enkel tuchtrapport. Ook het feit dat hij oprecht spijt heeft, moet meespelen. Er is daar altijd discussie over op het assisenhof. Is het echte spijt? Ik kan alleen maar zeggen dat John de afgelopen jaren echt afgezien heeft. Hij heeft ook spijt dat hij de schuld enigszins naar zijn partner S. heeft verschoven. Haar treft uiteraard geen enkele schuld. Hij is doodbeschaamd dat hij de familienaam zo ten schande heeft gebracht”, aldus de advocaat.
Voorwaarden
“Gebruik die verzachtende omstandigheden om een redelijke en billijke straf op te leggen”, smeekte meester Beerlandt de jury. “Voor John, voor L. en voor de maatschappij. Hij zit ondertussen 26 maanden in de cel en hij beseft dat zijn gevangenschap er nog niet meteen op zit. Vanaf de eerste dag van het drama achtervolgen die feiten hem. Zijn eigen schuld, akkoord, maar probeer het eens vanuit zijn standpunt te zien. Slapeloze nachten, continue stress om gearresteerd te worden, die zware last dat je moet leven met het feit dat je een onschuldige jongedame hebt gedood. Ik ga u geen concrete straf vragen. Denk ook eens aan de mogelijkheid om een deel van de straf voorwaardelijk op te leggen. Laat u ook niet vangen aan het populisme over de uitvoering van de straf. Alsof u zwaar moet straffen opdat ze toch lang genoeg in de cel zouden zitten. Men komt niet zomaar na één derde vrij, het is eerder na twee derden van de straf. Stel dat u vijftien jaar cel oplegt, dan komt hij na tien jaar vrij. Min de voorhechtenis van twee jaar, dat is acht jaar. Dan is L. twaalf jaar, bij het begin van de puberteit. Weet u hoe kwetsend pubers voor elkaar kunnen zijn op die leeftijd? De zoon van een moordenaar zal hij worden genoemd”, waarschuwde meester Beerlandt.
John Vandoolaeghe zelf kreeg het laatste woord en las een briefje voor. “Het spijt me heel erg. Ik kan enkel hopen dat je me een tweede kans geeft zodat ik nog een goede vader kan zijn voor L. en de slachtoffers kan vergoeden. Ik kan beloven dat het geen tweede keer meer zal gebeuren en dat ik zoiets nooit meer zal doen”, zei hij.
De jury en het hof trekken zich nu terug om te beraadslagen over de strafmaat.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
