Assisen Duinenmoord: doodsoorzaak blijft een raadsel

Op het assisenproces over de duinenmoord is gebleken dat de precieze doodsoorzaak van Milena Raycheva (26) onduidelijk blijft. Wetsdokter Geert Van Parys legde uit dat hij geen letsels ontdekte, maar ook geen aanwijzingen voor een natuurlijk overlijden.

Het lichaam van Milena Raycheva werd op 17 augustus 2010 aangetroffen in de duinen van Zeebrugge. “Het lichaam was reeds bedekt met een harde zandkorst, doordat het lijkvocht zich had vermengd met het omliggende zand”, verklaarde de wetsdokter. Volgens de deskundige wees de staat van ontbinding op een overlijden zeven à veertien dagen eerder. Op vraag van een jurylid werd bevestigd dat ook zeventien dagen mogelijk is, waardoor ze dus ook op de dag van haar verdwijning al overleden kan zijn.

Tijdens de uitwendige en de inwendige lijkschouwing stelde dokter Van Parys eigenlijk geen verwondingen vast. “Ik heb geen enkele specifieke traumatische doodsoorzaak vastgesteld. Minimale letsels waren niet meer opspoorbaar, maar majeure letsels zoals steekwonden, breuken en schotwonden zouden we zeker gezien hebben.” Een wurging werd wel niet helemaal uitgesloten. “Je kan bij een jonge vrouw ook wurgen zonder letsels aan het keelskelet, omdat het kraakbeen nog elastisch is.”

Smoring

In de mond en de luchtwegen van het slachtoffer werd heel wat zand aangetroffen. Daarom denken de burgerlijke partijen in de richting van een smoring in het zand. Volgens de wetsdokter is het echter waarschijnlijker dat het zand pas na haar dood in de mond terechtkwam, al werd smoring niet helemaal uitgesloten. “Maar smoring gebeurt quasi enkel en alleen als er een fysieke discrepantie is tussen dader en slachtoffer. Of als ze handelingsonbekwaam is. In de meeste gevallen zullen we daar wel letsels van zien.” Na een vraag van openbaar aanklager Fien Maddens stelde Van Parys dan weer dat het niet uitgesloten is dat het slachtoffer na enkele klappen half bewusteloos begraven werd.

Ten slotte polste voorzitter Willem De Pauw nog naar mogelijke natuurlijke doodsoorzaken. De wetsdokter stelde echter niets vast dat zou wijzen in de richting van een hartprobleem, een hersenbloeding of een longembolie.

Het gebit van het slachtoffer werd kort na de feiten onderzocht door dokter Francis De Ketelaere. Twee snijtanden en een hoektand bleken beschadigd, mogelijk door de mondopening te forceren met een voorwerp. “Maar ik ben zeer voorwaardelijk, het kan ook schade zijn die voordien bestond”, getuigde dokter De Ketelaere. De wetsdokter noemde het forceren van de mondopening alvast weinig waarschijnlijk. “Dan zou je niet alleen tandschade hebben, maar bijvoorbeeld ook aan de lippen.”

Toxicoloog Jan Cordonnier ontdekte sporen van alcohol in het lichaam van Milena Raycheva, maar dat was wellicht te wijten aan het rottingsproces. Ook het lange haar van het slachtoffer werd onderzocht. “Daaruit kunnen we besluiten dat die persoon de laatste dertig maanden dus niet courant medicatie of drugs ingenomen heeft.” De voorzitter en enkele juryleden polsten wel naar een mogelijke verdoving met chloroform. “Medicatie zouden we zeker opsporen, maar bij chloroform en ether is dat moeilijker. Lachgas is ook zoiets dat je niet meer kan opsporen.”

Identificatie

De onderzoekers spaarden kosten noch moeite om het slachtoffer te identificeren. Er werd zelfs een professor geologie aangesteld om het lichaam van het slachtoffer te analyseren. Op de zitting legde professor Patrick Degryse uit hoe verschillende ondergronden via voeding een verschillende soort strontium met zich meebrengen. Op basis van haar tandglazuur kon zo bepaald worden dat het slachtoffer haar jeugd niet in België doorbracht. De streek van Parijs en Oost-Europa werden als mogelijke locaties aangehaald. Het haar van Milena Raycheva wees uit dat ze kort voor haar dood wel in onze contreien woonde. “Dat kwam overeen met centraal Vlaanderen, maar met een nog een grotere onzekerheid.” De jonge Bulgaarse bleek uiteindelijk enkele jaren in Rotterdam gewoond te hebben. Ten slotte gaf professor Degryse nog aan dat ze eigenlijk niet begraven was in de duinen, maar dat haar lichaam bewust bedekt werd met het duinzand.