“Ik voel me veiliger tussen kinderen dan tussen volwassenen.” Alsof de beschuldigingen van aanranding van de eerbaarheid en productie en bezit van kinderporno nog niet zwaar genoeg wogen, manoeuvreerde een 58-jarigeman uit Kortrijk zich tijdens zijn proces voor de rechtbank in een nog hachelijker situatie. “Zeer verontrustend”, vond de openbare aanklager, die meteen nog een extra maatregel vroeg…
Al in 2007 liep de vijftiger een veroordeling op voor de aanranding van een nichtje. Hij kwam er met een celstraf van 2 jaar met begeleidende voorwaarden vanaf. Maar halfweg 2022 volgde een nieuwe klacht. De zoon vreesde dat zijn zus door hun vader werd misbruikt en ook een nichtje deed een boekje open over hoe ze op haar veertiende ongepast door haar oom werd gekust en betast, telkens toen ze naar een judotraining van haar neefje en nichtje op sportcomplex Wembley in Heule (Kortrijk) ging kijken, ondertussen 10 jaar geleden.
Wat volgde was een onderzoek en een huiszoeking. “Daarbij zijn gigantische hoeveelheden kinderporno gevonden”, aldus de openbare aanklager.“ Tussen die collectie zelfs foto’s van zijn eigen dochter in semi-erotische poses. Hij nam foto’s van zijn naakte, 5-jarige dochter in bad, in haar kamer,…” Ze vorderde een celstraf van 4 jaar, waarvan de helft effectief, en een verbod om nog aanwezig te zijn bij activiteiten met minderjarigen.
Trots
“De zoentjes en knuffels bij mijn nichtje waren speels en vriendschappelijk bedoeld”, verdedigde de man zichzelf, zonder advocaat. “Zonder seksuele bijbedoelingen. Had ik geweten dat ze het niet graag had, dan was ik onmiddellijk gestopt. Toen mijn dochter vroeg geen foto’s meer te maken, stopte ik ook meteen. Ik wou elk moment uit haar jeugd vastleggen. Mijn dochter is mijn trots. Zelf heb ik geen foto’s uit mijn jeugd. Ik kamp nog altijd met jeugdtrauma’s en voelde me altijd al veiliger tussen kinderen dan tussen volwassenen. Ik denk dat het een vlucht uit de realiteit is. Maar ik laat me al meer dan 2 jaar begeleiden en ben een andere man geworden. Met mijn dochter heb ik nog altijd een goede verstandhouding.” Hij vroeg de rechter zijn begeleiding verder te kunnen zetten.
De openbare aanklager was allesbehalve gerustgesteld en drong er na het horen van zijn verdediging bij de rechter op aan nog een extra terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank uit te spreken. Dat betekent dat hij na afloop van zijn straf nog een tijdje onder toezicht van justitie zou blijven. Daar had de Kortrijkzaan niets op tegen. “Ik heb veel spijt van de fouten die ik heb gemaakt maar besefte het zelf niet”, besloot hij. Ik wil gewoon nog een toekomst en verder inzetten op vader zijn en mezelf zijn.” De rechter had oor naar zijn bekommernissen en legde een volledig voorwaardelijke celstraf van 3 jaar en een voorwaardelijke boete van 4.000 euro op. Enkel en alleen als hij zich aan strikte voorwaarden, zoals psychologische begeleiding, houdt, zal de straf voorwaardelijk blijven. Aan activiteiten met minderjarigen mag hij wel 20 jaar lang niet meer deelnemen. (LSi)
