Een 23-jarige vrouwelijke cipier van de Brugse gevangenis is woensdagmiddag urenlang gegijzeld door een gedetineerde. “Hij zette een mes tegen mijn keel en zei dat ik pech had”, getuigt Morgane Verdikt uit Lissewege. Na vier uur gaf dader Faton Sadiku (29) zich over. Niemand raakte gewond.
De feiten gebeurden woensdagmiddag op de wandeling van de afdeling langgestraften in de Brugse gevangenis. Faton Sadiku, een 29-jarige Romazigeuner uit Kosovo die tot 22 jaar cel veroordeeld is wegens moord, vroeg aan penitentiair beambte Morgane Verdikt (23) om even naar het toilet te mogen.
“Ik opende de poort en liet hem voor mij lopen. Toen hij terug kwam van het toilet liet ik hem weer voor mij lopen, maar toen ik de poort weer moest openen, moest ik wel voor hem gaan staan. Op dat moment greep hij me langs achter vast en zette een mes op mijn keel. Je moet doen wat ik zeg , beval hij me. Ik ben even geschrokken maar heb me snel herpakt en ben rustig gebleven. Wellicht is dat mijn redding geweest”, zegt de jonge cipier die nog maar acht maanden aan de slag is.
Scherpschutters
De collega’s van Morgane sloegen meteen alarm, waarop het Cobrateam van de Brugse politieteam en de speciale eenheden van de federale politie ter plaatse snelden. De gevangenis werd volledig afgesloten en de politie zette de buurt rond het penitentiair complex hermetisch af. Ondertussen zat Morgane alleen met haar gewapende belager op de binnenkoer.
De directie zegt dat ik het goed heb aangepakt door zo rustig te blijven – Morgane Verdikt
“Hij had een stylo met daarrond aluminiumfolie gebrand als wapen. Ik ben op hem blijven inpraten. Na een tijd kregen we allebei last van onze rug. Ik vroeg hoe het ging met de zijne, hij vroeg hoe het met mijn rug ging. Maar hij bleef intimiderend en strak voor zich uitkijken. Toen hij doorhad dat er scherpschutters op het dak zaten, werd hij weer onrustig en kneep mijn keel nog wat harder dicht”, vertelt Morgane. “Ik wist voor welke feiten hij in de gevangenis zit en dat hij eerder al cipiers had aangevallen. Daarom net was het zo belangrijk dat ik rustig bleef”, zegt ze.
Na vier uren gaf Faton Sadiku zich over. “Hij had aan mij al aangegeven dat hij ermee wou stoppen, nog voor hij het aan de politie duidelijk maakte. Ik vroeg hem waarom hij mij eruit gekozen had, maar hij zei dat hij het niet specifiek op mij gemunt had. Ik had gewoon pech. Toen het allemaal voorbij was, ben ik zeer goed opgevangen door mijn collega’s. Mijn gsm staat niet stil van alle steunberichtjes. Ook de directie zegt dat ik het goed aangepakt heb door zo rustig te blijven. Mocht ik gepanikeerd hebben, had ik dat wapen misschien in mijn ribben of in mijn nek gekregen”, beseft Morgane.
Eremoord
Ze neemt nu even tijd voor zichzelf om te bekomen en zet ook de brandweeropleiding die ze volgt even op pauze. “Ik zal wel zien wanneer ik er weer klaar voor ben”, klinkt het. Faton Sadiku zal voorgeleid worden voor de onderzoeksrechter op verdenking van gijzeling. De man werd in oktober 2018 samen met zijn broer en zijn vader veroordeeld voor een eremoord in Sint-Niklaas in 2013. Een 39-jarige man kreeg toen acht kogels in zijn lijf vanuit een voorbijrijdende wagen, bestuurd door Faton Sadiku. Tijdens de gijzeling vroeg hij aan de onderhandelaars om voor hem een helikopter te regelen om te kunnen ontsnappen uit de gevangenis. Hij eiste ook dat zijn broer en vader, die in andere gevangenissen opgesloten zitten, zouden vrijgelaten worden.
Risico
De collega’s van Morgane Verdikt werden opgevangen door de directie en gisteren (donderdag, red.) organiseerde het Rode Kruis een groepsdebriefing over het gebeuren. Eventuele syndicale acties naar aanleiding van het incident zijn niet uitgesloten. “Maar we zullen eerst kijken hoe de directie reageert op dit incident”, zegt Peter Deketelaere van het ACV.
Faton Sadiku staat bekend als risicogevangene nadat hij in september 2019 in de gevangenis van Hasselt, waar hij toen opgesloten zat, een vuistslag gaf aan een cipier. Daardoor zat het slachtoffer twee weken thuis. Vorige week dinsdag moest de man daarvoor voor de rechter verschijnen. Een uitspraak was er nog niet, maar het vooruitzicht op een nieuwe veroordeling – en dus een langer verblijf achter tralies – speelde mogelijk een rol om uit de gevangenis te proberen ontsnappen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
