Wonderlijke Duitse dagen

De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft tweewekelijks een inkijk in haar leven.

Zondagavond kwam ik in Tielt aan na een treinreis van negen uur. Zoals ik hier al vertelde, was ik een kleine week in Weimar voor een tournee naar aanleiding van de Duitse vertaling van mijn meest recente roman Hersenorkaan – in het Duits Kopfsturmtage. De tournee overtrof mijn stoutste verwachtingen. Er waren interviews in Bad Langensalza en in Mülhausen, met op zaterdag de officiële boekvoorstelling in Weimar – zaterdag was de dag waarop het boek verscheen.

Ik keek erg uit naar mijn Duitse trip, maar vreesde voor de opkomst: geen kat die me daar kent, en ik gaf interviews nog voor het boek officieel verschenen was, al konden de mensen Kopfsturmtage ter plekke al kopen. Ik verwachtte niet meer dan tien of misschien zelfs vijf man publiek, maar bij de drie evenementen kwamen er een dertigtal mensen, en bijna allemaal kochten ze een boek.

“Mooier kan het voor een auteur niet worden”

Een van de interviews vond plaats in een psychiatrische kliniek, en dat was best confronterend. Toen ik de blik in de ogen van de toeschouwers met depressie zag, was het alsof ik naar mezelf keek, een paar jaar geleden. Een vrouw die mijn boek kocht en vertelde dat ze al voor de vierde keer een depressie had, zei dat mijn gesprek haar hoop had gegeven. Mooier kan het voor een auteur niet worden.

In de lente keer ik terug naar Duitsland, en dan ga ik naar München, Frankfurt en Berlijn. Lezers die het boek in het Duits willen lezen of Duitse familie of vrienden hebben: u kunt me altijd contacteren voor een exemplaar!