Leve de thuisverpleging!

De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.

We zagen het deze week allemaal in het nieuws: het Wit-Gele Kruis Vlaanderen heeft actiegevoerd tegen de stijgende loonkosten. De thuisverplegingsorganisatie vraagt aan de overheid dringend meer middelen voor verpleegkundige prestaties. Die zijn nu niet genoeg om de sterk stijgende kosten te kunnen betalen. Daardoor staat thuisverpleging zwaar onder druk, zegt de organisatie. Op twee jaar tijd steeg hun loonkost met maar liefst 18 procent, goed voor 64 miljoen euro, maar de overheidssubsidies volgen niet.

“Onze inkomsten vanuit de overheid worden niet op de correcte manier geïndexeerd”, klinkt het. “Dat is een vertraagd mechanisme en ook niet de volle loonindex die we krijgen. We moeten nog altijd 36 miljoen euro uit onze eigen reserves putten om het negatief resultaat bij te passen. We zijn financieel gezond, we kunnen dat wel even, maar we kunnen dat ook niet ongebreideld blijven dragen.”

“Thuisverpleging is zoveel meer dan zieken verzorgen”

Ik steun de actie van de thuisverpleegkundigen volledig. Ik maakte voor het eerst van dichtbij kennis met het Wit-Gele Kruis toen ik voor De Morgen een reportage maakte in het kader van de dag van de verpleegkundige. Ik trok mee op pad met een verpleegster en zag daar met eigen ogen hoe ze zoveel meer dan zieken verzorgen. Ik zag mensen die eenzaam zijn en voor wie de komst van een thuisverpleegkundige troost biedt omdat het vaak hun enige menselijke contact van de dag is.

Zelf kreeg ik het Wit-Gele Kruis over de vloer toen ik twee jaar geleden na een operatie verzorgd moest worden. Drie weken lang waren ze elke dag trouw op post. Ook voor mij ging het om meer dan een ‘medische interventie’. Ik had veel pijn en altijd had de verpleegster een opbeurend woord klaar. Het is niet genoeg om alleen tijdens corona om 20 uur naar buiten te komen en op te komen voor de zorg. We moeten de thuisverpleegkundigen steunen, omdat ze letterlijk en figuurlijk levensbelangrijk zijn. Frank Vandenbroucke, kom uit uw kot!