Hulde

Jan Devriese leeft tussen deadlines. De Brugse stukjesschrijver maakte 45 jaar geleden zijn allereerste artikel, toevallig (of niet?) voor deze krant. Na een lange omzwerving is de cirkel rond en de pen weer thuis. Elke twee weken zal Jan hier wat woorden in een meer dan aanvaardbare volgorde zetten. Hij wisselt af met Laura Schuyesmans, die leeft met een deadline.

Als je talent voor toveren hebt, kun je er een koets van maken. Als je een beetje gek bent, kun je er een vaartuig van maken. Als je kinderen hebt, kun je er een griezel van maken. En als je niet kunt toveren, niet een beetje gek bent, of geen kinderen hebt, kun je er soep of puree van maken.

Het moeilijkste lijkt me de koets. Weinig mensen kunnen toveren — en zij die roepen dat ze het kunnen, moet je wantrouwen, en er al zeker niet voor stemmen. Zij die het kunnen, zijn daarover doorgaans heel discreet, en doen het slechts in uitzonderlijke gevallen. Bijvoorbeeld wanneer een meisje zodanig arm is, dat ze niet wordt uitgenodigd op een feest van de koning. Dan tover je voor haar een koets, en paarden natuurlijk (waarvoor je muizen nodig hebt), en een prachtige baljurk, en glazen muiltjes. En dan komt alles goed, en trouwt het arme meisje met de prins.

Een vaartuig is ook niet simpel. Je hoeft er niet voor te kunnen toveren, maar het is wel een hels karwei, want je vaartuig weegt in het begin gemakkelijk een paar honderd kilo, die er grotendeels uit moeten. Als je daarmee klaar bent, laad je je vaartuig op je aanhangwagen en rijd je naar Kasterlee, een sympathieke nederzetting in de Antwerpse Kempen, waar men jaarlijks in oktober een regatta voor zulke vaartuigen organiseert. Vergeet vooral niet een flinke peddel mee te nemen, want dobberen is niet varen. Let wel: er zijn niet echt prachtige prijzen te winnen, maar dat zijn natuurlijk de leukste wedstrijden.

Soep of puree is makkelijk: er kan amper iets fout gaan

Onderschat ook de griezel niet. Je hebt er scherpe messen voor nodig, en dat is altijd heel spannend, in combinatie met grijpgrage kinderhandjes. Ja, de griezel hoort eng te zijn, maar eng kan ook zonder echt bloed en wriemelende vingerkootjes. Gebruik je fantasie, en je gezond verstand. En geef dat kleine grut een lepel.

Soep of puree is natuurlijk het eenvoudigst. Er kan amper iets fout gaan. Beslis wel vooraf wat je wil maken: óf soep, óf puree. Van soep kun je geen puree maken. Van puree misschien nog wel net soep, maar dan zal het vaak lijken alsof iemand in je soep heeft overgegeven, en dat is niet echt feestelijk.

Al deze smakelijke, spannende en wonderlijke bezigheden zouden evenwel niet mogelijk zijn zonder de maandenlange zorg en toewijding van de bezetenen die in het late voorjaar aan de slag zijn gegaan met zaadjes en in het najaar in De Krant van West-Vlaanderen staan te glunderen bij hun exemplaren ter grootte van een kleine gezinswagen. Daarom: dank en hulde, kwekers van de pompoen.