Laura Schuyesmans (27) leeft met een deadline. De jonge West-Vlaamse lijdt aan een chronische ziekte waardoor ze wellicht maar tien jaar meer te gaan heeft. Laura werkt bij Oxfam, engageert zich als covoorzitster voor Jong Groen en maakt tweewekelijks een openhartige column voor deze krant. Ze wisselt af met Jan Devriese, de stukjesschrijver die leeft tussen deadlines.
Wat gaan we je missen…
Je wou hier weg. Het was genoeg geweest. Jouw rugzak zat overvol. Hoewel we met zovelen voor jou klaarstonden, was het niet genoeg. Je zag het leven niet meer zitten… En dat is frustrerend en doet pijn. Veel pijn. Maar het maakt me ook razend.
Ik ben zo kwaad op de mensen die jou zoveel leed hebben bezorgd. Maar ik ben evengoed woest op de mensen die elke dag opstaan met het plan om onze samenleving nog meer te polariseren, om onze samenleving nog meer uiteen te spelen en zoveel mogelijk mensen tegen elkaar op te zetten.
Vorige week namen we afscheid van je. Veel te vroeg. Je was een vriend binnen Jong Groen en toen het nieuws binnenkwam, moest ik jouw vrienden bellen met een boodschap die je hoopt nooit te moeten brengen.
Onze wereld is vaak brutaal hard voor dromers
Het leven vroeg enorm veel van jou. Als ecologist droomde je ook van een andere wereld, een wereld waarin mensen beter zorg dragen voor elkaar en voor de planeet. Een wereld waarin iedereen zichzelf mag zijn en daarvoor aanvaard wordt door zijn of haar omgeving. Je droomde van een wereld waarin mensen op de vlucht niet als een last maar als een verrijking zouden worden gezien. Je droomde ook van een wereld die de klimaatopwarming au sérieux zou nemen en die welvaart eerlijk zou verdelen.
Helaas is onze wereld vaak brutaal hard voor dromers. Als progressieve jongeren moeten we met lede ogen aanzien hoe steeds meer extreemrechtse regeringen aan de macht komen. Of horen hoe vluchtelingen mishandeld worden aan de Europese grenzen of hoe bepaalde landen LGBTQIA+-vrije zones creëren.
Andere mensenrechten zoals het recht op onderwijs komen ook wereldwijd onder druk te staan, met zelfs gewelddadige aanvallen omdat meisjes naar school willen gaan. En toch bleef jij je altijd inzetten in die strijd voor een rechtvaardigere wereld, ondanks dat steeds meer mensen kapot gemaakt worden door haatreacties op sociale media.
Het is genoeg geweest!
Heb je vragen over zelfmoord of ga jijzelf door moeilijke tijden? Weet dat je dan altijd contact met de zelfmoordlijn kan opnemen via hun telefoonnummer 1813 of hun chatlijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier